ကဗ်ာ

ကဗ်ာေရးသူနဲ႔
ကဗ်ာဖတ္သူၾကား
ကဗ်ာေတြ ျခားလာတယ္
ကဗ်ာေရးသူဟာကဗ်ာဆရာျဖစ္လာျပီး
ကဗ်ာဖတ္သူဟာကဗ်ာစားသံုးသူ
ကဗ်ာကို ကဗ်ာနဲ႔ပို႔ခ်
ကဗ်ာကို ကဗ်ာနဲ႔ေတာ္လွန္
ကဗ်ာကို ကဗ်ာနဲ႔ထုတ္လုပ္
အေရွ႕၊အေနာက္၊ေတာင္၊ေျမာက္၊အလယ္
အတိတ္၊ပစၥုဳပန္၊အနာဂါတ္
ကဗ်ာေတြ စီးဆင္းခဲ့ၾကတယ္
ကဗ်ာေတြ စီးဆင္းေနၾကတယ္
ကဗ်ာေတြ စီးဆင္းတယ္
ကဗ်ာလို႔ သိသာေစတဲ့ကဗ်ာ
ကဗ်ာလို႔ မထင္ရတဲ့ကဗ်ာ
ကဗ်ာလို႔ ဟန္ေဆာင္ထားတဲ့ကဗ်ာ
ကဗ်ာမဟုတ္တဲ့ ကဗ်ာ
ကဗ်ာေတြၾကားထဲမွာ ကဗ်ာဆိုတာ
မသိစိတ္နဲ႔ကိုးကြယ္မိတဲ့
တတိယေျမာက္ဘုရားသခင္။   ။

မင္းကိုႏိုင္(ေနာက္ၾကည့္မွန္)

ဧရာဝတီမွာ ကိုမင္းကိုႏိုင္ရဲ႕ ေနာက္ၾကည့္မွန္စာအုပ္အေၾကာင္း ဖတ္မိကတည္းက ဒီစာအုပ္ကို စိတ္ဝင္စားခဲ့တယ္။ေန႔သစ္ကေနလားမသိ ေဒါင္းလုပ္ရလို႔ ဖတ္ခြင့္ရခဲ့တယ္။အရင္ကြန္ျပဴတာကို ေရာင္းလိုက္ေတာ့ စာအုပ္ေတြအကုန္ပါသြားခဲ့တယ္။အခုကြန္ျပဴတာေလးထဲကို ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့စာအုပ္ေတြ မွတ္မိသေလာက္ျပန္ျဖည့္ရင္းနဲ႔ ေနာက္ၾကည့္မွန္စာအုပ္ကို ေန႔သစ္ကေန ျပန္ရခဲ့တယ္။အေထြအထူးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။စာအုပ္ထဲကအေၾကာင္းေတြလည္း မေျပာပါဘူး။မဖတ္ရေသးေသာသူမ်ား စိတ္ဝင္စားရင္ ဖတ္လို႔ရေအာင္ ျပန္လည္မွ်ေဝေပးျခင္းပါ။

ဒီေနရာမွာ သြားေရာက္ဖတ္႐ႈ ေဒါင္းလုတ္ယူႏိုင္ပါတယ္။

ဖတ္မိခဲ့သမွ် တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္

ဖြဲ႕ႏြဲ႕လြန္း
ကဗ်ာ၊ဂီတ အသားေပး
ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရားမ်ား
စိတ္ပညာ
ဇာတ္ေဆာင္သည္ ပညာတတ္၊အႏုပညာရွင္
ငယ္ဘဝဇာတ္လမ္းမ်ား
ဇာတ္ေဆာင္သည္ စစ္မႈထမ္းဘူး
ေဂါ့ဖ္ကစားျခင္း
အမ်ားအားျဖင့္ အလြမ္းဇာတ္

ဝႆန္ေလခ်ိန္မွန္ကူးႏွင့္ေႏြကႏၱာဦး
ဇာတ္လမ္းေက်ာရိုး၊ဇာတ္ေဆာင္တူ

ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။
က်ေနာ္စာဖတ္တဲ့အခါ စာေရးဆရာတေယာက္ကို လက္လွမ္းမွီသမွ် တထိုင္တည္းဖတ္ေလ့ရွိတယ္။
ေလး၊ငါးအုပ္ေလာက္ ဆက္တိုက္ဖတ္ျပီး စိတ္ျငီးလာေတာ့မွ တျခားေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလး တအုပ္တေလ
ဖတ္ေလ့ရွိတယ္။ျပီးေတာ့မွ မူလဖတ္ေနတဲ့ စာေရးဆရာရဲ႕စာအုပ္ေတြ ျပန္ဖတ္တယ္။
ဘာေကာင္းတယ္၊ဘာဆိုးတယ္ဆိုတာေတာ့ မေျပာတတ္ပါဘူး။က်ေနာ့္အတြက္ အရသာပိုရွိလို႔
ထိုကဲ့သို႔ဖတ္မိျခင္းျဖစ္တယ္။

တခါတေလက်ေတာ့ ဖတ္ေနရင္းနဲ႔မွ ဒီဇာတ္ေကာင္။ဒီဇာတ္ေက်ာရိုးမ်ားနဲ႔ မတူတဲ့ဇာတ္လမ္းမ်ားကို
သတိထားမိတယ္။ပမာအားျဖင့္ေတာ့ ခင္ႏွင္းယုရဲ႕ ေမႊး။၅အုပ္ေလာက္ေတာ့ ရွိမယ္။ေမႊး၊က်ေနာ္တင္
ေအာင္ထြန္း၊ကုသိုလ္ၾကမၼာမမွီပါခဲ့၊ေနာက္၂အုပ္နာမည္ကေတာ့ ေမ့ေနပါျပီ။ဖတ္ဆဲကာလမွာ
မွတ္ထားရင္မွတ္ထား မမွတ္ထားမိလို႔ကေတာ့ ေမ့ေလ်ာ့တတ္တာ က်ေနာ့္အားနည္းခ်က္ပါ။

ခုလည္းမွတ္မွတ္ရရေလးအေနနဲ႔ ေရးျဖစ္လိုက္ပါတယ္။က်ေနာ္သတိမျပဳမိေသာ၊ေမ့ေလ်ာ့ခဲ့ေသာ
ဦးစားမေပးခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားလည္း ရွိပါလိမ့္မယ္။ဖတ္႐ႈမိသူမ်ားကေနျပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကို
လိုအပ္ခ်က္ကေလးမ်ား ေျပာခဲ့ေပးပါ။

သို႔...ေပၚလီယာနာ

ဒီေန႔ဟာ မနက္ဖန္မဟုတ္ေသးတဲ့အတြက္
ဝမ္းသာရပါတယ္
တေန႔ကိုထမင္း၂နပ္ စားေနရေသးတဲ့အတြက္
ဝမ္းသာရပါတယ္
အေဖ၊အေမေခၚစရာ ရွိေနေသးတဲ့အတြက္
ဝမ္းသာရပါတယ္
အကိုနဲ႔ညီ ရွိေနေသးတဲ့အတြက္
ဝမ္းသာရပါတယ္
မိသားစုကို ၾကည့္႐ႈႏိုင္ေနေသးတဲ့အတြက္
ဝမ္းသာရပါတယ္
ဝင္ေငြရမယ့္အလုပ္ ရွိေနေသးတဲ့အတြက္
ဝမ္းသာရပါတယ္
စာေရး၊စာဖတ္ ႏိုင္ေနေသးတဲ့အတြက္
ဝမ္းသာရပါတယ္
က်ေနာ္ဟာ က်ေနာ္ျဖစ္ေနျခင္းအတြက္
ဝမ္းသာရပါတယ္။   ။

မွတ္ခ်က္။   ။အခ်ိန္ေပးျပီး ဖတ္႐ႈတဲ့အတြက္လည္း ဝမ္သာရပါတယ္။ 

တဝက္ကဗ်ာ

ပန္းခေရပါေမ
ႏြမ္းလို႔ေနေပမယ့္
ရနံ႔ရယ္ကမေျပ။

ပန္းခေရပါေမ
အဖိုးနည္းေပမယ့္
ရိုးရိုးသားသားေမႊးတယ္။

ပန္းခေရပါေမ
အေႂကြပန္းေပမယ့္
သံေယာဇဥ္ေတြနဲ႔သီခဲ့ပါတယ္။   ။




ဒီကဗ်ာကို ဆက္ေရးမယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုအဆင္နဲ႔ ဆက္ေရးေရးရေပမယ့္ ဒီမွာတင္ တမင္ရပ္ခဲ့ပါတယ္။
ကဗ်ာဖတ္တဲ့သူအတြက္ ကိုယ့္ခံစားခ်က္နဲ႔ ကိုယ္အဆံုးသတ္လို႔ရေအာင္ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘဝကိုျငီးေငြ႕ရျခင္း၏ ဒုတိယအေၾကာင္းအရာ

မတူညီတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈေတြၾကားထဲမွာ
ငါရွိတယ္
မစြန္႔လြတ္ႏိုင္တဲ့ စိတ္ဓါတ္အေဟာင္းေတြနဲ႔
ငါသိတယ္
ေမွ်ာ္လင့္ထားသလိုေတြ ျဖစ္မလာတဲ့အခါ
ငါျငိတယ္
ဘဝဟာ ျငီးလြယ္ေငြ႕လြယ္
ငါဘယ္လိုအဆံုးသတ္မလဲ။   ။

ဘဝကိုျငီးေငြ႕ရျခင္း၏ ပထမအေၾကာင္းအရာ

အသံေတြ ၾကားတယ္
ႏွလံုးခုန္သံေတြ ၾကားေနရတယ္
ေသြးခုန္သံေတြ ၾကားေနရတယ္
ပတ္ဝန္းက်င္ကအသံေတြ ၾကားေနရတယ္
စိတ္ကိုႏွာသီးဝ ေရႊ႕တယ္
စိတ္ကႏွာသီးဝကေန ေရြ႕တယ္
စိတ္က အတိတ္ကိုသြားတယ္
စိတ္က အနာဂါတ္ကိုမွန္းတယ္
စိတ္ကိုျငိမ္ေအာင္စုတယ္
ျငိမ္ေအာင္စုေလ စိတ္ကထၾကြေလ
ေျပးတယ္ လိုက္တယ္
အလိုမက်ေတာ့ ေဒါသကျဖစ္တယ္
စိတ္ကိုေလ်ာ့တယ္
စိတ္က သီခ်င္းဆို
စိတ္က ကဗ်ာစပ္
စိတ္က ရုပ္ရွင္ရိုက္
စိတ္က စာသားေတြ
သိေနသလိုလိုမွာ သတိကပ္လိုက္ရင္
ၾကားေနသလိုလိုမွာ အာရံုစိုက္မိရင္
ျမင္ေနသလိုလိုမွာ ၾကည့္လိုက္မိရင္
ေရွ႕စိတ္ ေနာက္စိတ္ အလယ္စိတ္
စိတ္နဲ႔စိတ္ ပဋိပကၡၾကားမွာ
အေမွာင္ေတြ သိပ္မက်န္ေတာ့ဘူး
အလင္းေတြ ေနရာယူကုန္ျပီ
ညက မနက္ဆီအသြားမွာ
စိတ္ကအိပ္ရင္ မ်က္စိကမအိပ္ဘူး
မ်က္စိကအိပ္ရင္ စိတ္ကမအိပ္ဘူး
လက္ႏွစ္ဘက္ကို ဘယ္မွာထားရမွန္းမသိဘူး
နားရြက္ႏွစ္ဘက္ကို ဘယ္မွာထားရမွန္းမသိဘူး
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဘယ္မွာထားရမွန္းမသိဘူး။  ။

ငါမုန္းတဲ့ ဘဝ

အေတြးနည္းနည္းမ်ားသြားတဲ့ည
ငါမလင္းေစခ်င္တဲ့မနက္ခင္း
သက္ျပင္းနဲ႔အတူအိပ္ရာထတယ္
ပံုမွန္အတိုင္းပါပဲ
မၾကည္လင္တဲ့အျမင္ေတြနဲ႔
ျမင္ေလသမွ်ဟာစိတ္ပ်က္ျငီးေငြ႕ဖြယ္
လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္အလုပ္ေတြလုပ္တယ္
ေျပာေနက်စကားေတြၾကားတယ္
မဆာေပမယ့္လည္းစားခ်ိန္စားခဲ့တယ္
ဘယ္မွာလဲငါ့အတြက္ေပ်ာ္႐ႊင္မႈေတြ
ဆာေလာင္မႈေတြနဲ႔ငါ့ႏွလံုးသားဟာငတ္မြတ္
ငါ့အထင္ေျပာရရင္ျငီးေငြ႔ေနတဲ့ငါ
ငါ့ကိုယ္ငါသတ္ေသတာပဲေကာင္းမယ္
စိတ္နဲ႔ရုပ္နဲ႔အဆင္မေျပဘူး
ဘယ္နဲ႔ညာနဲ႔အခ်ိတ္အဆက္မမိဘူး
ကိုယ့္ကိုကိုယ္မသတီဘူး
ငါ့ရဲ့အေတြးေတြအဆိပ္သင့္
ကိုယ့္ကိုကိုယ္က်ိန္စာတိုက္ေနမိတယ္
ဆုပ္လို႔လည္းစူးစားလို႔လည္း႐ူး
ငါဟာ႐ူးေနတဲ့ေကာင္
ဦးေႏွာက္ထဲမလိုအပ္တာေတြထည့္ထားတဲ့ေကာင္
အခ်ိန္မွားေနရာမွားေနတဲ့ေကာင္
ခံစားခ်က္ေတြေသေနတဲ့ေကာင္
အိပ္မက္ထဲအိပ္မက္ျပန္မက္တဲ့ေကာင္
ယံုၾကည္ခ်က္ေတြေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ေကာင္
အနာဂါတ္မရွိတဲ့ေကာင္
လူမုန္းမ်ားတဲ့ေကာင္
အလင္းေပ်ာက္ေနတဲ့ေကာင္
အသိေတြကန္းေနတဲ့ေကာင္
စိတ္မပါပဲအိပ္ရာ၀င္ခဲ့တယ္
အာရံုမွာအလိုလိုထင္တဲ့အျမင္ေတြနဲ႔
မနက္ခင္းဟာအလိုမတူပဲလင္းခဲ့။ ။ 

လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ႏွစ္ေလာက္က ေရးထားတဲ့ကဗ်ာဆိုပါေတာ့။
က်ေနာ္ဟာ ေဝဒနာေဝမွ်သူ ျဖစ္ေနမလားပဲ။
ဒီစိတ္ခံစားခ်က္ေတြက အျမဲလိုလို။

အသစ္တဖန္

မခ်စ္ရဲပါဘူးခင္
အရင္လူေပးတဲ့ေဝဒနာ
စိတ္ဒဏ္ရာေတြက
အသက္ပါလြန္းခဲ့ေတာ့လည္း
သည္ေမာင္ရင္မွာေနာက္ထပ္
မခ်စ္ရဲဘူး...ခင္။

မဝံ့မရဲပါပဲခင္
ခင့္အနားကိုသြား
ခင္မသိေအာင္ၾကည့္
ခင္မိေတာ့လည္း
သည္ေမာင္က ရွက္ခ်င္သူပါ။

ဒီရင္ကို ျဖတ္သန္းၾကည့္ပါခင္
မ်ိဳသိပ္ထိန္းခ်ဳပ္ေနရင္းနဲ႔မွ
ႏွလံုးသားက အရိုင္းဆန္ခ်င္ေနတုန္းပါ။

နားလည္ေပးပါခင္
မငယ္ေတာ့တဲ့အရြယ္မို႔
ေတြေဝမိေနသူပါ။

မခ်စ္ရဲေပမယ့္
ခ်စ္အားပိုလာေတာ့လည္း
ခင္ရယ္
ေရႊစိတ္ေတာ္ညိဳ
အလိုမက်မွာကို စိုးလွေပမယ့္
ဖြင့္ဟလို႔ ေျပာပါရေစ။

ခ်စ္တယ္ခင္။   ။

ငယ္အိမ္မက္ကေလး

ငယ္အိမ္မက္ကေလးကို သူအိမ္မက္အျမဲမက္တယ္။
ငယ္အိမ္မက္ကေလးကို သူရွာေနခဲ့တာ ၾကာျပီ။
ငယ္အိမ္မက္ကေလးလို႔ ထင္ရတာေတြ သူေတြ႕မိတယ္။
ငယ္အိမ္မက္ကေလးကို သူေတြ႕ျပီ။
သူၾကည္ႏူးမိတယ္။
ငယ္အိမ္မက္ကေလးကို သူႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္။
ငယ္အိမ္မက္ကေလးက ေျပာတယ္။
ငယ္ငယ္တုန္းက ေက်ာင္းမွာ သူ႕လိုနာမည္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ရွိခဲ့တယ္တဲ့။
အဲ့ဒါ သူပါပဲလို႔ ငယ္အိမ္မက္ကေလးကို ေျပာလိုက္တယ္။
ငယ္အိမ္မက္ကေလး အံ့ၾသသြားတယ္။
ျပန္ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္တဲ့ ငယ္အိမ္မက္ကေလးကေျပာတယ္။
ငယ္အိမ္မက္ကေလးနဲ႔ သူ ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြအေၾကာင္း ေမးမိေျပာမိတယ္။
အဲ့ေနာက္ေတာ့ ငယ္အိမ္မက္ကေလးနဲ႔ သူနဲ႔ မဆံုျဖစ္ဘူး။
ငယ္အိမ္မက္ကေလးကို သူအျမဲေစာင့္ၾကည့္တယ္။
ငယ္အိမ္မက္ကေလးရဲ႕ ဓါတ္ပံုေတြကို ၾကည့္ျပီး ငယ္ငယ္တုန္းကအေၾကာင္းေတြကို သူသတိရတယ္။
ငယ္အိမ္မက္ကေလး ရုပ္မေျပာင္းဘူး။
ငယ္အိမ္မက္ကေလးက ငယ္ငယ္တုန္းကအတိုင္းပဲ။
ငယ္အိမ္မက္ကေလးမွာ ရည္ရြယ္ထားသူရွိတယ္။
သူ ေၾကကြဲမိတယ္။
ဒါေပမယ့္ သူဝမ္းသာပါတယ္။
ငယ္အိမ္မက္ကေလးနဲ႔ သူနဲ႔က အေနအထားခ်င္းမတူဘူး။
ေဝးေဝးကေန သူ လြမ္းတယ္။
သူ႕ေၾကာင့္ ငယ္အိမ္မက္ကေလး စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္မွာ သူမလိုလားဘူး။
သူ႕အိမ္မက္ထဲေရာက္ေရာက္လာတဲ့ ငယ္အိမ္မက္ကေလးကိုပဲ သူေမွ်ာ္ေနမိတယ္။
ငယ္အိမ္မက္ကေလးရဲ႕သတင္းေတြကို သူအျမဲနားစြင့္တယ္။
သူ႕အိမ္မက္ထဲမွာပဲ ငယ္အိမ္မက္ကေလးကို သူကသူ႕ရင္သူဖြင့္ျပခ်င္တယ္။
လားရာလမ္းခ်င္းမတူတဲ့အေလွ်ာက္ ေရာက္တဲ့ခရီးခ်င္းကမတူဘူး။
ငယ္ငယ္ကမက္ခဲ့တဲ့ အိမ္မက္ကို ငယ္ဘဝမွာ မထားခဲ့ႏိုင္သူ။
ကိုယ့္ဒါဏ္ရာကိုယ္ျပန္ရွာရင္း တိတ္တိတ္ကေလးနဲ႔ ရူးေနရတဲ့သူ။
ငယ္အိမ္မက္ေလးကေတာ့ ဘာကိုမွ သိမွာမဟုတ္ပါဘူး။
ငယ္အိမ္မက္ကေလးရယ္ မတူတာေတြကို မတုခ်င္ပါဘူး။
ေဝးေဝးက ၾကည့္
ေဝးေဝးက လြမ္း
ေဝးေဝးကေနပဲ တမ္းတေနပါရေစ။
ငယ္အိမ္မက္ကေလးေရ...
ေဟာ့ဒီကမာၻၾကီးရဲ႕တေနရာမွာ
မင္းနဲ႔သာသက္ဆိုင္တဲ့
အေရာင္မပါတဲ့အခ်စ္တခု ရွိခဲ့တယ္ဆိုတာ
မင္းသိခဲ့မယ္ဆို ေက်နပ္ေပးပါ။
နားလည္ေပးပါ။
ငယ္အိမ္မက္ကေလးေရ...
ေဟာဒီသံသရာစက္ဝန္းတေနရာရာမွာ
အခြင့္သာရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္
အသစ္တခါျပန္ဆံုခ်င္ေသးတယ္။
ငါ့ညေတြထဲ
အရိုးသားဆံုးေမွ်ာ္လင့္လိုက္ပါရဲ႕
ငယ္အိမ္မက္ကေလးရယ္...။   ။

အမွတ္တရ ဟာသ/အစအန

ဆယ္တန္းေအာင္ကာစမွာ အလွကုန္ကုမၸဏီတခုမွာ သူအလုပ္ဝင္လုပ္တယ္။
အလုပ္ထဲမွာ ေကာင္မေလးတေယာက္ကို သူသတိထားမိတယ္။
ထိုေကာင္မေလးကို ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ျမင္ဘူးတယ္လို႔ သူထင္တယ္။
တေန႔မွာ ေကာင္မေလးက သူ႕ကိုေမးလာခဲ့တယ္။
"နင္ဗိုလ္တေထာင္(၅)ကမလား နင့္ကိုငါျမင္ဘူးတယ္"
"ဟုတ္တယ္ က်ေနာ္ ဗိုလ္တေထာင္(၅)ကပါ၊ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"နင္ ေနျခည္ေမကို သိလား"
"သိတယ္၊သူက နာမည္ၾကီးပဲ"
"ဘယ္လို နာမည္ၾကီးတာလဲ"
"ေခ်ာတယ္၊ရည္းစားမ်ားတယ္ လို႔ပဲ သိတယ္"
"နင္သူ႕ကိုေတြ႕ရင္ မွတ္မိလား"
"မွတ္ေတာ့မမွတ္မိပါဘူး၊သိတယ္မဟုတ္လား၊က်ေနာ္က ေအးတယ္ေလ၊ေက်ာင္းမွာ ေအးေဆးပဲေနတာဆိုေတာ့ လူသိပ္မသိဘူးဗ်"
"ဘာ နင္လားေအးတာ၊နင္အေၾကာင္း ငါသိပါတယ္၊ေက်ာင္းထဲမွာ ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္သြားေနတဲ့ေကာင္ကမ်ား၊ဟိုလူ႕ေနာက္လိုက္၊ဒီလူ႕ေနာက္လိုက္နဲ႔၊တကယ့္ဗရုတ္"
"ဟီးဟီး အဲ့ေလာက္မဟုတ္ပါဘူး"
"ဘာမဟုတ္တာလဲ၊ထားပါေလ။နင္ေနျခည္ေမကို တကယ္မသိဘူးလား"
"မမွတ္မိေတာ့ဘူး၊အခန္းခ်င္းမွမတူတာ"
"နင္ ငါ့ကိုေရာ သိလား"
"ေက်ာင္းကပဲမလား၊ျမင္ဘူးတယ္"
"ျမင္ဘူးရံုပဲလား၊နာမည္ေကာ မသိဘူးလား"
"မသိပါဘူးဗ်ာ"
"ေနျခည္ေမဆိုတာ ငါပဲဟဲ့ အေကာင္ရဲ႕၊ဘယ္လိုေလးလဲမသိပါဘူး၊အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔"
ေကာင္မေလးေပါက္ကြဲျပီး ထြက္သြားတယ္။
သူလည္းေၾကာင္ျပီးက်န္ခဲ့တယ္။ေနာက္မွ နာမည္နဲ႔လူနဲ႔ ျပန္တြဲမိတယ္။ျဖစ္မွျဖစ္ရတတ္ပေလတယ္။
ကာယကံရွင္ေရွ႕မွာမွ သူ႕ေက်ာ္ေဇာသတင္းေတြ သြားေျပာမိတာကိုး။
ေကာင္မေလးက ဘာသေဘာနဲ႔ ေမးတယ္ဆိုတာေတာ့ သူမသိဘူး။
သူကေတာ့ အားနာတာေရာ၊ရွက္တာေရာ၊လန္႔တာပါေပါင္းျပီး ေကာင္မေလးအနားက ျဖတ္မသြားမိဖို႔ ေတာ္ေတာ္ေရွာင္မိတယ္။
သိပ္ေတာ့မၾကာလိုက္ပါဘူး။ရက္ပိုင္းအတြင္းမွာပဲ သူအဲ့ဒီအလုပ္ကေန ထြက္ခဲ့တယ္။
ေကာင္မေလးနဲ႔ေတာ့ မဆိုင္ပါဘူး။အေၾကာင္းျပခ်က္က ပင္ပန္းလို႔တဲ့။
ကုမၸဏီက ျပန္ေခၚေပမယ့္ သူမသြားေတာ့ဘူး။သူမွ မေပ်ာ္တာ။

ငယ္ငယ္ကအေၾကာင္ေလးေတြ သတိရလို႔ ျပန္ေရးလိုက္တယ္။
အဲ့တုန္းက က်ေနာ့္အသက္က ၁၆ႏွစ္ျပည့္ကာစေလးပဲ ရွိေသးတယ္။
အလုပ္ဝင္လုပ္လိုက္၊ျပန္ထြက္လိုက္နဲ႔ အခ်ိန္ေပါ့။
သကၠရာဇ္၂၀၀၀ ဒီဇင္ဘာလမွာ အလုပ္ဝင္တယ္။
၂၀၀၁ ဇန္နဝါရီ ပထမအပါတ္အကုန္မွာ အလုပ္ကထြက္ခဲ့တယ္။
company က tafa trading company ။follow me,secret,v5,pepsodent အစရွိတဲ့ အလွကုန္ေတြ ျဖန္႔/ထုတ္တဲ့ company ေပါ့။
က်ေနာ္လုပ္ရတဲ့အလုပ္ကေတာ့ ဘယ္လိုေခၚရမွန္းေတာင္မသိပါဘူး။sale man လို႔ ေခၚရမလားပဲ။
v5 shampooေတြနဲ႔ pepsodent သြားတိုက္ေဆးေတြကို အိတ္ၾကီးနဲ႔လြယ္ျပီး ရပ္ကြက္ေတြထဲက အိမ္ဆိုင္ေတြကို လိုက္ေရာင္းရတာ။
ပင္ပန္းတယ္။ေစ်းၾကီးေတြကို ဝင္ေရာင္းခြင့္မရွိဘူး။ေစ်းၾကီးေတြကို company ကကားနဲ႔ လာျဖန္႔တယ္။
က်ေနာ္တို႔က တေယာက္တျမိဳ႕နယ္စီ ေလွ်ာက္ေရာင္းရတာ။အလုပ္က ေန႔စားလရွင္း။ခရီးစရိတ္ ျပန္ေပးတယ္။
တပါတ္ကို တနဂၤေႏြတရက္ ပိတ္တယ္။က်န္တဲ့ရက္ေတြ မပိတ္ဘူး။
အလုပ္ရဖို႔ အသိအမတေယာက္ေျပာေပးတာ၊သူ႕ေမာင္ေလးဆိုျပီး။ျပန္ထြက္ေတာ့ သူေတာင္မသိလိုက္ဘူး။
သူ႕ကိုအလုပ္က ဖုန္းဆက္ျပီး ေမာင္ေလးကို ျပန္လာဆင္းခိုင္းပါတဲ့။အဲ့အမက အိမ္လာေျပာတယ္။
က်ေနာ္က မလုပ္ေတာ့ဘူး။အရမ္းပင္ပန္းတယ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။
အဲ့အမကလည္း အဲ့လိုျပန္ေျပာလုိက္ေတာ့ အလုပ္ကဘာျပန္ေျပာလည္းဆိုေတာ့ ျပန္လာလုပ္ပါ၊ကားေပၚတင္ေပးပါမယ္တဲ့။
၂ခါ၊၃ခါေလာက္ ဖုန္းဆက္ေခၚတယ္။က်ေနာ္ကေတာ့ ႏိုးပဲ။ျပန္ကိုမသြားေတာ့တာ။ဟုတ္တယ္။
အဲ့အခ်ိန္တုန္းက အလုပ္ထက္ လူငယ္သဘာဝ လြတ္လပ္မႈကို ပိုမက္ေမာခဲ့တယ္။

အေပၚကအေၾကာင္းေလးကို ခုထိမွတ္မိေနတုန္းပဲ။ဘာလို႔မွန္းေတာ့မသိဘူး။
ေနျခည္ေမကို အခုေနျပန္ေတြ႕ရင္လည္း မွတ္မိမွာ မဟုတ္ဘူး။
သူကလည္း သူ႕ကိုသူ ေနျခည္ေမပါလို႔ ေျပာလိုက္ရင္ျပီးတာကို ဘာလို႔အဲ့လိုေမးလဲဆိုတာ အခုထိစဥ္းစားမရဘူး။
သူေျပာတာလည္း မွန္ပါတယ္။ေက်ာင္းတုန္းက က်ေနာ္က လူဆိုးထဲမွာ မပါေပမယ့္ လူေအးထဲမွာလည္း မပါဘူး။
ဆရာမေတြက က်ေနာ္တို႔ကို လူၾကည့္ရင္ ေအးတိေအးစက္နဲ႔ စီကနဲဆို သူတို႔ေနရာကပဲ၊ကုပ္ကျမင္းေတြတဲ့။
စကားတအားမ်ားတယ္။ေပါက္ကရလုပ္တယ္။ေဆာ့တယ္။ေလွ်ာက္သြားတယ္။ေနာက္တယ္။ေျပာင္တယ္။
ဒါေပမယ့္ မေကာင္းတာ ဘာမွမလုပ္ဘူး။စာမၾကိဳးစားခဲ့တာတခုပဲ ေနာင္တရမိတယ္။
ဆယ္ႏွစ္ေတာင္မွ ရွိခဲ့ျပီ။က်ေနာ္ကေတာ့ ခုခ်ိန္ထိ ဘာေကာင္မွကို မျဖစ္ခဲ့ေသးပါ။

ႏိုဝင္ဘာကဗ်ာ

အိတ္ေပါက္နဲ႔ ဖားေကာက္သလိုပါပဲ
စိတ္ကိုအလိုလိုက္ ငါကမိုက္ပစ္ခ်င္ေနတဲ့ေကာင္
ကံၾကမၼာက ေျမနိမ့္ရာလွံစိုက္တတ္လြန္းတယ္
စေကာ္ဆာဂ်ီယို ဘြန္း
အေကာင္းေတြက ကုန္ခဲ့ျပီလား
အဆိုးျမင္ဝါဒီအတြက္
အဆိုးေတြကိုပဲ ၾကံဳေနရမွာလား
သိပ္ကို ခံစားတတ္လြန္းေတာ့လည္း
ဘဝက ခါးတယ္
အမွားေတြက မ်ားတယ္။   ။

ေယာက္ဖေရ

ေယာက္ဖေရ
ၾကယ္နီေလးခဲျပီး
ဆဲဗင္းဆီးေလးေသာက္
ဂစ္တာတီးျပီး သီခ်င္းဆိုခ်င္ေသးတယ္။

ေယာက္ဖေရ
အခ်ိန္ေတြလည္း ကုန္ခဲ့ျပီ
ေနရာေတြလည္း စံုၾကျပီ
ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္ၾကရင္းနဲ႔ပဲ
ျပန္ဆံုၾကဖို႔ မလြယ္ေတာ့ဘူး။

ေယာက္ဖေရ
သတိရတာေတာ့ သတိရတာေပါ့ကြာ
ဒါေပမယ့္
ေရာက္တဲ့အရပ္ ျဖစ္တဲ့ဘဝမွာ
ေပ်ာ္ေအာင္သာေနၾကတာေပါ့
အသက္ေတြက မငယ္ေတာ့ဘူး။

ေယာက္ဖေရ
ဆိုးခဲ့ျပီးျပီ မိုက္ခဲ့ျပီးျပီ
ဘဝကို ေက်နပ္သလို ျဖတ္သန္းခဲ့ျပီးျပီပဲ
ေျပာင္းလဲသင့္တာေလးေတြ ေျပာင္းလဲၾကတာေပါ့။

ေယာက္ဖေရ
ဘဝရဲ႕ ေႏွာင္ၾကိဳးေတြနဲ႔
မနက္ဖန္မ်ားစြာကို ငါတို႔ရုန္းရဦးမယ္။

ေယာက္ဖေရ
နည္းပညာေခတ္ၾကီးထဲမွာ
ဆက္သြယ္ေရးေတြက လြယ္ကူလာေပမယ့္
တခ်ိန္ခ်ိန္တေန႔ေန႔ေတာ့ ျပန္ဆံုခ်င္ေသးတယ္ကြာ။

ေယာက္ဖေရ
ဘယ္သူဟာဘာေကာင္ဆိုတာထက္
အသက္ၾကီးလာတဲ့အခါမွာ
သူငယ္ခ်င္းေတြကိုျပန္ေတြ႕ရတာ
စိတ္ပ်ိဳကိုယ္ႏုေပါ့။

ေယာက္ဖေရ
ဘာေတြဘယ္လိုပဲေျပာင္းလဲလဲေပါ့
မင္းတို႔ငါတို႔ရဲ႕ တခ်ိန္ကပံုရိပ္ေတြကိုေတာ့
ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာင္းလဲလိုက္နဲ႔။

ေယာက္ဖေရ
သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ
ေဝးရင္ေမ့ျပီး ေတြ႕ရင္ေသေအာင္လြမ္းေပမယ့္
ရင္ထဲမွာအျမဲရွိတယ္ဆိုတာေတာ့
ကိုယ့္ကိုကိုယ္အသိဆံုးပါ။

ေယာက္ဖေရ
ေယာက္ဖေရ
ေယာက္ဖေရ
ငါမရွိေတာ့ရင္လည္း
မင္းရင္ထဲမွာ ငါကိုရွိေနေပးပါ။   ။

ငယ္သူငယ္ခ်င္းမ်ား
ေက်ာင္းေနဘက္မ်ား
လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္မ်ား
ဘဝတေကြ႕မွာ ထိေတြ႕ခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို သတိတရႏွင့္...

ေျပာျဖစ္ၾကေတာ့လည္း စကား

ဘယ္လိုလဲအေျခအေန
ဒီလိုပါပဲ
အရင္အတိုင္းပဲလား
အရင္အတိုင္းပဲဆိုပါေတာ့
ၾကည့္ရတာရင့္က်က္လာတဲ့ပံုပဲ
အသက္ၾကီးလာတာပါ
ဟိုတေယာက္နဲ႔ေတြ႕ေသးလား
ႏိုး ေတာ္ေတာ္ၾကာျပီ
သတိမရဘူးလား
အစေတြ ဆြဲမထုတ္နဲ႔ေတာ့
ခုဘာေတြလုပ္ေနလဲ
အလုပ္ကိုေမးတာလား တျခားတျခားေတြလား
ဆိုပါေတာ့
ျပန္ထြက္ဖို႔လုပ္ေနတယ္
အဆင္ေျပရဲ႕လား
ေျပပါတယ္
ဒီတခါသြားရင္ၾကာဦးမွာလား
အေျခအေနအရပဲ
ျပန္ေတာ့လာဦးမွာမလား
ျပန္ေတာ့လာရမွာေပါ့
ေအးေလ
ေအးေပါ့
အရင္တုန္းကအေၾကာင္းေတြ သတိရမိတယ္
ဟုတ္တယ္ အျမဲလိုလိုပဲ
တေယာက္တည္းပဲ ေနသြားေတာ့မွာလား
ေနသားက်ေနျပီ
အသက္ၾကီးလာျပီေနာ္
နည္းနည္းတည္ျငိမ္လာတာေပါ့
အိမ္ေထာင္ျပဳသင့္ေနျပီ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္မခ်ည္ေႏွာင္ခ်င္ေတာ့ဘူး
သူမ်ားေတြကို အားမက်ဘူးလား
ႏိုး ရင္ေမာတယ္
ျဖစ္ရမယ္
ေၾကာင္တယ္လို႔ မထင္ဘူးလား
မထင္ပါဘူး ငါသေဘာေပါက္တယ္
ေကာင္းပါတယ္
အဆက္အသြယ္ေတာ့ မျပတ္ပါေစနဲ႔
စိတ္ခ်
စကားေတြအမ်ားၾကီး ေျပာခ်င္ေသးတယ္
အခ်ိန္ေတြ ရွိပါေသးတယ္
က်န္းမာေရးလည္း ဂရုစိုက္ဦး
ေအးပါ
ဘုရားတရားလည္းမေမ့နဲ႔
ဘုရားမရွိခိုးျဖစ္တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာျပီလဲမသိေတာ့ဘူး
သိတယ္ အခ်ိဳးမ်ားေျပာင္းေနမလားလို႔
ဘာမွ မေျပာင္းလဲပါဘူးဆို
ေအးေလ စိတ္ခ်မ္းသာသလိုေပါ့
ဒီလိုပါပဲ
ဒီလိုပါပဲေတြ မ်ားေနျပီ
ဒီလိုပါပဲ အရာရာဟာ ဒီလိုပါပဲ။   ။

YEAR 30

We have no time,
In the bit moment of life.
All we want to be,
All we should be,
Were through over.
We are surviving for what?
For two meals,
For clothes which were cover our ashamed,
For a place to sleep.
Only one thing we forgot is,
We never did to share our times for beloved one.
Whatever will be, will we?
The future is not ours to see.
But we have no time.
We ought to be Humanitarian,
While we live in the world for a while.
We all are travel to find out the way to survive,
Is that for whom? Whom? Whom?
All should be for the people we love.
Under the blessing of all gods,
Let’s make,
We are going to be HUMANITARIAN.
                                                         by   alientom@thet naing tun

က်ေနာ့္အကိုေရးတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။က်ေနာ္တို႔ ညီအကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတူၾကပါတယ္။
က်ေနာ္ကလည္း ေအးေစျငိမ္းေစဆိုျပီး ကဗ်ာေလးတခုေရးထားခဲ့ပါတယ္။
အေတြးမ်ိဳးေစ့ကေတာ့ အကိုနဲ႔ေျပာျဖစ္တဲ့ စကားေတြက ရပါတယ္။
ကဗ်ာေတြမေရးျဖစ္ေတာ့တဲ့ အကိုဆီကေန ကဗ်ာတပုဒ္ထြက္က်လာတာကို
ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာနဲ႔ ခံယူလိုက္ပါတယ္။လူမသိသူမသိ တေယာက္တည္းျဖတ္သန္းရတဲ့
က်ေနာ့္ရဲ႕ေမြးေန႔အတြက္ အေကာင္းဆံုးလက္ေဆာင္ေလးပါ။

လႊတ္ခ်လိုက္ေတာ့ ဗလာ

ျပဳဖူးခဲ့တာေတြလည္း ေမ့လိုက္ျပီ
ျဖစ္ဖူးခဲ့တာေတြလည္း ေမ့လိုက္ျပီ
ဘာကိုမွလည္း မေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေတာ့ပါ
ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္းေတြထဲမွာ
ဘဝကိုေကာင္းေအာင္ပဲ ရွင္သန္ေတာ့မယ္
ကိုယ့္ေၾကာင့္သူတပါးကို မထိခိုက္ေစခ်င္သလို
သူတပါးေၾကာင့္လည္းကိုယ့္ကို မထိခိုက္ေစေတာ့ဘူး
ကင္းသင့္တာေတြကို ကင္း
ရွင္းသင့္တာေတြကို ရွင္း
စိတ္ကို လင္း ထားတယ္။   ။

ကဗ်ာ

ကဗ်ာတပုဒ္ေရးမယ္
ဒါဟာကဗ်ာပါလို႔ ေျပာဖို႔အတြက္
ပထမဆံုးအေနနဲ႔
ကဗ်ာလို႔ ေခါင္းစဥ္တပ္တယ္
သေဘာတူရင္ ဆက္လက္ဖတ္ရႈႏိုင္ပါတယ္
ဒါဟာကဗ်ာပါ
အေၾကာင္းအရာအေနနဲ႔
စိတ္ထဲရွိတာေတြကို ခံစားရသလိုေရးတယ္
မိုးရြာရင္ မိုးရြာသလို
ေနသာရင္ ေနသာသလို
ရာသီစာ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေတြျဖစ္တယ္
ပံုသ႑ာန္အေနနဲ႔
ၾကိဳက္သလိုသတ္မွတ္ႏိုင္ပါတယ္
ျငင္းခ်က္ထုတ္ရန္ စိတ္မဝင္စားပါ
စိတ္ဆာတဲ့အတြက္
ေဟာ့ဒီကဗ်ာဆိုတာကို ေရးပါတယ္
လက္ခံတယ္၊မခံဘူးဆိုတာကေတာ့
လူတကိုယ္ အၾကိဳက္တမ်ိဳးပါ
ေျပာခ်င္တာကေတာ့
ဗိုလ္၊က်ား၊ေသနတ္ ကိုယ္ၾကိဳက္တာကိုယ္လုပ္
ကိုယ္ျဖစ္ရင္ေတာ့ ကိုယ္ခံဖို႔ပါပဲ
ကဲကဲ...ကဲ
ဒီကဗ်ာကို ဒီတင္အဆံုးသတ္ပါတယ္
အလွည့္က်ရင္ နာမည္ေခၚလိုက္ပါ။   ။

ေအးေစျငိမ္းေစ

ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္သင့္တာေတြ ျဖစ္သြားတာေတြ
အားလံုးဟာျပီးခဲ့ျပီ
ေမာဟေတြနဲ႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မပင္ပန္းခ်င္ေတာ့ဘူး
ရိုးရိုးေလးေတြးမယ္ ရိုးရိုးေလးျမင္ၾကည့္မယ္
ဘဝကို ရိုးရိုးသားသားပဲျဖတ္သန္း
ေနတတ္ဖို႔ ေသတတ္ဖို႔
ျပီးေတာ့ လူျဖစ္ရတာကို ေက်နပ္တတ္ဖို႔
တေန႔ကိုထမင္း၂နပ္စားတယ္
အရွက္လံုတဲ့ အဝတ္ဝတ္တယ္
ေက်ာခင္းစရာ တေနရာရွိတယ္
သင့္တင့္တဲ့ အလုပ္တခုရွိတယ္
ကိုယ့္ကို ခ်စ္တဲ့သူေတြရွိတယ္
ကိုယ္က ခ်စ္တဲ့သူေတြရွိတယ္
ကိုယ္တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေလာကေကာင္းက်ိဳးျပဳမယ္
ဒီေလာက္ပါပဲ
ဘဝဟာ ဒီေလာက္ပဲ။   ။

သတိ

ငါတို႔ဘာလုပ္ၾကမွာလဲ
ငါတို႔ဘာလုပ္သင့္ျပီလဲ
အဆိုးဆံုးကိုလည္းၾကံဳခဲ့ျပီးျပီ
ဒီအေၾကာက္တရားထဲမွာ
ငါတို႔ရဲ႕အနာဂါတ္ကိုဘယ္ေလာက္ထိေပးေနဦးမွာလဲ။

အေရးၾကီးျပီ
ညီညြတ္ၾကဖို႔အခ်ိန္တန္ျပီ
အသက္ေတြလည္းေပးခဲ့ျပီးျပီ
ဘဝေတြလည္းစေတးခဲ့ျပီးျပီ။

ကိုယ့္ရင္ဘတ္ကိုကိုယ္လႈတ္ခတ္ႏႈိးၾကပါ။   ။

ေတာ္လွန္ေရး

ဒီလမ္းမွာ
လူငယ္တေယာက္ ဘဝေပ်ာက္ခဲ့တယ္။
ဒီလမ္းမွာ
အေမတေယာက္ သားေပ်ာက္ခဲ့တယ္။
ဒီလမ္းမွာ
ဆရာတေယာက္ တပည့္ေပ်ာက္ခဲ့တယ္။
ဒီလမ္းမွာ
ခ်စ္သူတေယာက္ ရင္ဘတ္ေပ်ာက္ခဲ့တယ္။
ဒီလမ္းမွာ
မ်က္ရည္စက္ေတြ ရွိတယ္။
ဒီလမ္းမွာ
ေသြးနဲ႔ေရးတဲ့မွတ္တမ္းေတြ ရွိတယ္။
ဒီလမ္းမွာ
ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ရွိတယ္။
ဒီလမ္းမွာ
အေမွာင္ကိုခြင္းဖို႔ အလင္းေတြရွိတယ္။
ဒီလမ္းမွာ
အမွန္တရားအတြက္ ဘဝေတြရင္းတယ္။
ဒီလမ္းကို
မ်ိဳးဆက္ေတြအား လက္ဆင့္ကမ္းတယ္။   ။

ေၾကာင္သံၾကားတယ္

ေၾကာင္သံၾကားတယ္
ေၾကာင္အိမ္ထဲကလား
ေၾကာင္အိမ္အျပင္ကလား။

ေၾကာင္သံၾကားတယ္
ငါးေၾကာ္မၾကိဳက္တဲ့ေၾကာင္လား
ႂကြက္မခုတ္တတ္တဲ့ေၾကာင္လား။

ေၾကာင္သံၾကားတယ္
က်ားဆရာေၾကာင္လား
စားေနက်ေၾကာင္ဖါး(ပါး)လား။

ေၾကာင္သံၾကားတယ္
ေၾကာင္သူေတာ္ႂကြက္သူခိုးလား
ေၾကာင္ခံတြင္းပ်က္လား။

ေၾကာင္သံၾကားတယ္
ေၾကာင္ျမီးတိုၾကီးလား
ေၾကာင္စုန္းၾကီးလား။

ေၾကာင္သံၾကားတယ္
ေၾကာင္အသံေတြၾကားတယ္
ေၾကာင္ေတြအသံၾကားတယ္။

ေၾကာင္သံၾကားတယ္
ေၾကာင္ေနလို႔ပဲအသံေတြၾကားတာလား
အသံေတြေၾကာင္လို႔ပဲၾကားတာလား
အသံေတြၾကားလို႔ပဲေၾကာင္တာလား။

ေၾကာင္သံေတြၾကားတယ္။   ။

ရန္ကုန္

သူစိမ္းဆန္တဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ရန္ကုန္၊ပိုမိုပူျပင္းေျခာက္ေသြ႕လာေသာရန္ကုန္၊မေႏြးေထြးေတာ့ေသာရန္ကုန္၊
တစစအသက္ရႈက်ပ္လာေသာရန္ကုန္၊ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေသာရန္ကုန္၊ကိုယ့္ကိုကိုယ္ခ်ေကၽြးေနရေသာ
ရန္ကုန္၊ပ်က္စီးေနေသာရန္ကုန္၊ေၾကာက္ေနေသာရန္ကုန္၊အတိတ္ေမ့ေနေသာရန္ကုန္၊ရုပ္ဖ်က္ထားေသာရန္
ကုန္၊ဒါဏ္ရာမ်ားနဲ႔ရန္ကုန္၊အေမွာင္က်ေနေသာရန္ကုန္၊အစြယ္က်ိဳးေနေသာရန္ကုန္၊အထည္ၾကီးပ်က္ရန္ကုန္၊
ေသြးစြန္းေသာရန္ကုန္၊ေသြးဆာေသာရန္ကုန္၊အက်င့္ပ်က္ေနေသာရန္ကုန္၊နာမည္ၾကီးထမင္းငတ္ရန္ကုန္၊
ေပ်ာ္ရႊင္မႈအတုေတြနဲ႔ရန္ကုန္၊ဘဝေတြပ်က္တဲ့ရန္ကုန္၊ဘာဘာညာညာေပါတဲ့ရန္ကုန္၊ေရမ်ားေရႏိုင္မီးမ်ားမီးႏိုင္
ရန္ကုန္၊အေပၚယံမ်ားတဲ့ရန္ကုန္၊မရင့္က်က္ေသးတဲ့ရန္ကုန္၊အေျပာင္းအလဲျမန္တဲ့ရန္ကုန္၊အေတာင္ညွပ္ခံထား
ရတဲ့ရန္ကုန္၊ဆီတဝင္းဝင္းသဲတရွပ္ရွပ္ရန္ကုန္၊အညွီရွိရာယင္အံုတတ္တဲ့ရန္ကုန္၊ေျမနိမ့္ရာလွံစိုက္တတ္တဲ့ရန္ကုန္၊
မလံု႔တလံုရန္ကုန္၊ဝဋ္ေႂကြးေတြမကုန္တဲ့ရန္ကုန္၊အေမ့ေလ်ာ့ခံရန္ကုန္၊အကဲဆတ္တဲ့ရန္ကုန္၊အေရထူေသာရန္ကုန္၊
အတၱၾကီးေသာရန္ကုန္၊မာန္တက္ေသာရန္ကုန္၊မ်က္ႏွာမ်ားေသာရန္ကုန္၊ေပ်ာက္ဆံုးေနေသာရန္ကုန္၊.....ရန္ကုန္၊
ရန္ကုန္ေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ရန္ကုန္၊ရန္ကုန္ဟာရန္ကုန္၊စာဖြဲ႕လို႔မကုန္တဲ့ရန္ကုန္။   ။

အခ်စ္

တေယာက္ဟာတေယာက္ကိုခ်ည္တဲ့ၾကိဳး
ျဖည္းျဖည္းမွ်င္းမွ်င္းနဲ႔
သူ႕မ်က္ဝန္းေတြမွာ ကိုယ့္ကိုကုိယ္ေတြ႕တယ္
အျပန္ျပန္အလွန္လွန္
တေယာက္ကိုတေယာက္နားလည္ေနေတာ့လည္း
တရစ္ခ်င္းေႏွာင္တြယ္
ကိုယ္မေျပာေပမယ့္ သူ႕ရင္ဘတ္ကၾကားတယ္
ႏြယ္။   ။

ယားလို႔ေရးတဲ့ ကဗ်ာ

ေခတ္မွီဖြံျဖိဳးတိုးတက္ေသာ ဖာႏိုင္ငံေတာ္ၾကီးျဖစ္ရန္
ရက္ပိုင္းမွ်သာ လိုပါေတာ့သည္
ထိုအခါ ေခတ္မွီသူတိုင္း ဖာခံၾကေပလိမ့္ဦးမည္
ေခတ္မွီဖြံျဖိဳးတိုးတက္ရန္ ေခတ္မွီသူတိုင္း ဖာခံၾကသည္
ထိုအခါ ဖာႏိုင္ငံေတာ္ၾကီးျဖစ္ရန္ ရက္ပိုင္းမွ်သာ လိုပါေတာ့သည္
ဖာႏိုင္ငံေတာ္ၾကီးျဖစ္ရန္ ေခတ္မွီသူတိုင္း ဖာခံၾကေသာအခါ
ႏိုင္ငံေတာ္ၾကီးသည္ ရက္ပိုင္းမွ်အတြင္း ေခတ္မွီဖြံျဖိဳးတိုးတက္မည္။   ။

WHEN I NEED U

 WHEN I NEED U
When I need you
I just close my eyes and I'm with you
And all that I so wanna give you
It's only a heartbeat away

When I need love
I hold out my hands and I touch love
I never knew there was so much love
Keeping me warm night and day

Miles and miles of empty space in between us
The telephone can't take the place of your smile
But you know I won't be travelin' forever
It's cold out but hold out and do I like I do

When I need you
I just close my eyes and I'm with you
And all that I so wanna give you babe
It's only a heartbeat away

It's not easy when the road is your driver
Honey that's a heavy load that we bear
But you know I won't be traveling a lifetime
It's cold out but hold out and do like I do

Oh, I need you

When I need love
I hold out my hands and I touch love
I never knew there was so much love
Keeping me warm night and day

When I need you
Just close my eyes
And you're right here by my side
Keeping me warm night and day

I just hold out my hands
I just hold out my hand
And I'm with you darlin'
Yes, I'm with you darlin'
All I wanna give you
It's only a heartbeat away

Oh I need you darling

U TOOK MY HEART AWAY

''You took my heart away''
Staring at the moon so blue
Turning all my thoughts to you
I was without hope or dream
Try to dull an inner scream
But you . . . saw me through . . .

Walking on a path of air
See your faces everywhere
As you melt this heart of stone
You take my hand to guide me home and now I’m in love

You took my heart away
When my whole world was grey
You gave me everything and a little bit more
And when it’s cold at night
And you sleep by my side
You become the meaning of my life . . .

Living in a world so cold
You were there to warm my soul
You came to mend a broken heart
You gave my life a brand new start
And now . . . I ’m in love

You took my heart away
When my whole world was grey
You gave me everything and a little bit more
And when it’s cold at night
And you sleep by my side
You become the meaning of my life . . .

Holding your hands
I won’t fear tomorrow
Here where we stand
We never be alone

You took my heart away
When my whole world was grey
You gave me everything and a little bit more
And when it’s cold at night
And you sleep by my side
You become the meaning of my life . . .
You become the meaning of my life . . .
You become the meaning
You become the meaning of my life . . .

ဒီဇာတ္လမ္းမွာ ခင္ဗ်ားနဲ႔က်ေနာ္ ၂ေယာက္တည္းပဲ

ဒီဇာတ္လမ္းမွာ ခင္ဗ်ားနဲ႔က်ေနာ္ ၂ေယာက္တည္းပဲ
ခင္ဗ်ားၾကိဳက္သလိုကဖို႔ က်ေနာ္ခင္းက်င္း
က်ေနာ့္ရဲ႕အခင္းအက်င္းမွာ  ခင္ဗ်ားကပစ္မွတ္
ဒီဇာတ္လမ္းမွာ ခင္ဗ်ားနဲ႔က်ေနာ္ ၂ေယာက္တည္းပဲ
ကျခင္းမကျခင္းသည္က ခင္ဗ်ားကိစၥ
ခင္းရက်င္းရမည္မွာ က်ေနာ္အလုပ္
ဒီဇာတ္လမ္းမွာ ခင္ဗ်ားနဲ႔က်ေနာ္ ၂ေယာက္တည္းပဲ
က်ေနာ့္ဘက္က က်ေနာ့္ကိုယ္က်ေနာ္ရင္းတယ္
က်န္တာကေတာ့ ခင္ဗ်ားအပိုင္းပဲ။   ။

အခ်စ္≠ဘဝ

ဘဝကိုတည္ေဆာက္ေနရင္း
အခ်စ္ကိုခဏေမ့ထားခဲ့တယ္
သတိရမိတဲ့အခ်ိန္မွာ
ညီမေလးက ကိုယ့္အနားမွာ။

မခ်စ္တတ္ခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူးကြယ္
ကိုယ္မခ်စ္ရက္ခဲ့တာပါ
ကိုယ့္ရဲ႕ဘဝၾကမ္းၾကမ္းထဲ
ညီမေလးရဲ႕ဘဝႏြမ္းမွာ စိုးတယ္။

အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္ရေအာင္လည္း
အသက္အစိတ္ဆိုတဲ့အရြယ္က
အသက္၂၀ေလာက္ေတာ့
ရင္ခုန္သံေတြ မႏူးည့ံႏိုင္ေတာ့ဘူးကြယ္။

သုခတဝက္ကို ေဝမွ်ခ်င္ေပမယ့္ကြယ္
ဒုကၡတဝက္ကိုေတာ့ မခြဲေဝခ်င္ဘူး
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္မွ မပိုင္တဲ့ဘဝမွာ
ေနာက္ထပ္ဘဝေတြကိုလည္း မခ်ည္ေႏွာင္ခ်င္ဘူး။

အခ်စ္မရွိတဲ့သူမဟုတ္ပါဘူးကြယ္
အခ်စ္မသိခ်င္တဲ့သူပါ
ရင္ထဲမွာ အခ်စ္ရွိေပမယ့္
အခ်စ္ေတြ အျပစ္ျဖစ္သြားမွာ ေၾကာက္တယ္။

နားလည္ေပးပါ ညီမေလးရယ္
ရက္စက္တာမဟုတ္ပါဘူး
ျပတ္သားရမယ့္ အေျခအေနမွာ
ဘယ္လိုၾကိဳးေတြကိုမွ မခ်ည္ေႏွာင္ခ်င္ဘူး
ကိုယ့္ရဲ႕ဘဝက ၾကမ္းတယ္ကြယ့္။

လာခဲ့ပါလို႔ မေခၚခဲ့မိေပမယ့္
ျပန္ပါေတာ့လို႔လည္း မႏွင္ရက္ဘူး
ဒါေပမယ့္ ညီမေလးရယ္
ႏွလံုးသားကိုေတာ့ ေသာ့ခတ္ထားပါရေစ။   ။

မိုး

မိုးမိုးဘာလို႔ရြာ..ဖားေအာ္လို႔ရြာ
ဖားဖားဘာလို႔ေအာ္..ေျမြလိုက္လို႔ေအာ္
ေျမြေျမြဘာလို႔လိုက္...ဖားေအာ္လို႔လိုက္
ဖားဖားဘာလို႔ေအာ္...မိုးရြာလို႔ေအာ္

မိုးရြာလို႔ မိုးေရခ်ိဳးခဲ့သူပါ
တဘဝလံုးစာ စိုခဲ့ျပီးျပီပဲမိုးရယ္
ဘဝေတြက နာခဲ့ပါတယ္

ဘုရားသခင္
တရားမဝင္ေပမယ့္ တရားဝင္ေနတဲ့
အဖဘုရားသခင္
ဒီဘဝမွာ ဒီခႏၶာနဲ႔ ပူေဇာ္ပသပါတယ္အရွင္
မနက္ဖန္မ်ားကို ေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူပါ

အသက္နဲ႔လူလုပ္လို႔မျဖစ္တဲ့ဘဝမွာ
အရွက္နဲ႔ရင္းျပီးလူလုပ္ရတယ္
ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္စားျပီး
သူမ်ားကိုလက္ညွိဳးမထိုးခ်င္ေတာ့ဘူး

ညိဳမွာေလလား...ျပိဳမွာေလလားမိုးရယ္
စိုေနတဲ့သူမွာေတာ့.....။   ။

၂၀.၁၁.၁၉၈၄/၂၀.၁၁.၂၀၁၀

   ၂၀.၁၁.၁၉၈၄
ေသဖို႔တရက္နီးလာျပီ
ဘ၀ကူးတံခါးအဖြင့္မွာ
၀ါးကနဲငိုသံၾကားလိုက္ရတယ္
ငါဟာလူဆိုတဲ့သတၱ၀ါျဖစ္ခဲ့
ငိုေႁကြးတတ္တယ္
ဆာေလာင္တတ္တယ္
ဒုကၡေတြကိုယူေဆာင္ခဲ့တယ္
တရက္ျပီးတရက္
တႏွစ္ျပီးတႏွစ္
ငါဖြံျဖိဳးႀကီးထြားလာခဲ့
ဆယ္စုႏွစ္၂စုနဲ႔တ၀က္က်ိဳးေတာ့မယ္
ငါငိုေႁကြးေနတုန္း
ငါဆာေလာင္ေနတုန္း
ငါဒုကၡေတြကို႐ွာေနတုန္းပဲ
တစတစညစ္ေထးစြန္းေပလာတာကလြဲရင္
ဘ၀ကဘာမွမထူးျခားခဲ့
လိုအပ္ခ်က္ေတြနဲ႔အသက္ဆက္
ရမၼက္ေတြကေန႕ညမျပတ္
ငါ့ကိုေတာက္ေလာင္ခဲ့တယ္
ေနာက္ထပ္တံခါးတခ်ပ္ကိုဖြင့္ဖို႔
ေနာက္ထပ္ငိုသံေတြဟာမိုနီက်ဖို႔
ျပကၡဒိန္စာ႐ြက္တ႐ြက္ကိုဆုတ္ျဖဲ
နားထဲမွာဥၾသသံေတြၾကားတယ္
ဂဏာန္းတခုၾကီးသြားျပန္ျပီ။   ။

လြန္ခဲ့တဲ့၂ႏွစ္ကေရးခဲ့တဲ့ကဗ်ာေလးပါ။

   ၂၄
ဒီေန႔႐ြာတဲ့မိုးဟာ
လြန္ေလျပီးေသာတခါကမိုးလို
ငါ့ကိုငါမ႐ြဲစိုေစႏိုင္ဘူး
သက္တမ္းရင့္လာတာနဲ႔အမွ်
တိုင္းတာမႈစံညႊန္းေတြကြဲျပား
တခ်ိဳ႕ေသာပိုးေတြမ်ိဳးသုဥ္းသြားတယ္။

ေဟာဒီရင္ဘတ္ထဲမွာ
ေတာင့္တမႈေတြမ်ားလြန္းလို႔
ဗလာက်င္းေနတဲ့အခန္းငယ္ထဲမွာ
ငါဟာေပ်ာက္႐ွေနတဲ့သတၱ၀ါတေကာင္
ဆာေလာင္ငတ္မြတ္ေနတဲ့အ႐ိုင္းတေကာင္။

ဦးတည္ရာမဲ့ငါ႐ြက္လြင့္ရင္း
နီးရာကမ္းကိုထိုးကပ္လိုက္ဖို႔
သတၱိ/ခြန္အားေတြငါ့မွာမေသခ်ာဘူး
ေမ်ာေနရတာကိုကခံစားတတ္ရင္ကဗ်ာတပုဒ္
တခါတေလက်ေတာ့ျငီးေငြ႔ျခင္း
ဒါေပမယ့္
ဘ၀ကေဟာင္းႏြမ္းမသြားေသးတာေတာ့ေသခ်ာတယ္။

ကၽြန္ေတာ္၁၀ႏွစ္ေလာက္ျပန္ငယ္လိုက္ခ်င္တယ္ေမေမ
အခုထက္ပိုျပီးနည္းနည္းအေရာင္ထြက္ဖို႔
အဲ့ဒီကတည္းကကိုယ့္ကိုကိုယ္တိုက္ခၽြတ္ေဆးေၾကာဖို႔လိုမွန္း
ကၽြန္ေတာ္အခုမွသိေနရျပီေမေမ။   ။

လြန္ခဲ့တဲ့၂ႏွစ္ကပါပဲ။
မႏွစ္က ဘာမွမေရးျဖစ္ပါဘူး။
လြန္ခဲ့တဲ့ july လတုန္းကေတာ့ ေဟာ့ဒီကဗ်ာေလးကို ေရးျဖစ္ခဲ့တယ္။

    ၂၆
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္တုန္းက
က်ေနာ္ဟာ ေပ်ာ္ရႊင္တက္ၾကြတဲ့ ခ်ာတိတ္ေလးတေယာက္
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္တုန္းက
က်ေနာ္ဟာ အိပ္မက္ေရာင္စံုနဲ႔ ခ်ာတိတ္ေလးတေယာက္
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္တုန္းက
က်ေနာ္ဟာ အေရာင္ေတြမေပစြန္းေသးတဲ့ ခ်ာတိတ္ေလးတေယာက္
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္တုန္းက
က်ေနာ္ဟာ ရင္ခုန္တတ္စ ခ်ာတိတ္ေလးတေယာက္
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္တုန္းက
က်ေနာ္ဟာ ပုန္ကန္ခ်င္တတ္တဲ့ ခ်ာတိတ္ေလးတေယာက္
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္တုန္းက
က်ေနာ္ဟာ ေလာကၾကီးအေၾကာင္းမသိေသးတဲ့ ခ်ာတိတ္ေလးတေယာက္
......
၁၀ႏွစ္တာကာလအတြင္းမွာ
က်ေနာ္ဟာ တစစ...နဲ႔
က်ေနာ့္ကိုယ္ က်ေနာ္
က်
ေပ်ာက္
ခဲ့...။   ။

ေမြးေန႔ဆိုတာကို ဘာမွန္းမသိခဲ့ရတဲ့ႏွစ္ေတြ မ်ားေနျပီ။
၆ႏွစ္လံုးလံုး အိမ္နဲ႔အေဝးမွာ။
ဒီႏွစ္လည္း မႏွစ္ကလို။
မႏွစ္ကလည္း တႏွစ္ကလို။
အဲ့သလိုပါပဲ က်န္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြ။
ေနာက္ႏွစ္လည္း ဒီႏွစ္လိုပဲလား။
ဒါဟာဘဝဆိုလည္း က်ေနာ္ေက်နပ္ပါတယ္။

အနေႏာၱ၊အနႏၱဂိုဏ္းဝင္မ်ားနဲ႔ ေက်းဇူးရွင္ပါပါနဲ႔ေမေမကို ဒီေနရာကေန ကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္။
ကာယကံ၊ဝစီကံ၊မေနာကံနဲ႔ ျပစ္မွားခဲ့မိသမွ်ေတြကို အခြင့္လႊတ္ဖို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
အကိုျဖစ္သူကိုလည္း ဒီေနရာကေန ကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္။
ကာယကံ၊ဝစီကံ၊မေနာကံနဲ႔ ျပစ္မွားခဲ့မိသမွ်ေတြကို အခြင့္လႊတ္ဖို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
ေက်းဇူးရွိခဲ့သူမ်ားကိုလည္း ဒီေနရာကေန ကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္။
ကာယကံ၊ဝစီကံ၊မေနာကံနဲ႔ ျပစ္မွားခဲ့မိသမွ်ေတြကို အခြင့္လႊတ္ဖို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
ေဆြမ်ိဳးအသိုင္းအဝိုင္းထဲက က်ေနာ့္ထက္ၾကီးေသာသူမ်ားကိုလည္း ဒီေနရာကေန ကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္။
ကာယကံ၊ဝစီကံ၊မေနာကံနဲ႔ ျပစ္မွားခဲ့မိသမွ်ေတြကို အခြင့္လႊတ္ဖို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
ညီျဖစ္သူကိုလည္း သူ႕အေပၚမေကာင္းခဲ့တာေတြ အႏိုင္က်င့္ခဲ့တာေတြ
တာဝန္မေက်ခဲ့တာေတြအတြက္ ဒီေနရာကေန ေတာင္းပန္လိုက္ပါတယ္။
မိတ္ေဆြ၊သူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုလည္း ျပဳခဲ့တဲ့အမွားေတြအတြက္ ဒီေနရာကေန ေတာင္းပန္လိုက္ပါတယ္။
ေရးခဲ့၊ျပဳခဲ့သည္မ်ားအတြက္ အျပစ္ေတြရွိခဲ့ရင္လည္း အားလံုးကို ဒီေနရာကေန ေတာင္းပန္လုိက္ပါတယ္။
ျဖစ္သည္ျဖစ္ေစ၊မျဖစ္သည္ျဖစ္ေစ က်ေနာ္ခ်စ္ေသာ အႏုပညာကိုလည္း အျမဲဖက္တြယ္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာလိုပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ျဖစ္ခဲ့၊ပ်က္ခဲ့ ဒီလိုနဲ႔ ျဖစ္ေန၊ပ်က္ေန

ငယ္ငယ္ကအေၾကာင္းေတြျပန္ေတြးမိေတာ့ စိတ္ထဲၾကည္ႏူးမိတယ္။ၾကာခဲ့ျပီဆိုေပမယ့္ရင္ထဲမွာရွိေနတုန္းပဲ။
ခုတေလာအိပ္မက္ေတြခဏခဏမက္တယ္။မက္တဲ့အိပ္မက္တိုင္းမွာသူမပါေပမယ့္သူပါတဲ့အိပ္မက္ေတြကမ်ား
မ်ားလာတယ္။ဘာေၾကာင့္လဲလို႔ေတာ့ ကိုယ္အေျဖမရွာေတာ့ဘူး။

          အဲ့ဒီတုန္းက ေတာ္ေတာ္ငယ္ေသးတာေပါ့။ဆယ္ေက်ာ္တဲ့အသက္ ရင္ခုန္တတ္စအရြယ္ ဆိုရမွာေပါ့။
ကိုယ္မညာပါဘူး။ကိုယ္သူ႕ကိုအဲ့ကတည္းကရင္ခုန္မိခဲ့တယ္။မသိတဲ့သူရွိသလို၊သိတဲ့လူလည္းသိၾကလိမ့္မယ္။
သူသိမသိေတာ့ ကိုယ္မသိဘူး။သူသိေအာင္လည္း ကိုယ္မၾကိဳးစားခဲ့ဘူး။

     ဒီလိုနဲ႔...အခ်ိန္ေတြကုန္ခဲ့တယ္။ဒီလိုနဲ႔...အသက္ေတြၾကီးခဲ့တယ္။ဒီလိုနဲ႔...အခ်စ္ကိုကိုယ္ထိေတြ႕ခဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔...အသည္းကြဲတယ္ဆိုတာ ကိုယ္ခံစားခဲ့ဘူးတယ္။ဒီလိုနဲ႔...ျဖစ္ခဲ့တယ္၊ပ်က္ခဲ့တယ္။ဒီလိုနဲ႔...ျဖစ္ေန၊ပ်က္
ေနတယ္။ဒီလိုနဲ႔...သူနဲ႔ကိုယ္မေတြ႕တာ ဆယ္စုႏွစ္တခုနဲ႔တဝက္မက။အျမဲလိုလိုမဟုတ္ေပမယ့္လည္း ကိုယ္သူ႕ကိုသတိရ ရေနမိတယ္။သူကိုယ့္ကို သတိရတယ္၊မရဘူးဆိုတာေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ပဲ သိလိမ့္မယ္။

   သူဘယ္မွာရွိမယ္ ကိုယ္မသိဘူး။သူဘာေတြလုပ္ျပီး ဘာေတြျဖစ္ေနတယ္ ကိုယ္မသိဘူး။သူ႕အေၾကာင္း ကိုယ္ဘာမွေကာင္းေကာင္းမသိဘူး။ကိုယ္သိတာတခုပဲရွိတယ္။သူကိုယ့္ရဲ႕အိပ္မက္ေတြကို လာလာသိမ္းပိုက္
တယ္။ျပန္ဆံုျဖစ္ဖို႔ ကိုယ္မေမွ်ာ္ခ်င္လင့္ေပမယ့္၊သူနဲ႔ေတြ႕ခဲ့ရင္ဆိုျပီး ကိုယ္စိတ္ကူးယဥ္မိ ေနတတ္ျပီ။

   ဟုတ္တယ္။ကုိယ္ရူးေနျပီ။ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ရဲ႕ရူးသြပ္ျခင္းေတြဟာ ျဖဴစင္ပါတယ္။ရိုးသားပါတယ္။ကိုယ္ဟာ
လွ်ိဳ႕ဝွက္တတ္သူတေယာက္ မဟုတ္ေပမယ့္၊မ်ိဳသိပ္ႏိုင္တဲ့သူတေယာက္ပါ။မေျပာျဖစ္ခဲ့တဲ့စကားကိုလည္း ဒီအတိုင္းရွိေနေစလိုက္ပါမယ္။

သူဟာ ကိုယ့္အနားရွိသည္ျဖစ္ေစ၊မရွိသည္ျဖစ္ေစ ကိုယ့္ရင္ထဲမွာသူရွိေနျပီ။အရာရာဟာ ၾကာခဲ့ပါျပီ။ၾကာခဲ့ျပီ
ဆိုေပမယ့္လည္း...ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ားလိုေပါ့.....။   ။

မုန္တိုင္းပမာ ေစာင့္ၾကည့္စရာ

တေယာက္အျမင္တေယာက္မေပါက္တဲ့အခါ
တေယာက္ကိုတေယာက္ေလ့လာ
တေယာက္စိတ္တေယာက္ဖတ္ရင္း
တေယာက္ကိုတေယာက္ခ်ဥ္းကပ္
တေယာက္ေပ်ာ့ကြက္တေယာက္နင္း
တေယာက္ကိုတေယာက္လက္ညွိဳးထိုး
တေယာက္ဂုဏ္တေယာက္ေဖာ္
တေယာက္ကရိတေယာက္ကေထ့
တေယာက္စကားတေယာက္ခါး
တေယာက္အကြက္တေယာက္ေခ်ာင္း
တေယာက္အမွားကိုတေယာက္ေထာက္
ဒီလိုနဲ႔ပဲ
တေယာက္တဘက္လူေတြကြဲ(ခြဲ)
ကဲကဲကဲ...
ၾကိဳက္တဲ့ဘက္ကိုမဲေပးၾကေနာ္
ျပီးသြားေတာ့လည္း...ဟဲဟဲဟဲ
ျပီးသြားတာပါပဲ။   ။

ကိုယ္ေျပာခ်င္တာက ကိုယ္ဟာစံလြဲေနတယ္ ဆိုတာပါပဲ

             ညေနက ဟိုတေယာက္နဲ႔ေတြ႕တယ္။''ဘယ္လိုလဲ တေယာက္တည္းပဲလား။ဘာမွလည္း မေျပာင္းလဲဘူးေနာ္။ဒီအတိုင္းပဲ ေနသြားေတာ့မွာလား''တဲ့။သူေမးခ်င္ရာေတြေမး၊သူေျပာခ်င္ရာေတြေျပာျပီး သူႏႈတ္ဆက္သြားေတာ့ ကိုယ္ျပံဳးမိတယ္။အေၾကာင္းမသိတာလည္းမဟုတ္၊ကိုယ့္အေၾကာင္းကို သူေကာင္းေကာင္းသိတာေပါ့။သိလို႔လည္း သူနဲ႔ကိုယ္ လမ္းခြဲခဲ့တာပဲ။ျပီးခဲ့တာေတြက ျပီးခဲ့ျပီေလ။ခုမွျပန္ျပီး လြမ္းေဆြးေနရေလာက္ေအာင္ ကိုယ္က၁၆ႏွစ္သား မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ေျပာမယ့္သာေျပာတာ သူလည္းအခုဆို ေနာက္တေယာက္နဲ႔ပါပဲ။ၾကည့္ရတာေတာ့ အဆင္ေျပတဲ့ပံုေပါက္သား။ဒီတေယာက္နဲ႔ပဲ သူအိမ္ေထာင္ျပဳသင့္ပါတယ္။ အနည္းဆံုးေတာ့ ကိုယ့္လိုေကာင္မ်ိဳး မဟုတ္တဲ့အတြက္ သူစိတ္ခ်မ္းသာရမွာပါ။ထင္တာပဲေလ။လက္ေတြ႕ကေတာ့ သူ႕ကိစၥပဲ။
            ဟိုတေယာက္နဲ႔ေတြ႕ျပီးေတာ့ဟိုေကာင္နဲ႔ထပ္ေတြ႕တယ္။''ဘယ္လိုလဲေဟ့ေကာင္၊မင္းသတင္းေတြ ငါၾကားတယ္၊ ဘယ္လိုေတြ ျဖစ္ေနတာလဲ၊မင္းကြာ ငါတို႔ထက္ပိုျပီး ေလ့လာခဲ့၊သင္ယူခဲ့ျပီးေတာ့မွ''တဲ့။ ေျပာတဲ့ပံုက စိတ္ထဲမသတီခ်င္စရာေကာင္းလို႔ ဘာမွမေျပာပဲေနဦးမလို႔။ ေတာ္ၾကာ ဒီေကာင္ၾကိတ္ေပ်ာ္ေနမွာစိုးလို႔'' ဒီလိုပါပဲ၊ဘဝက ဒီလိုပါပဲ''လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။''ေအးကြာ မင္းကိုငါနားလည္ပါတယ္''တဲ့။ဘာကိုနားလည္တာလဲ လ႔ိုေတာ့ ကိုယ္မေမးလိုက္ေတာ့ဘူး။ေမးစရာလည္း မလိုပါဘူးေလ။ကိုယ့္ကိုနားလည္ၾကပါတယ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုနားမလည္ၾကဘူးမွန္း ကိုယ္ေကာင္းေကာင္းသိခဲ့တာ ၾကာျပီ။ငါ့ကိုနားလည္မယ့္အစားကိုယ့္ကိုကိုယ္ပဲ နားလည္ေအာင္ အရင္ၾကိဳးစားပါကြာလို႔ စိတ္ထဲကေနပဲေျပာလိုက္တယ္။အေၾကာင္းသိေတြပဲ။သူဘာေကာင္လဲ ကိုယ္ဘာေကာင္လဲဆိုတာ သူေရာကိုယ္ပါ သိေနၾကတာပဲ။ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္လံုေနရင္ ျပီးတာပဲေလ။
             ညက အိပ္မေပ်ာ္ဘူး။ေတြးတယ္၊မေရရာဘူး။ကုိယ္ဘာျဖစ္ေနလဲ ကိုယ္ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ ကိုယ္မသိဘူး။သိလည္း မသိခ်င္ဘူး။ေလာေလာဆယ္ ကိုယ္ဟာလြတ္လပ္တယ္။အိမ္...အိမ္ကိုသတိရေတာ့  အိမ္ျပန္ရင္ေကာင္းမလား ေတြးမိတယ္။ ကိုယ္အိမ္မျပန္တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာျပီလဲ။အိမ္မွာမေနခ်င္ေအာင္ ကိုယ့္စိတ္ကိုဘာက ခိုင္းေစခဲ့တာလဲ။ကိုယ္ဘာေၾကာင့္ အိမ္ကေန ခြဲထြက္ခဲ့တာလဲ။ေသခ်ာတယ္၊ဒီညေတာ့ ကိုယ္အိပ္ေပ်ာ္မွာမဟုတ္ဘူး။ကိုယ္ညမအိပ္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနျပီ။ကိုယ္သတိရတာက အိမ္က ကိုယ့္ကိုဆရာဝန္နဲ႔ေဆြးေႏြးေစခ်င္တယ္။ကိုယ္က medical check up လုပ္ျပီး အိမ္ကေန ထြက္လာခဲ့တယ္ဆိုတာပဲ။
            မနက္က လင္းခဲ့ျပန္ျပီ။ကမာၻ႕အေရွ႕ျခမ္းမွာ ေန႔ ကမာၻ႕အေနာက္ျခမ္းမွာည။ကိုယ့္အတြက္ကေတာ့
တခုခုပဲ။ ဘာတခုခုလဲဆိုတာေတာ့ ကိုယ္ရွာေဖြေနဆဲပဲ။ေသခ်ာတာကေတာ့ ခုတေလာ ကိုယ္သိပ္ေနမေပ်ာ္ေတာ့ဘူးဆိုတာပဲ။လူေတြ အဓၶိပၸါယ္အမ်ိဳးမ်ိဳးဖြင့္ၾကတဲ့ ဘဝဆိုတာ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ျငီးေငြ႕ဖြယ္ရာ။ဒီဘဝ ဒီခႏၶာေၾကာင့္ ဒီအေၾကာင္းအျခင္းအရာေတြ ခံစား၊ ဒါေတြကေနလြတ္ေျမာက္ေအာင္ ကိုယ္ရပ္လိုက္မွရမယ္။ကိုယ္သိတယ္ ေနာက္ဘဝ၊ေနာက္ခႏၶာနဲ႔ ေနာက္ထပ္ခံစားရဦးမယ့္ ေနာက္ထပ္ အေၾကာင္းအျခင္းအရာေတြ။ဆိုလိုတာက ကိုယ့္ကိုအေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ လာလာမေပးဖို႔ပါပဲ။ ကိုယ္လိုခ်င္တာက လက္ရွိဘဝရဲ႕ ဧရိယာျပင္ပ။ကိုယ္ေတြးေနမိတာက ဟိုတဘက္ကမ္း၊ ဟိုတဘက္ကမ္းမွာ ဘာေတြရွိမလဲဆိုတာကိုယ္သိခ်င္ေနတယ္။
            ကိုယ္ဟာ မျငိမ္သက္ဘူး။ပူေလာင္တယ္။ေက်းဇူးျပဳျပီး ကိုယ့္ကိုမေႏွာင္ဖြဲ႕ၾကပါနဲ႔။   ။

စက္ဆန္ေနတဲ့ဘဝမွာ ဆက္ဆံေနရေသာ အျခားေသာဆက္စပ္မႈမ်ား

စိတ္ကိုခဏခဏထိန္းတယ္၊ခဏခဏလြတ္တယ္၊ေျပာရရင္ေတာ့က်ေနာ္ဟာတရက္ကိုအနည္းဆံုး ၂ခါေလာက္ေတာ့စိတ္ေဖာက္ျပန္တယ္၊မေျပလည္တတ္တာငါတေယာက္တည္းလားေဝေဝဝါးဝါး၊ တခါတေလကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ျပန္ေတြးမိတဲ့အခါအားမလိုအားမရ၊တခါတေလဘဝေရွ႕ေရးဆိုတာ ေတြးမိတဲ့အခါဂေယာင္ေခ်ာက္ျခား၊တခါတေလကိုယ့္အသိုင္းအဝိုင္းအေၾကာင္းေတြးမိတဲ့အခါ ျပံဳးတမဲ့မဲ့၊တခါတေလကိုယ္နဲ႔မဆိုင္တာေတြေတြးမိတဲ့အခါလြင့္လြင့္ပါးပါး၊အေတြးေတြမ်ားလာတဲ့အခါ စိတ္ကူးယဥ္တတ္၊အေတြးေတြမ်ားလာတဲ့အခါညတာတို၊အေတြးေတြမ်ားလာတဲ့အခါအကဲဆတ္၊
အလိုလိုေနရင္းပြားေနမိတဲ့မစိၦရစိတ္မ်ား၊ခ်ိဳ႕ယြင္းလာေသာလူမႈဆက္ဆံေရး၊ခ်ိဳ႕ယြင္းလာေသာ အက်င့္သိကၡာ၊ခ်ိဳ႕ယြင္းလာေသာစိတ္/လူက်န္းမာေရး၊ေခါင္းပါးလာေသာနားလည္မႈမ်ား၊
မတည္ေဆာက္ခ်င္ေတာ့ေသာယံုၾကည္မႈ/ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၊မယံုၾကည္ခ်င္ေတာ့ေသာဘာသာတရား၊
ဘာကိုမွမေႏွာင္ဖြဲ႕ခ်င္ေလာက္ေအာင္ဘဝကိုျငီးေငြ႕မႈ၊အၾကည္ဓါတ္ခန္းေနေသာခံစားမႈမ်ား၊သိစိတ္ မသိစိတ္အမုန္းျပိဳင္ပြဲမ်ား၊ကြဲလြဲေနေသာအယူအဆ/အျမင္မ်ား၊မေရးခ်င္/မဖတ္ခ်င္ေတာ့ေသာ ကဗ်ာမ်ား၊မျမင္/မၾကား/မေတြး/မသိ/မထိေတြ႕ခ်င္ေသာ စက္ဆန္ေနတဲ့ဘဝမွာ ဆက္ဆံေနရတဲ့ အျခားေသာ ဆက္စပ္မႈမ်ား၊အိပ္၊စား၊ကာမ မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေသးေသာ စက္ဆန္ေနတဲ့ဘဝမွာ ဆက္ဆံေနရေသာ အျခားေသာဆက္စပ္မႈမ်ား၊စက္ဆန္ေနတဲ့ဘဝမွာ ဆက္ဆံေနရေသာ အျခားေသာဆက္စပ္မႈမ်ား၊စက္ဆန္ေနတဲ့ဘဝမွာ ဆက္ဆံေနရေသာ အျခားေသာဆက္စပ္မႈမ်ား၊
စက္ဆန္ေနတဲ့ဘဝမွာ ဆက္ဆံေနရေသာ အျခားေသာဆက္စပ္မႈမ်ား.......................................၊
စက္ဆန္ေနတဲ့ဘဝမွာ ဆက္စပ္ေနရေသာ အျခားေသာဆက္ဆံမႈမ်ား.......................................၊
ဆက္စပ္ေနတဲ့ဘဝမွာ စက္ဆန္ေနရေသာ အျခားေသာဆက္ဆံမႈမ်ား.......................................၊
ဆက္စပ္ေနတဲ့ဘဝမွာ ဆက္ဆံေနရေသာ အျခားေသာစက္ဆန္မႈမ်ား.......................................၊
ဆက္ဆံေနတဲ့ဘဝမွာ စက္ဆန္ေနရေသာ အျခားေသာဆက္စပ္မႈမ်ား.......................................၊
ဆက္ဆံေနတဲ့ဘဝမွာ ဆက္စပ္ေနရေသာ အျခားေသာစက္ဆန္မႈမ်ား........................................။   ။

ေၾကးစား

လူျခင္းတူေပမယ့္ အသက္ရႈကြဲတယ္အကို
က်မတို႔ဘဝေတြက ငတ္လို႔ ပ်က္ခဲ့ရတာပါ
နာမည္ရခ်င္လို႔ ပ်က္ေနတာမဟုတ္ဘူး
တူတာေလးေတြေတာ့ ရွိမွာေပါ့အကို
အထက္တန္းစားေၾကးစားနဲ႔ ညဉ့္ငွက္
ကၾကတဲ့ဇာတ္ျခင္းကေတာ့ အတူတူပါပဲ
လူေတြရဲ႕အျမင္ကသာ ခြဲျခားၾကတာ
ညဉ့္ငွက္ဆို အထင္ေသးခ်င္ၾကတယ္အကို
ဆႏၵရွိမွသာ အာသာေျဖတတ္ၾကတာ
မဟုတ္ရင္ေတာ့ သိတဲ့အတိုင္းပဲေလ
အထက္တန္းစားေၾကးစားေတြကေတာ့
လူခ်စ္ၾကတယ္အကို
သူတို႔ရဲ႕ ေက်ာ္ၾကားမႈကို ကိုးကြယ္ၾကတယ္
မ်က္စိ/နား/ပါးစပ္သာ အရသာခံတတ္ၾကတာ
အကိုသိပါတယ္ေလ
 တကယ္တမ္းေတာ့ အကိုရယ္
ဘဝေပးမေကာင္းလို႔သာ လုပ္စားေနရတာပါ
အထက္တန္းစားေၾကးစားေတြလိုေတာ့ စိတ္ပါ(သာယာ)လို႔မဟုတ္ဘူး။   ။

ကိုယ္ဟာ...

ကိုယ္ဟာ ၾကိဳးတေခ်ာင္းပါ
ရစ္ပတ္ ႏြယ္တတ္တယ္။

ကိုယ္ဟာ အလင္းတစပါ
ဆင့္ကဲ ေဝမွ်ခ်င္ခဲ့တယ္။

ကိုယ္ဟာ ၾကယ္တပြင့္ပါ
မထင္ရွားေပမယ့္ လင္းတယ္။

ကိုယ္ဟာ.....
..... .....။

.....   .....
.....   .....။

.....   .....
.....   .....။

ကိုယ္ဟာ လူတေယာက္ပါ
နည္းနည္းေတာ့ အကဲဆတ္တယ္။   ။

အတိတ္အက်ဥ္းသား

တိုက္ဆိုင္တတ္တဲ့ အေၾကာင္းေတြက မ်ားလြန္းေတာ့
အလိုလိုမွ လြမ္းခ်င္သူရဲ႕စိတ္မွာ သူ႕အရိပ္ေတြ
အရိပ္ေတြ...အရိပ္ေတြ...
အတိတ္ရဲ႕  အရိပ္ေတြေလ...
ကိုယ့္စိတ္ေတြက အမွ်င္တန္းေနေလရဲ႕
ဘဝကိုရင္းျပီး ခ်စ္ခဲ့မိေတာ့လည္း
လြယ္လြယ္နဲ႔ ကိုယ္မေမ့ရက္ဘူး
တည္ျငိမ္ဖို႔ ကိုယ္ၾကိဳးစားေနရင္း
ရင္မွာေဝဒနာေတြ ပိုမ်ားလာတယ္
ျပန္မလာေတာ့ဘူးဆိုတာ ကိုယ္သိေနေပမယ့္
ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ (သူ႕ကို)ရွိေနေစခ်င္ေသးတယ္
နာက်င္ေနလ်က္နဲ႔ ကိုယ္သာယာေနမိတယ္
အိပ္မက္ဆိုးျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္မွ ကိုယ္မႏိုးပါရေစနဲ႔
ဒီစိတ္ဟာ ဒီအရိပ္နဲ႔ ဒီအတိတ္ကို ျငိတြယ္
(ကိုယ္ေလ)ဒီခံစားခ်က္နဲ႔ပဲ ရွင္သန္ ကို္ယ့္ကိုကိုယ္ ႁမွဳပ္ႏွံထားခ်င္တယ္
ေက်းဇူးျပဳျပီး ကိုယ့္ကိုမ်က္ကြယ္ျပဳထားၾကကြယ္။   ။

sudah makan,ta faham

ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း ရူးသလိုေပါသလိုနဲ႔ ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း အေျပာကေတာ့
က်ေလာက္တယ္ ကိုယ့္လူ ျပီးေတာ့မွသာ ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း ငိုျပတတ္တယ္၊
ရယ္ျပတတ္တယ္ ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း ေျပာဖူးခဲ့တဲ့ ကတိေတြ ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း
တိုင္တည္ဖူးခဲ့တဲ့ သစၥာေတြ ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း ေပးထားခဲ့တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔
ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း လုပ္ပါ၊ထင္သလိုသာလုပ္ပါ ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း ဖမ္းေနတုန္းလား၊
ဖမ္းေနဆဲလား ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း မိေနျပီလား၊မိေနဆဲလား ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း 
စားျမံဳမ်ားျပန္ေနလား ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္းသားေကာင္ေတြမ်ားေနျပီလား 
ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း ေနာက္ပစ္မွတ္က ဘယ္သူလဲ ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း လုပ္ပါ၊ေအးေဆးလုပ္ပါ၊စိတ္ၾကိဳက္လုပ္ပါ ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း
ဘီးတပါတ္ျပည့္ေတာ့မွသာ... ။   ။
 

အမည္မေပးရေသးပါ

သူနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အမွတ္တရေတြမ်ားစြာထဲမွာ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ခ်ဳပ္ေႏွာင္ေနမိေတာ့လည္း
ဒီရင္ထဲအလြမ္းေတြက သည္းလြန္းတယ္

အနားမွာသူမရွိေပမယ့္
ရင္ထဲမွာ သူအျမဲရွိတယ္
ဒါကို သူမသိႏိုင္ေတာ့

အရင္လိုပါပဲ
အရာရာဟာ အရင္ကလို
သူမရွိတာကလြဲလို႔

ခ်စ္တတ္ေအာင္ သင္ယူခဲ့ရင္းနဲ႔
ကိုယ္လြမ္းတတ္ခဲ့တယ္
ေနသားက်ဖို႔ ၾကိဳးစားေနရင္းနဲ႔မွ
ဒီရင္က ထိလြယ္ရွလြယ္

ကိုယ္ဟာေၾကကြဲလြယ္ပါတယ္
ထားခဲ့တဲ့အတိုင္းလည္း ေနခဲ့ပါတယ္
ျပန္ခဲ့မယ္ဆိုလည္း ၾကိဳေနမယ့္သူပါ

မင္းသေဘာပါပဲကြယ္။   ။

ေရးေတာ့ေရးလိုက္မိတယ္။ေခါင္းစဥ္ကို စဥ္းစားမရျပန္ဘူး။
အကယ္၍ ဖတ္မိခဲ့တဲ့သူေတြထဲက နာမည္ေလး စဥ္းစားေပးမယ္ဆိုရင္
ေက်းဇူးတင္ေနမွာပါ။   ။

ပန္းေႂကြပံုျပင္

ခူးခဲ့မွေတာ့ ေျခြရင္လည္းေႂကြ
နမ္းရင္လည္းႏြမ္း မနမ္းလည္းႏြမ္း
ပန္းဆိုသည္မွာ ဘယ္မွာအစဥ္လန္းႏိုင္ပါ့မည္လဲ

ခ်စ္ခဲ့ျပီးမွေတာ့ကြယ္ ယံုမွတ္လို႔ ဘဝကိုပံုအပ္ခဲ့တယ္
မင္းအနမ္းနဲ႔ ဘဝကိုႏြမ္း မင္းေျခြလို႔ေႂကြတဲ့ပန္းပါ
မင္းတန္ဖိုးထားသင့္တယ္

မပန္ခ်င္ရင္ မခူးပါနဲ႔
ခူးခဲ့မွေတာ့ ပန္ဆင္သင့္တယ္
ပန္းေႂကြမ်က္ရည္ သံသရာသက္ေသ

အေသြးယူယူ အသားယူယူ
အသက္ကိုပင္ ၾကည္ျဖဴခဲ့သူပါ
ဆန္ဆံုလို႔စား ကံကုန္ေတာ့မွသြားရမွာလား

ထားခဲ့ရင္လည္း ေနခဲ့ပါမယ္
ျပဳဖူးတဲ့ကံ ျဖစ္တဲ့ဘဝ
ခ်စ္မိတဲ့သူမွာေတာ့...
ေၾသာ္...ႏြမ္းလ်သည္းေၾက။   ။

ႏွလံုးသားအယူခံ

မခိုင္လံုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္တခုနဲ႔မင္းကိုယ့္ကိုရက္စက္တယ္
တကယ္ဆို မခ်စ္ခဲ့မိရင္အေကာင္းသား
ယံုမွတ္လို႔ ပံုအပ္ခဲ့မိကာမွကြယ္

အျပစ္ေတြရွိခဲ့လို႔လား
ခ်စ္ခဲ့ၾကတာေလးကို ငဲ့ညွာပါ
လိုခ်င္တာကုိယူခဲ့ျပီးမွကြယ္
လြယ္လြယ္နဲ႔မစိမ္းကားလိုက္ပါနဲ႔

ဘာေတြကို ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ေနရမွာလဲ
မင္းနားလည္တတ္ဖို႔ေကာင္းတယ္
ခ်စ္လို႔မရေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ စကားတခြန္းက
ခံစားတတ္တဲ့သူအတြက္ ေသလို႔ရတယ္

ကိုယ္ဘာလုပ္ရမွာလဲကြယ္
ခ်စ္ခဲ့ျပီးမွေတာ့ မုန္းေမ့ဖို႔ဆိုတာ
ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ မၾကံစည္ေကာင္းတဲ့အရာတခုလို
ကိုယ္က တသက္မွာတေယာက္ပဲ ခ်စ္ခဲ့ခ်င္သူပါ

ကိုယ့္ခံစားခ်က္ကို မင္းျမင္တတ္မယ္ဆိုရင္
မင္းကိုယ့္ဆီျပန္ခဲ့ပါ
သိသိရက္နဲ႔မွ မင္းရက္စက္မယ္ဆိုရင္လည္း
အေၾကာင္းဆက္ ေပါင္းဖက္ဖို႔အတြက္
ကိုယ္တို႔ဘဝေတြ ကံမစပ္ခဲ့ဘူးလို႔ပဲ
ကိုယ္ဘက္ကမွတ္ယူလိုက္ပါမယ္

ဒါေပမယ့္ကြယ္...ဒါေပမယ့္
ရင္ထဲမွာေတာ့ တိတ္တခိုးေမွ်ာ္လင့္ေနမိတယ္။   ။

အစအနမ်ား

ငါရူးေနျပီေဘဘီ။ငါ့ကိုထားခဲ့ပါ။ငါတေယာက္တည္း ေၾကကြဲေနပါရေစ။မင္းလာလာမရႈပ္ပါနဲ႔။
ဒီရင္မွာ မီးေတာက္ေနလို႔ ငါအရက္ကိုေသာက္တယ္။ဝယ္ေသာက္တယ္။ထိုင္ေဂါက္တယ္။
နည္းနည္းရစ္မယ္။မ်ားမ်ားေျပာမယ္။မေက်နပ္ရင္လည္း ခဏေလာက္ ပါးစပ္ပိတ္ထားေပး။
ဒီမွာ...ငါေျပာခ်င္တာက မင္းျငိမ္ျငိမ္ေနေပးဖို႔ပါပဲ။ဒီအခ်ိန္မွာ မင္းအနမ္းေတြ ငါမလိုေသးဘူး။
လိုအပ္လာတဲ့အခါ တညတာရင္းႏွီးၾကတာေပါ့။ခုေတာ့ ငါ့ကိုငါနဲ႔ထားခဲ့ပါ။  ။

ဧည့္သည္

ဘုရားေပးသေလာက္ထဲမွာမွ
က်ေနာ္ဟာ ကိုယ္နဲ႔တန္သေလာက္ပဲ ရခဲ့တဲ့ေကာင္ပါ
ဘဝကို ေနတတ္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနရတယ္
ေရာင့္ရဲႏိုင္ေအာင္ က်င့္ၾကံေနရတယ္
မစၦိရ စိတ္ေတြ မပြားခ်င္ေတာ့ဘူး
ကိုယ့္အထာနဲ႔ ကိုယ့္အထြာနဲ႔ေပါ့။

ကိုယ္မတတ္ႏိုင္တာေတြအတြက္
ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုယ္မညွင္းပန္းခ်င္ေတာ့ဘူး
ထိလြယ္ ျငိလြယ္တာေတြကိုေလ်ာ့
ျဖစ္တတ္ ပ်က္တတ္တာေတြကို မွတ္
ဘယ္အရာမွ မျမဲဘူးဆိုတာ
အသိမွာ သတိေလးကပ္မွ။   ။

ကဗ်ာေလးရဲ႕ ေခါင္းစဥ္ကို မၾကီး ခရခသ စဥ္းစားေပးထားတာပါ။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မၾကီးေရ။

ဘာဆိုလားေတြနဲ႔...ဘာဆိုလားေပါ့

ဘာဆိုလားေတြနဲ႔ ေတြ႕တဲ့အခါ...လကၻက္ရည္အတူတူေသာက္ စကားစျမည္ေျပာ ေဝဖန္ေလကန္ရင္း အဆင့္သင့္တဲ့အခါ...ဘာဆိုလားတာေပါ့၊ဘာဆိုလားေတြနဲ႔ေတြ႕တဲ့အခါ...ပါးစပ္ထက္နားကိုအလုပ္ေပး 
ဟင္/ဟာ/ဟယ္/ခင္ဗ်ာ/ရွင္/အဲ့လိုလား/ဟုတ္လား/ေၾသာ္/အိုး/မိုက္တယ္/လန္းတယ္/ဟုတ္တာေပါ့/ဟုတ္ကဲ့...အစရွိသည္မ်ားကို အစရွိသကဲ့သို႔  အစျပဳ၊ဘာဆိုလားေတြနဲ႔ေတြ႕တဲ့အခါ...
ဗလာ၊ဗလာ၊ဗလာေတြကို...၊ဘာဆိုလားေတြနဲ႔ေတြ႕တဲ့အခါ...ဘာဆိုလားေတြကို၊ဘာဆိုလားေတြနဲ႔ ေတြ႕တဲ့အခါ...၊ဘာဆိုလားေတြနဲ႔ေတြ႕တဲ့အခါ...၊ဘာဆိုလားေတြနဲ႔ေတြ႕တဲ့အခါ...ဘာဆိုလားၾကတာေပါ့။   ။

ပုတ္သင္ညိဳ၊ပုရြက္ဆိတ္ စပ်စ္သီးဟာ တကယ္မခ်ဥ္ဘူး

အာေပတူးေတြ ေခတ္ထကုန္ျပီ အဘိုးၾကီးဆန္တီယာဂို၊ခင္ဗ်ားက ငါးမွ်ားလို႔ေကာင္းတုန္း အာေပတူးေတြက...၊

ေၾသာ္..မွားလို႔...၊အာေပတူးေတြက ေခတ္အဆက္ဆက္၊သူလိုငါလို ခင္ဗ်ားတို႔က်ေနာ္တို႔လို...၊အဲ့ဒီလိုလိုနဲ႔.......

အာေပတူးေတြက ႏွာေခါင္းပိုပိုၾကီးလာတယ္၊အရပ္ပိုပိုျမင့္လာတယ္၊ျပီးေတာ့...ခ်ီးတံုးၾကီးၾကီးပါၾကတယ္၊ ခင္ဗ်ားတို႔က်ေနာ္တို႔က.................................................................................................

ေအးေလ...ခင္ဗ်ားတို႔က်ေနာ္တို႔ပဲေပါ့၊အာေပတူးေတြမွ မဟုတ္တာ၊အဲ့ဒီေတာ့ စပ်စ္သီးဟာမခ်ဥ္ပါဘူး အဘိုးၾကီးဆန္တီယာဂို။   ။

အစအနမ်ား

ေရွ႕ေနာက္ဆင္ျခင္တိုင္းထြာတတ္ေသာ သတၱဝါအား လူဟုေခၚၾကသည္
က်ေနာ္သည္ လူတေယာက္ျဖစ္ပါသည္
က်ေနာ္လူျဖစ္ေၾကာင္းကို သင့္အားမေျပာေသာ္လည္း သင္သိေကာင္း သိပါလိမ့္မည္
က်ေနာ္သည္ လူျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ လူလိုက်င့္သံုးပါသည္

လူသည္ ေမ်ာက္မွဆင္းသက္လာသည္ဟု အဆိုရွိပါသည္
ထိုအဆိုအရဆိုပါေသာ္ က်ေနာ္သည္ လူျဖစ္ကာစ ေမ်ာက္တေကာင္လည္း ျဖစ္ေနႏိုင္ပါသည္
လူသည္ ေမ်ာက္မွဆင္းသက္လာသည္ဟူေသာ အဆိုကို လက္ခံပါလွ်င္
လူမွေန၍ ဘာဆက္ျဖစ္မည္ကို က်ေနာ္တို႔ေတြးသင့္ပါသည္
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လူဟု၍ပင္ လက္သင့္ခံထားပါသည္

မည္သည့္လူမွ် ေမ်ာက္ဟူ၍ မေျပာၾကပါေသာ္လည္း
အကယ္၍ လိုအပ္လာသည့္တေန႔တြင္ ကတ္ျပားတခုေပၚ လူ ဟူ၍ စာလံုးၾကီးၾကီးေရးကာ လည္ပင္းတြင္ ခ်ိတ္ဆြဲထားပါမည္
ကိုယ့္ကိုကိုယ္မွတ္မိေနေစရန္အတြက္ေတာ့ မွန္ကိုမၾကာခဏၾကည့္ျဖစ္ပါသည္။   ။

အစအနမ်ား

အမွတ္တမဲ့မ်ားမွသည္
အမွတ္တရမ်ားစြာထိ။

ေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ားမွသည္
နာက်င္မႈမ်ားစြာထိ။

တဒဂၤငယ္ေပါင္းမ်ားစြာမွသည္
ျပကၡဒိန္စာမ်က္ႏွာေပါင္းမ်ားစြာထိ။

ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္က ၾကိဳးတေခ်ာင္းျဖစ္ေနမွေတာ့
ျငိ...ပါေစေတာ့။   ။

အစအနမ်ား

မွန္မၾကည့္ျဖစ္တာၾကာျပီ
ၾကည့္မယ့္ၾကည့္ျဖစ္ေတာ့လည္း
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္ေတြ႔တယ္
စိတ္ပ်က္စရာပဲ။  ။

သူငယ္ခ်င္းမ်ားအမွတ္တရ

ဒီသီခ်င္းေလးက ပထမကေတာ့ကဗ်ာပါ။
က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း ေက်ာ္ေဝလင္းကၾကိဳက္၍
သီခ်င္းလုပ္ၾကရေအာင္ဆိုေသာေၾကာင့္ သူနဲ႔က်ေနာ္ညွိႏႈိင္းျပီး
လုပ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ တပုဒ္တည္းေသာ သီခ်င္းျဖစ္ပါတယ္။
ဒီသီခ်င္းကို သံစဥ္ရွာ၊တီးခတ္၊သီဆိုသူကေတာ့
ေက်ာ္ေဝလင္းျဖစ္ျပီး စာသားပိုင္ရွင္ကေတာ့ က်ေနာ္ေနာ္မန္ျဖစ္ပါတယ္။
မူရင္းကဗ်ာကေတာ့ ဒီလိုျဖစ္ပါတယ္။

မေမွ်ာ္လင့္ထားပဲ ငါတို႔ဆံုဆည္းခဲ့ၾကတယ္
အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ စကားေတြေျပာမိၾကတယ္
ထင္မွတ္မထားပဲ သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္
နီးလိုက္ေ၀းလိုက္နဲ႔ ငါတို႔ျဖတ္သန္းၾကတယ္
အဲ့ဒီေန႔ရက္ေတြဟာ ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းအတိမျပီးေပမယ့္
ေႏြးေထြးမႈေတြေ၀မွ် ခိုလံႈခဲ့ၾကတယ္
ပခံုးေတြငွားခဲ့၊ရင္ဘတ္ေတြဖြင့္ခဲ့ၾကတယ္
ဘယ္ေလာက္အံ့ၾသစရာေကာင္းခဲ့လဲ
တနယ္တရပ္စီက တမိေပါက္တေယာက္ေတြေလ
တေယာက္ကိုတေယာက္ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့တယ္
ဘယ္လိုပဋိပကၡေတြရွိခဲ့လည္း လက္တြဲမျဖဳတ္ခဲ့ၾကဘူး
အေကာင္းဆံုးသူငယ္ခ်င္း မဟုတ္ခဲ့ရင္ေတာင္မွ
ေကာင္းေသာသူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္
ဒီလိုေန႔ရက္ေတြကို ငါတို႔ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ၾကတယ္
ဒီလိုေန႔ရက္ေတြကုန္ဆံုးသြားမွာကို ေၾကာက္႐ြံခဲ့ၾကတယ္
ဒါေပမယ့္ ဘ၀ရဲ့လမ္းေတြက မတူညီၾကဘူး
တေယာက္ဟာတေယာက္ရဲ့ တစိတ္တပိုင္းစီျဖစ္ခဲ့ၾကေပမယ့္
ဘ၀ရဲ့လမ္းေတြေပၚမွာ တပိုင္းတစစီ
ငါတို႔ျပန္႔က်ဲ ေ၀းကြာခဲ့ရတယ္
ဘယ္လိုမွ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့မသြားေပမယ့္
အရင္လိုအခ်ိန္ေတြက ျပန္မရႏိုင္ေတာ့ဘူး
အိပ္မက္တခုလို၊ဒဏၭာရီတပုဒ္လို
ကိုယ္စီရင္ဘတ္ေတြထဲစြဲထင္ေနခဲ့ျပီ။ ။

ဒီကဗ်ာကို က်ေနာ္ေခါင္းစဥ္ေပးမထားခဲ့ပါဘူး။သီခ်င္းေလးကိုေတာ့ ဒဏၭာရီ လို႔ေပးထားပါတယ္။
ဒီသီခ်င္းေလးနဲ႔ ဒီကဗ်ာေလးကို ၾကည့္/ဖတ္ရႈ ခံစားျပီး ရင္ထဲမွာ တစံုတခုက်န္ခဲ့မယ္ဆိုရင္
က်ေနာ္တို႔ ဖန္တီးခဲ့ရက်ိဳးနပ္ပါတယ္။

ေျပာစရာရွိတာကေတာ့ ေဟာ္လိုဂစ္တာနဲ႔တီးခတ္ျပီး လက္ကိုင္ဖုန္းျဖင့္ အသံဖမ္းရေသာေၾကာင့္အသံထြက္မေကာင္းပါ။ျဖစ္ႏိုင္ရင္ arrangement  ေကာင္းေကာင္းႏွင့္
စတူဒီယိုမွာ အသံသြင္းခ်င္ေသာ္လည္း က်ေနာ္တို႔အတြက္ အေျခအေနမေပးခဲ့ပါ။
ပို၍ဆိုးသည္မွာ က်ေနာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းမ်ား တကြဲတျပားႏွင့္
တေယာက္တေနရာစီ ေရာက္ရွိေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို သတိတရႏွင့္ ဒီပို႔စ္ကို ေရးျဖစ္ပါတယ္။   ။

၂၆

လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္တုန္းက
က်ေနာ္ဟာ ေပ်ာ္ရႊင္တက္ၾကြတဲ့ ခ်ာတိတ္ေလးတေယာက္

လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္တုန္းက
က်ေနာ္ဟာ အိပ္မက္ေရာင္စံုနဲ႔ ခ်ာတိတ္ေလးတေယာက္

လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္တုန္းက
က်ေနာ္ဟာ အေရာင္ေတြမေပစြန္းေသးတဲ့ ခ်ာတိတ္ေလးတေယာက္

လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္တုန္းက
က်ေနာ္ဟာ ရင္ခုန္တတ္စ ခ်ာတိတ္ေလးတေယာက္
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္တုန္းက
က်ေနာ္ဟာ ပုန္ကန္ခ်င္တတ္တဲ့ ခ်ာတိတ္ေလးတေယာက္

လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္တုန္းက
က်ေနာ္ဟာ ေလာကၾကီးအေၾကာင္းမသိေသးတဲ့ ခ်ာတိတ္ေလးတေယာက္
......
၁၀ႏွစ္တာကာလအတြင္းမွာ
က်ေနာ္ဟာ တစစ...နဲ႔
က်ေနာ့္ကိုယ္ က်ေနာ္
က်
ေပ်ာက္
ခဲ့...။   ။

အတၱၾကီးသူ

ရခဲ့သည္ကိုမူ မလိုခ်င္ခဲ့၍
လိုခ်င္သည္မွာကား မရခဲ့ပါ
အခ်ိန္သည္ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ကုန္ဆံုးကာ
အသက္သည္ အိုစာလာခဲ့ေခ်ျပီ
ေတြးရင္း၊တြက္ရင္း၊စဥ္းစားရင္းႏွင့္ပင္
အသက္သည္၃၀(ေက်ာ္)
အိေျဒၷ၊သိကၡာ အဟန္႔အတားေတြၾကားမွာ
ကိုယ္ဟာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပဲေရြးခ်ယ္မိေတာ့သည္
ေၾသာ္... ငယ္မွမငယ္ေတာ့တာကိုး။ ။

အိမ္ေဝးသူ

ကိုယ္ကလြဲရင္ ကိုယ္ပဲရွိတဲ့ဘဝမွာ
ကိုယ့္အစြန္းနဲ႔ကိုယ္ မျငိေစဖို႔
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ညွိေပးရတယ္
ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္သိဖို႔အတြက္
သူမ်ားေတြကို လိုက္ၾကည့္ေနစရာမလိုပါဘူး
ကိုယ္ဟာကိုယ္ပဲ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္သာ အသိဆံုး
ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္စားျပီး
သူတပါးအေျပာခံရမယ့္အစား
ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ ျမိဳသိပ္ထားလိုက္ေတာ့မယ္
အခ်ိန္တန္လာေတာ့လည္း
ကိုယ္ဟာ အိမ္ကိုျပန္ရမွာျဖစ္တယ္
မထူးဆန္းပါဘူး။   ။

ေနာက္ဆံုးအလင္း

အနားမွာ ဘယ္သူမွမရွိေတာ့ဘူး
ရွိခဲ့တဲ့သူေတြကလည္း ျငိဳျငင္ၾကတယ္
တသက္လံုးကိုယ္ေပးဆပ္ခဲ့သမွ်
ကိုယ္ကဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အခါ
ကိုယ္ဟာမလိုေတာ့တဲ့ အပိုလူ
လူေတြအတြက္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးတခု
ျငီးျငဴ၊ျငဴစူၾကပါရဲ႕
လ်စ္လ်ဴရႈခံရေပါင္းမ်ားလာတဲ့ ဘဝမွာ
ေျပာစရာစကားေတြလည္း နားေထာင္မယ့္သူမရွိ
သိခ်င္၊ၾကားခ်င္ေနတာေတြလည္း ေျပာမယ့္သူမရွိ
ကိုယ့္စိတ္ခံစားခ်က္ကိုလည္း နားလည္ေပးမယ့္သူမရွိ
လူၾကားသူၾကားထဲမွာ ေနေနရင္းနဲ႔ပဲ
ကိုယ္ဟာလူေတြနဲ႔ ေဝးေဝးလာတယ္
တဘဝလံုး ကိုယ္ရုန္းခဲ့သမွ်
ကိုယ့္အတြက္ဘာမွမပါခဲ့ပါလား ဆိုတာ
ကိုယ္သိလာတဲ့အခါ
ကိုယ့္အတြက္ အခ်ိန္ကမရွိေတာ့ဘူး
အခြင့္အေရးက မေပးေတာ့ဘူး
တသက္လံုး ေလာင္ခဲ့တဲ့မီးေတြအတြက္
သံသရာမွာဘယ္အထိ ပူေနရမယ္မသိ
အနိစၥ၊ဒုကၡ၊အနတၱ
ဘယ္အရာမွ အျမဲမရွိဘူးဆိုတာ ႏွလံုးသြင္းမိလာတဲ့အခါ
ကိုယ္ဟာ ဇရပ္အို အၾကိဳအၾကားမွာ။   ။

ငါဟာ ငါမဟုတ္ေတာ့တဲ့အခါ

မွန္နံရံေတြေပၚမွာ ငါဟာငါမဟုတ္ေတာ့ပါ
ေန႔စဥ္လူမႈဘဝထဲမွာ ငါဟာငါမဟုတ္ေတာ့ပါ
လိုင္စင္ဓါတ္ပံုထဲမွာ ငါဟာငါမဟုတ္ေတာ့ပါ
မင္းတို႔ရဲ႕အသိေတြထဲမွာ ငါဟာငါမဟုတ္ေတာ့ပါ
ငါ့ရဲ႕အသိစိတ္ထဲမွာလည္း ငါဟာငါမဟုတ္ေတာ့ပါ
ငါဟာငါမဟုတ္ေတာ့တဲ့အခါ ငါဟာဘယ္သူဘယ္ဝါ
ဘယ္တုန္းကတည္းက ငါဟာငါမဟုတ္ေတာ့တာလဲ
ဘာေၾကာင့္ ငါဟာငါမဟုတ္ေတာ့တာလဲ
ငါဟာငါမဟုတ္ခင္က ငါ ဘယ္ေရာက္သြားလဲ
ငါကငါ့ကို တခါျပန္ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ဦးမလား
ငါဟာငါျဖစ္ဖို႔ ငါေတြဘယ္ေလာက္ရင္းႏွီးရဦးမလဲ
ငါဟာငါမဟုတ္ေတာ့တဲ့အတြက္ ငါ့ကိုငါျပန္လြမ္းေနရတယ္
ငါဟာငါမဟုတ္ေတာ့တဲ့အတြက္ ငါ့ကိုငါတမ္းတေနရတယ္
ငါဟာငါမဟုတ္ေတာ့တဲ့အတြက္ ငါ့ကိုငါေသြးပ်က္ေနရတယ္
ငါဟာငါမဟုတ္ေတာ့တဲ့အတြက္ ငါ့ကိုငါျငီးေငြ႕မိတယ္
ငါဟာငါမဟုတ္ေတာ့တဲ့အတြက္ ငါ့ကိုငါအဆံုးသတ္ခ်င္ေနတယ္
ငါဟာငါမဟုတ္ေတာ့တဲ့အတြက္ ငါ့ကိုငါျပန္ေပးၾကပါ
ငါ...ငါ...ငါ...ငါ...ငါ...
အေမွာင္ထဲမွာ/အလင္းထဲမွာ/ငါဟာငါ့ကိုယ္တြင္းမွာ/
မရွိျခင္းတရားေတြထဲမွာ/ပညတ္ခ်က္ေတြထဲမွာ/
ငါမဟုတ္ေတာ့တဲ့ငါက ငါ့ကိုရွာေနတဲ့အေၾကာင္း
ငါမဟုတ္ေတာ့တဲ့ငါက ငါျပန္ျဖစ္ခ်င္ေနတဲ့အေၾကာင္း
ငါသိေစဖို႔ ငါမဟုတ္ေတာ့တဲ့ငါကတဆင့္
လိႈင္းတို/လိႈင္းရွည္/လိႈင္းေပ်ာက္/
အာရံုနံပါတ္ေျခာက္/နံပါတ္၃မ်က္လံုး/
ဖဲခ်ပ္/ဖန္လံုး/နကၡတ္/လကၡဏာ/
ဖေရာင္းတိုင္/ၾကိမ္လံုး/ရြာစာခ်/
ေမတၱာပို႔/အမွ်ေဝ လိုအပ္လာရင္ ေရစက္ပါခ်မည္
ငါ့ကိုငါ ျပန္လိုခ်င္ပါသည္။   ။

မဲျပာပုဆိုးမ်ား

   ေျပာလက္စ စကားကိုရပ္ျပီး၊အမွတ္မဲ့ ေဆးလိပ္မီးညွိတယ္၊လူေတြ ကားေပၚအလုအယက္တက္၊ကားေတြ လမ္းေပၚအလုအယက္ေမာင္း၊သူ မ်က္ေစာင္းလွလွေလးထိုးတယ္၊'ဒါပါနဲ႔ဆို ၁၀လိပ္ရွိျပီေနာ္'တဲ့၊'တမနက္ခင္းမွ မက်ိဳးေသးဘူး'၊သူေတာင္းစားေတြ ပိုပိုမ်ားလာတယ္၊စကတ္ေတြ ပိုပိုတိုျပီး၊အကၤ် ီလည္ေတြ ပိုပိုဟိုက္လာတာ
ကမၻာၾကီး ပိုပိုပူေႏြးလာလို႔ျဖစ္မယ္၊ခုတေလာ ပူရွာလို႔နဲ႔ တူပါရဲ႕celebrities ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း အဝတ္
မကတ္ေတာ့တာ အင္တာနက္ထဲမွာ၊လက္ဘက္ရည္ဆိုင္မွာ၊ဘံုဆိုင္မွာ၊ေစ်းလည္မွာ၊ေဘာလံုးပြဲမွာ။
  စီးခ်င္တဲ့ကားကေရာက္မလာဘူး၊ေရာက္လာတဲ့ကားကတက္လို႔မရဘူး၊ေရာင္းရမေရာင္းရေတာ့မသိဘူး၊
ဂ်ာနယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လန္းေနေလရဲ႕၊လမ္းေဘးမွာ၊ပလက္ေဖါင္းေပၚမွာ၊တိုက္ေလွကားမွာ၊မီးပိြဳင့္မွာ၊
ယူခ်င္ယူ မယူခ်င္ေန အတင္းကမ္းတဲ့ လက္ကမ္းေၾကာ္ျငာစာရြက္မ်ား၊ပန္းသည္၊ေဆးလိပ္နဲ႔ကြမ္းယာ၊
billboardမ်ား၊အေပၚလမ္း ေအာက္လမ္းေခၚသံမ်ား၊အေၾကာင္းမရွိအေၾကာင္းရွာ ရယ္ေမာတတ္ေသာ
ဆယ္ေက်ာ္သက္မ်ား၊လက္ကိုင္ဖုန္းမ်ား၊အမ်ားျပည္သူသံုး တယ္လီဖုန္း၊ဘုန္းၾကီ၊သီလရင္၊ဗမာ၊တရုတ္၊
ကုလား၊ျပည္ေထာင္စုဖြား တိုင္းရင္းသားမ်ား၊ႏိုင္ငံသားမဟုတ္သူမ်ား၊လမ္းေပၚမွ အေလအလြင့္မ်ား၊
ဖိနပ္လွလွေလးမ်ား၊ေျခေထာက္လွလွေလးမ်ား၊ေက်ာပိုးအိပ္လွလွေလးမ်ား၊ေရာင္စံုထီးမ်ား၊ဦးထုပ္မ်ား၊
ေနကာမ်က္မွန္ေအာက္က မ်က္လံုးမ်ား၊ေရသန္႔ဘူးမ်ား၊ေဆးလိပ္တိုမ်ား၊ကၽြတ္ကၽြတ္အိပ္မ်ား၊ကြမ္းေသြးမ်ား။
  ေနာက္တခါမီးညွိရင္ ၁၁ခါေျမာက္ သူမ်က္ေစာင္းထိုးလိမ့္မည္၊မွတ္တိုင္မွာ ကားတားလွ်င္ ဘယ္အငွားယာဥ္မွ ရပ္မေပးခ်င္ၾကပါ၊မရည္ရြယ္ပဲ တေယာက္မ်က္ႏွာ တေယာက္ၾကည့္ရင္း သက္ျပင္းကိုယ္စီ ခ်မိခဲ့ၾကသည္။   ။

ျမစ္

ခင္ဗ်ားနားလည္ေအာင္ က်ေနာ္ဘယ္လိုေျပာရမလဲ
က်ေနာ္နားလည္ေအာင္လည္း ခင္ဗ်ားရေအာင္ရွင္းပါ
ခင္ဗ်ားနဲ႔က်ေနာ္ ဘာသာစကားမတူတဲ့အခါ
ခင္ဗ်ားရင္ဘတ္ကို က်ေနာ့္ကိုငွားျပီး
က်ေနာ့္ရဲ႕ဖိနပ္ကို ခင္ဗ်ားစီးၾကည့္ပါ
ေရတဝက္ေလ်ာ့ေနတာပဲျဖစ္ျဖစ္
ေရတဝက္ျပည့္ေနတာပဲျဖစ္ျဖစ္
ေရရွိေနတာကိုေတာ့
ခင္ဗ်ားေရာက်ေနာ္ေရာ ေသခ်ာတယ္
ခင္ဗ်ားမွာ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြရွိသလို
က်ေနာ့္မွာ ေရြးခ်ယ္မႈေတြရွိတယ္
ခင္ဗ်ားနည္း၊ခင္ဗ်ားဟန္နဲ႔ ခင္ဗ်ားဘယ္လိုေလွ်ာက္ေလွ်ာက္
ခင္ဗ်ားေလွ်ာက္တဲ့လမ္းဟာ ခင္ဗ်ားကိုယ္တိုင္ျဖစ္တယ္
က်ေနာ္လည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္း က်ေနာ့္အခင္းအက်င္းနဲ႔ က်ေနာ္
က်ေနာ္ဟာ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ျဖစ္တယ္
ခင္ဗ်ားသည္ ခင္ဗ်ားျဖစ္၍ က်ေနာ္သည္ က်ေနာ္ျဖစ္သည္မွာ
ခင္ဗ်ားလည္းသိ၍ က်ေနာ္လည္းသိသည္
ထိုေၾကာင့္ ထူးထူးေထြေထြ ဘာကိုမွေျပာစရာမရွိပါ
ကိုယ့္ခရီးကိုယ္ႏွင္ၾကရင္း
က်ေနာ္တို႔ မိုင္တိုင္ေတြ စိုက္ခဲ့ၾကတာေပါ့။   ။

အျမည္းစားသူမ်ား

က်မက မိေကာင္းဖခင္သားသမီးပါအကို
အဲ့လိုမ်က္လံုးေတြနဲ႔ က်မကိုမၾကည့္ပါနဲ႔
က်မစိတ္ထဲ အလိုလိုမြန္းက်ပ္တယ္
မေျပာပါနဲ႔ ရွင္ေျပာမယ့္စကားေတြကို က်မသိတယ္
ရွင့္စိတ္ထဲမွာ ဘာေတြေတြးေနလဲ က်မသိတယ္
ရွင့္ေျခလွမ္းေတြ ဘယ္ကိုလွမ္းေနလဲ က်မသိတယ္
ေသာက္ပါ၊စားပါ၊ေပ်ာ္ပါ၊ပါးပါ အကို
ရွင့္ရဲ႕လက္ေတြကိုေတာ့ တဆိတ္ျငိမ္ျငိမ္ထားပါ
ရုတ္ရုတ္ရက္ရက္ဆို ရွင့္ရဲ႕မ်က္ႏွာကို က်မဆြဲကုတ္ပစ္လိုက္မယ္
သိပ္ျပီးေတာ့အခိုးေတြမထပါနဲ႔ အကၤ် ီေတြေၾကကုန္မယ္
က်မက မိေကာင္းဖခင္သားသမီးပါ
အဆင္ေျပလို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး
ဒီလိုပါပဲ ဘဝေတြက ဒီလိုပါပဲ
ရရာစား၊ဝါးဝါးမ်ိဳ၊ဝမ္းဝခါးလွ၊ေခ်းမ်ားေနလို႔မွမျဖစ္တာ
ေပ်ာ္ခ်င္သူေတြအတြက္ ေဖ်ာ္ေျဖရင္း
ျငီးေငြ႕သူေတြအတြက္ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္
ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးပါပဲအကို
သိပ္ျပီးေတာ့ အေလးအနက္မထားပါနဲ႔ေလ
သတိရတတ္တဲ့အခါ ဖုန္းဆက္ပါ
ေအးေအးေဆးေဆးစကားေျပာခ်င္ရင္ေတာ့ အျပင္မွာေတြ႕မယ္ေလ
က်မကနားလည္မႈရွိပါတယ္
ေငြကိုေကာင္တာမွာရွင္းခဲ့ပါ
က်မႏႈတ္ခမ္းနီကိုေတာ့ ျပန္ေလ်ာ္ေပးရမယ္
ေနာင္လည္းမၾကာမၾကာလာေပါ့ေနာ္
က်မေမွ်ာ္ေနပါ့မယ္။   ။

ေလာကဇာတ္ခံု

တေယာက္အေၾကာင္းကို တေယာက္ဖတ္ျပီး
တေယာက္ဘဝ တေယာက္ျဖတ္သန္း
တေယာက္ဇာတ္လမ္းမွာ တေယာက္ကဗီလိန္
တေယာက္ကိုတေယာက္ သရုပ္ေဆာင္ၾကရင္း
တေယာက္နဲ႔တေယာက္ လက္ခုပ္တီး
တေယာက္အျပံဳး တေယာက္ဖလွယ္ယူျပီး
တေယာက္အေၾကာင္း တေယာက္ေျပာတယ္
တေယာက္ေနာက္ေက်ာကို တေယာက္ဓါးနဲ႔ထိုးရင္း
တေယာက္မ်က္ရည္ကို တေယာက္အရသာခံ
တေယာက္ဟာ တေယာက္ရဲ႕ေလွကား
တေယာက္လမ္းကို တေယာက္နင္းျပီး
တေယာက္ဂိုးကို တေယာက္သြင္း
တေယာက္ကိုတေယာက္ တံဆိပ္ေတြကပ္ရင္း
တေယာက္ရဲ႕ေရာဂါက တေယာက္ကိုကူးတယ္
တေယာက္တကြက္စီ ေရြ႕ေနရင္းနဲ႔မွ
တေယာက္လက္ညိွဳး တေယာက္ကိုထိုး
ေနာက္ဆံုး...
တေယာက္ကိုတေယာက္ပဲ ေတြ႕တယ္။   ။

စိတ္

ကၽြန္ေတာ္သည္ ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္းကို
ကၽြန္ေတာ့္ဘာသာသိသည္
သို႔ေသာ္တခါတရံတြင္
ကၽြန္ေတာ္သည္ ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္းကို
ကၽြန္ေတာ့္ဘာသာမသိပါ
တခါတရံတြင္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္၍
တခါတရံတြင္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ကၽြန္ေတာ္မဟုတ္ပါ
ထို႔အတူ ကၽြန္ေတာ္သိေသာ ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းကို
ကၽြန္ေတာ္မသိေသာ ကၽြန္ေတာ္က သိ၍
ကၽြန္ေတာ္မသိေသာ ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းအားလည္း
ကၽြန္ေတာ္သိေသာ ကၽြန္ေတာ္က သိေနတတ္သည္
ကၽြန္ေတာ္သိေသာ ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းကို
ကၽြန္ေတာ္နားလည္ေသာ္လည္း
ကၽြန္ေတာ္မသိေသာ ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းကို
ကၽြန္ေတာ္နားမလည္ပါ
ကၽြန္ေတာ္သိေသာ ကၽြန္ေတာ္သည္
ကၽြန္ေတာ္မသိေသာ ကၽြန္ေတာ္ကို
အစဥ္အျမဲလႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္ထားေသာ္လည္း
တခါတရံ ကၽြန္ေတာ္မသိေသာ ကၽြန္ေတာ္က
ပုန္ကန္ျပီးတန္ျပန္လႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္ေသာအခါ
ကၽြန္ေတာ္သိေသာ ကၽြန္ေတာ္သည္
ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္မဟုတ္ေတာ့ပါ
ကၽြန္ေတာ္သိေသာ ကၽြန္ေတာ္သည္
ကၽြန္ေတာ္မသိေသာ ကၽြန္ေတာ့္ကို
လက္မခံႏိုင္ေသာ္လည္း ပစ္ခြာထားလို႔မရပါ
အေၾကာင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္မသိေသာ ကၽြန္ေတာ္သည္
ကၽြန္ေတာ္သိေသာ ကၽြန္ေတာ္ကို တခါတရံဒုကၡေပးေသာ္လည္း
တခါတရံတြင္ မ်ားစြာေက်းဇူးျပဳေလသည္
ကၽြန္ေတာ္သိေသာ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္
ကၽြန္ေတာ္မသိေသာ ကၽြန္ေတာ္သည္
မတည့္အတူေနေသာသားခ်င္းမ်ားျဖစ္သည္
ကၽြန္ေတာ္သိေသာ ကၽြန္ေတာ္၏ကိစၥမ်ားကို
ကၽြန္ေတာ္မသိေသာ ကၽြန္ေတာ္ကအျမဲမွတ္ယူ၍
ကၽြန္ေတာ္သိေသာ ကၽြန္ေတာ္ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္းအားနည္းေသာအခါ
ကၽြန္ေတာ္မသိေသာ ကၽြန္ေတာ္ကအျမဲလိုလို
စြက္ဖက္ခ်ယ္လွယ္လႊမ္းမိုးဆံုးျဖတ္ေလသည္
ကၽြန္ေတာ္မသိေသာ ကၽြန္ေတာ္သည္
သူ႔ဘာသာေအးေဆးေနတတ္ေသာ္လည္း
ကၽြန္ေတာ္သိေသာ ကၽြန္ေတာ္က
သူ႔ဘာသာေအးေဆးမေနတတ္ပါ
ကၽြန္ေတာ္မသိေသာ ကၽြန္ေတာ္သည္
မေက်နပ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ျပည့္ႏွက္ၾကီးထြားေနေသာ
ေ၀ဖန္ေရးသမား/သူပုန္တေယာက္ျဖစ္ျပီး
ကၽြန္ေတာ္သိေသာ ကၽြန္ေတာ္က
အေလ်ာ့ေပးေျပျငိမ္းတတ္ေသာ
အႏုပညာသမားတေယာက္ျဖစ္သည္
ကၽြန္ေတာ္မသိေသာ ကၽြန္ေတာ္က
ကၽြန္ေတာ္သိေသာ ကၽြန္ေတာ္ကိုမၾကိဳက္ပါ
ကၽြန္ေတာ္သိေသာ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း
ကၽြန္ေတာ္မသိေသာ ကၽြန္ေတာ္ကိုမၾကိဳက္ပါ
သို႔ေသာ္ သိေသာကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ မသိေသာကၽြန္ေတာ္
ဘယ္ေသာအခါမွခြဲျခား၍မရပါ
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္
ဒဂၤါးျပားတခု၏ေခါင္းႏွင့္ပန္းလိုျဖစ္ျပီး
ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ကိုခ်ဳပ္ကိုင္ထားၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။   ။

ဘဝ=ကစားပြဲ

တဖက္အသင္းကို ဂိုးေတြသြင္းစဥ္တုန္းကေတာ့
ဘဝမွာ လက္ခုပ္သံေတြက တခမ္းတနားေပါ့
ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဖူးတယ္
ယစ္မူးတြယ္ခဲ့တယ္

ဒီပြဲမွာ
က်ေနာ္အေကာင္းဆံုး ၾကိဳးစားခဲ့/ေန/ဆဲ

(ဘဝရဲ႕)....ပထမပိုင္း
(ဘဝရဲ႕)...ဒုတိယပိုင္း
(ဘဝရဲ႕)...အခ်ိန္ပို

အက္စ္ကိုဘာလိုေတာ့ အဆံုးမသတ္ခ်င္ဘူး။   ။

တံတား

တံတားဟာျမစ္ကမ္းနဖူးေတြေပၚကိုေမးတင္ထားတယ္
သူ႕ရဲေျခဆံလက္ဆံေတြကေျမသားတေနရာဆီကိုအခန္သားကုပ္တြယ္ထားတယ္
စီးေနတဲ့ေရအလ်ဥ္ကသူ႕ကိုပြတ္တိုက္ရင္းက်ီစယ္သြားတယ္ မ်ားေသာအားျဖင့္သူမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတတ္တယ္
သူ႕အေပၚမွာ၀န္အျပည့္နဲ႕ယာဥ္ေတြ/အေၾကာင္းေၾကာင္းနဲ႕လူေတြဥဒဟို
ခါးနာလွခ်ည္ရဲ႕လို႕သူမျငီးျငဴမျငဴစူခဲ့ပါဘူး
စည္းကမ္းမဲ့တဲ့လူေတြရဲ႕ကြမ္းတံေတြးေတြ
အေငြ႕မေသေသးတဲ့ေဆးလိပ္တိုေတြနဲ႕
ၾကြပ္ၾကြပ္အိပ္ေတြကိုသာသူစိတ္ပ်က္တာပါ
သူဟာအဆင့္အတန္းမခြဲျခားတတ္ဘူး
ငါးအစေခြးအလယ္ငွက္အဆံုးသူထိေတြ႕တယ္
သဘာ၀တရားၾကီးကိုသူေကာင္းေကာင္းလက္ခံတယ္
သူ႕မွာျငင္းဆန္ပိုင္ခြင့္/ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္မရိွသလို
အမ်ားထင္သလိုလည္းသူဟာမာနမၾကီးတတ္ဘူး
ေႏြဆိုေျခာက္ေသြ႕ မိုးဆိုရြဲစို ေဆာင္းေတြမွာခိုက္ခိုက္တုန္ခဲ့ဘူးတယ္
အခ်ိန္ေတြကၾကာလွျပီေပါ့
သည္ဘက္ကမ္းကသြားရင္ဟိုဘက္ကမ္းေရာက္တယ္
ဟိုဘက္ကမ္းကသြားရင္သည္ဘက္ကမ္းေရာက္တယ္
တံတားကေတာ့ဘယ္မွမေရာက္ဘူး
တခါကက်ီစယ္သြားတဲ့ေရေတြေတာင္
မိုးေတြအျဖစ္နဲ႕သူ႕ကိုထပ္က်ီစယ္တယ္
ေမွာက္လ်က္လားပက္လက္လားေတာ့မသိ
သူကေတာ့ျမစ္အေပၚမွာကန္႕လန္႕ၾကီး
ဘယ္ကိုမွသူမသြားဘူး
သူကဒီဇာတိဖြား
သူရွင္သန္ရာဒီေရေျမကိုပဲသူခ်စ္တယ္တဲ့
ခင္ဗ်ားတို႕ၾကားတတ္ရင္ ရင္ဘတ္ေတြဖြင့္ထားလိုက္ပါ။   ။

ကဗ်ာအေဟာင္းေလးပဲ ဆိုပါေတာ့။
အသစ္ေတြေရးရမွာ ျငီးေငြ႕ေနတာနဲ႔ အေဟာင္းေလးေတြပဲ ျပန္တင္မလားလို႔။

ေဆးခါး

ခရီးၾကမ္းၾကမ္း ဘဝလမ္းမွာ
လိုက္ခ့ဲပါလားရယ္လို႔
ကိုယ္ကမေခၚရက္ခဲ့သူ
ဒါကိုသူျငိဳျငင္မယ္ဆိုလည္း
ကိုယ္ကလည္စင္းေပးလွ်က္ကြယ္
မတူညီတဲ့ ဘဝေတြကိုညွိဖို႔အတြက္
သူ႕ရဲ႕ဘဝငယ္ ႏုနယ္နယ္ကို
ကိုယ္ဘယ္လိုခ်နင္းရက္မွာလဲ
ရက္စက္တတ္သူမဟုတ္ေပမယ့္
ဘဝကအေၾကာင္းဖန္လာေတာ့
တခုခုကို ကိုယ္ျပတ္သားရေတာ့မယ္
ကိုယ့္ရဲ႕ဘဝၾကမ္းၾကမ္းထဲ
အခ်စ္သက္သက္နဲ႔ေတာ့ မခ်ည္ေႏွာင္ရက္ပါဘူး
တဘဝလံုးစာအတြက္
သူ႕ရဲ႕အမုန္းေတြကိုပဲ ယူေဆာင္သြားေတာ့မယ္
ကိုယ့္ကိုခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႔ကြယ္။   ။

switch (2)

ေနာင္တ
စိတ္ဒါဏ္ရာ
လက္ရွိနဲ႔လက္မဲ့
လိုေနတာ ဘဝမွာ ဂငယ္ေကြ႕
ဒီတခါဘာကို ငါရင္းႏွီးရမလဲ။   ။

ပါပါနဲ႔ေမေမ

ၾကမၼာ

ေရကိုလို၍
မိုးကိုေမွ်ာ္သည္
သို႔ေသာ္
မုန္တိုင္းေခၚလာခဲ့ေလသည္။   ။

ေခါင္းစဥ္တပ္မရေသာ

ႏိုးတဝက္အိပ္စက္ခဲ့ေသာ ညကာလမ်ားသည္
ျပန္႔က်ဲေနေသာ ေသာက္လက္စစီးကရက္မ်ားႏွင့္
သီခ်င္းတပုဒ္မွ အဆံုးမသတ္ခဲ့ပါ။
အသက္ႏွင့္ေပ်ာ္ရႊင္မႈသည္ တစစႏွင့္
က်ေနာ့္အတြက္ ေျပာင္းျပန္အခ်ိဳးက်လာေတာ့သည္။
လိုခ်င္၍ယူခဲ့မိေသာ္လည္း ဘဝက ေနာင္တေတြသာရခဲ့ပါသည္။
ဟာေနပါသည္။
အေရးေပၚထြက္ေပါက္အျဖစ္
လူ႔ဘဝ၏တံခါးေပါက္ကို ခဏခဏေခါက္ခ်င္ေနခဲ့မိသည္။
ေခါက္ခ်င္ေနသည္။   ။

switch

ၾကည့္မွန္
ဘလိတ္ဓါး
မအီမသာဘဝ
အခန္းတံခါး...
ငါဂ်က္ခ်ထားတယ္။   ။

အားလို႔ယားလို႔ေရးလိုက္တဲ့ကဗ်ာ

က
3
ယ
င္
xxxxx
xxxxx
xxxxx
ဒါ၂၁ရာစု။   ။

အခ်စ္ကဗ်ာ

အခ်စ္ကဗ်ာတပုဒ္ေလာက္ေရးမလားလို႔
ခက္တာကအခ်စ္ကဗ်ာေတြမေရးခ်င္ေတာ့တာ
အို...ငါ့၀မ္းပူဆာမေနသာကြာ
ဒါနဲ႔အခ်စ္အေၾကာင္းငါဘယ္ေလာက္သိလဲ???
ငါကခ်စ္တဲ့သူ???ငါ့ကိုခ်စ္တဲ့သူ???
ဘုရားဘုရား...ငါ့ရင္ဘတ္ထဲဘာမွမရွိပါလား
ငါဘာကိုေရးရမွာလဲ???
ငါဘာကိုမွမေရးရင္ပိုေကာင္းမလား???
ငါ့ေနရာကေနမင္း၀င္ေရးမလား???
မင္းဘယ္လိုျမင္လဲ???
မင္းမၾကိဳက္ရင္ေတာ့မဖတ္နဲ႔ကြာ ဟုတ္ျပီလား
ငါကေတာ့အခ်စ္ကဗ်ာလို႔ေခါင္းစဥ္တပ္လိုက္ျပီ။   ။

စိတၱဇ

ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ကိုယ္ေခ်ာင္ပိတ္မိေနတဲ့အခါ
ဒီဘ၀ဒီခႏၶာကိုငါျငိဳျငင္ခဲ့ပါရဲ႕
မြန္းက်ပ္လိုက္တာ
ငါလိုေနတာကိုငါကိုယ္တိုင္ကသိ/မသိ???
ငါ့ဘက္ကေနပဲငါၾကည့္တယ္
ငါမမွားဘူး
အေၾကာင္းျပခ်က္ေကာင္းေကာင္းမရွိေပမယ့္
ငါကငါ့ကိုျငီးေငြ႕ေနတဲ့အခါ
အသက္ထက္ပိုၾကီးလာတဲ့အတၱနဲ႔
ထင္သေလာက္အသံုးမက်တဲ့ဘ၀မွာ
အလိုလိုေနရင္မ်က္စိက်ဥ္းလာတယ္
ငါအသက္႐ႈမ၀ေတာ့ဘူး
အစေတြဆြဲမထုတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး
အမွ်င္ေတြမတန္းခ်င္ေတာ့ဘူး
ခ်ည္ျပီးသားၾကိဳးေတြနဲ႔တင္
(ဘ၀က)ေနလို႔ထိုင္လို႔မေကာင္းဘူး
ေနလို႔ိထိုင္လို႔မေကာင္းေတာ့ဘူး။   ။

ခ်စ္ညီမေလးသို႔

ခ်စ္ညီမေလးသို႔
(1)က်န္းမာေရးကိုအထူးဂရုစိုက္ပါ
(2)အအိပ္၊အစားမွန္ပါေစ
(3)ေျခေစာင့္၊လက္ေစာင့္ေငြထားပါ
(4)မိမိရည္မွန္းခ်က္ကိုလမ္းမလြဲပါေစႏွင့္
(5)မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားမ်ားထားပါ
(6)မိမိကိုယ္ထက္သူတပါးအားမယံုၾကည္ပါႏွင့္
(7)စိတ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားကိုေသေသခ်ာခ်ာျပန္ဆန္းစစ္ပါ
(8)တဒဂၤေပ်ာ္႐ႊင္မႈမ်ားေၾကာင့္မိမိ၏တန္ဖိုးကိုမနိမ့္က်ပါေစႏွင့္
(9)အမ်ိဳး၊ဘာသာ၊သာသနာကိုေစာင့္ထိန္းပါ
(10)ႏိုင္ငံေရးမလုပ္ပါႏွင့္
(11)မိမိပတ္၀န္းက်င္ကိုဆန္းစစ္ပါ
(12)မိမိကိုယ္ကိုေ၀ဖန္ပါ
(13)ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးပါ၊သူတပါးကိုအားမကိုးပါႏွင့္
(14)ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္မ်ားအားမယံုၾကည္ပါႏွင့္
(15)သူငယ္ခ်င္းကိုခ်စ္ပါ၊သို႔ေသာ္အလိုမလိုက္ပါႏွင့္
(16)ေလာကၾကီးကိုအေကာင္းျမင္ပါ
(17)ေခတ္သစ္ “အ”သံုးလံုးေက်ပါေစ(အဂၤလိပ္စာ၊အင္တာနက္၊အိုင္တီ)
(18)စာမ်ားမ်ားဖတ္ပါ၊သို႔ေသာ္စိတ္ကူးမယဥ္ပါႏွင့္
(19)စိတ္ကိုအလိုမလိုက္ပါႏွင့္
(20)အိမ္ေထာင္ရွိေသာသူ၊႐ႈပ္ေပြေသာသူ၊ရည္းစားမ်ားေသာသူတို႔ႏွင့္ အေရာတ၀င္၊နီးကပ္စြာမေနပါႏွင့္
(21)“GIVE N TAKE” ဟူေသာစကားကို အျမဲသတိရ၊နားလည္ေနပါ
(22)ခ်ိဳသာစြာေျပာတတ္ေသာ၊စိတ္၀င္စားေအာင္ျပဳတတ္ေသာသူမ်ားကိုသတိထားပါ၊အႏၱရာယ္ရွိတတ္သည္
(23)အတိတ္ကိုအေျခခံ၍ပစၥဳပန္ေကာင္းေအာင္ၾကိဳးစားျပီးအနာဂါတ္အတြက္ျပင္ဆင္ပါ
(24)အမွားအယြင္းကိုအက်င့္မျဖစ္ပါေစႏွင့္
(25)အမွားကိုလက္ခံပါ၊ထိုအမွားမွသင္ခန္းစာယူပါ
(26)မိမိေၾကာင့္သူတပါးမထိိခိုက္ပါေစႏွင့္
(27)သူတပါးေၾကာင့္ မိမိကိုယ္ကိုအထိခိုက္မခံပါႏွင့္
(28)Dairyေရးပါ
(29)အနေႏၱာ၊အနႏၱငါးပါးကိုအျမဲဦးထိပ္ထားပါ
(30)စိတ္တည္ျငိမ္မႈရေစရန္တရားထိုင္ပါ

သိလို႔၊တတ္လို႔ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။အေတြ႕အၾကံဳေလးေတြကိုမွ်ေ၀တာပါ။
အေဟာင္းေလးပါပဲ။ပထမကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းညီမေလးႏိုင္ငံျခားထြက္ေတာ့ ေရးေပးလိုက္တာ။
ခုေတာ့ကိုယ့္ညီမ၀မ္းကြဲ ႏိုင္ငံျခားထြက္အလုပ္လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ သတိတရနဲ႔ထပ္တင္ျဖစ္တယ္ေလ။

က်မမွာ ခံစားခ်က္ေတြရွိတယ္

က်မမွာ ခံစားခ်က္ေတြရွိတယ္
ေပ်ာ္လို႔ေတာ့ ဘယ္ဟုတ္မလဲအကို
အရွက္နဲ႔လူလုပ္မရေတာ့
ေန႔စဥ္လူမႈဘ၀အတြက္ က်မရင္းႏွီးလိုက္တာ
ဘာကိုလက္ညိႈးထိုးရမွာလဲ အကို
ေရာင္းသူနဲ႔၀ယ္သူ အသံတူဖို႔ပဲလိုတယ္ေလ
တခါတေလေတာ့လည္း အလွဴေပါ့အကို
မရွိတဲ့သူဆီကမွ လိုခ်င္ေနတဲ့သူကို
ရွိတဲ့ဟာေလးထိုးေကၽြးလိုက္ရတာ
ကုသိုလ္ရေကာင္းပါရဲ႕
ဒီလိုပါပဲအကို
တခ်ိဳ႕က ေျမနိမ့္ရာလွံစိုက္တတ္ၾကတယ္
တခ်ိဳ႕က ခဏခဏခံတြင္းပ်က္တတ္ၾကတယ္
တခ်ိဳ႕က...(အကိုပဲေတြးၾကည့္ေတာ့အကို)
မိုး႐ြာေနတုန္းေလး ေရခံရတယ္အကို
ေရေဆးလို႔လည္း ဘ၀ကအပ်ိဳမွျပန္မျဖစ္တာ
(ဘယ္ေလာက္ငိုခ်င္ခ်င္)
က်မေနာက္မွာပါးစပ္ေပါက္ေတြ႐ွိတယ္
ဒါေတြကိုရွင္နားမလည္ပါဘူး အကို
ဘယ္သူမွလည္း နားလည္မေပးၾကပါဘူး
က်မတို႔အတြက္ကေတာ့
အေမေပးတဲ့လယ္တကြက္
ထမင္းမငတ္ဖို႔ ရင္းတတ္္ေနျပီ
ရင္းတတ္ရမယ္ေလအကို
ဒါဟာဘ၀ရပ္တည္ျခင္းတခု
ဒါဟာအမွန္တရားပါ အကို
က်မမွာလည္း ခံစားခ်က္ေတြရွိပါတယ္
က်မမွာလည္း ခံစားခ်က္ေတြရွိတယ္
က်မမွာ ခံစားခ်က္ေတြရွိတယ္။   ။

လူမုန္းမ်ားတဲ့ေကာင္@ကၽြန္ေတာ္ဒႆ လူမုန္းမ်ားသည္

အခ်စ္ရႈံးသမား ဒႆဂီရိ
ဒႆဂီရိသည္ အခ်စ္႐ံႈးသမား
လူမုန္းမ်ားရံုသာမက စစ္ကိုပါ႐ံႈးခဲ့ရသည္
အျပံဳးတခုတြင္ ျငိတြယ္မိရာမွအစျပဳ၍
ရာဇ၀င္တြင္စာတင္ေလာက္ေအာင္ပင္
လူမုန္းမ်ားခဲ့ေသာဒႆဂီရိ
ထို႔ေၾကာင့္ အျပံဳးမ်ားကိုကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္သည္
ထိုသို႔အျပံဳးကိုေၾကာက္ေသာေၾကာင့္
တတ္ႏိုင္သေလာက္ကၽြန္ေတာ္မျပံဳးပါ
ထို႔ေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ့္ကိုလူမုန္းမ်ားသည္
ကိစၥမရွိပါ
ကၽြန္ေတာ္သည္ဒႆဂီရိလိုေကာင္ျဖစ္သည္
ကၽြန္ေတာ္သည္သူပုန္တေယာက္ျဖစ္သည္
လူလုပ္ဥပေဒမွန္သမွ်ကိုေဖာက္ဖ်က္ခ်င္သူျဖစ္သည္
ရင္ဘတ္ထဲတြင္မီးေလာင္ေနေသာ္လည္း
ကၽြန္ေတာ္အစားအေသာက္မပ်က္ခဲ့ပါ
တဘက္သားခံစားေနရေသာအခ်ိန္တြင္
ကၽြန္ေတာ္ရုပ္မပ်က္တတ္ခဲ့ပါ
ထို႔ေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ့္ကိုနားမလည္ၾကပါ
ထို႔ေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ့္ကိုအေကာင္းမျမင္ၾကပါ
ထို႔ေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ့္ကိုလူမုန္းမ်ားသည္
မုန္းၾကပါေစ
လူတေယာက္ကိုမုန္းရတာေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းလွ်င္
ကၽြန္ေတာ့္ကိုမုန္းၾကပါေစ
သို႔မဟုတ္
ကၽြန္ေတာ့္ကိုမုန္းျခင္းသည္ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါလွ်င္
လူမုန္းမ်ားျခင္းသည္လည္းကၽြန္ေတာ့္အတြက္ဂုဏ္တခုျဖစ္သည္
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ကၽြန္ေတာ္ဂရုမစိုက္ပါ
ထို႔ေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္လုပ္ခ်င္ရာလုပ္သည္
ထို႔ေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္ေနသာသလိုေနသည္
ထို႔ေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ့္ကိုလူပိုမုန္းသည္
လူေတြကကၽြန္ေတာ့္ကိုမုန္းၾကေသာအခါ
လူေတြကိုခ်စ္ဖို႔ကၽြန္ေတာ္မၾကိဳးစားပါ
ဘယ္တုန္းကမွလည္းမၾကိဳးစားခဲ့ဘူးပါ
ထို႔ေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္အခ်စ္ငတ္ခဲ့သည္
သို႔ေသာ္ယေန႔အထိကၽြန္ေတာ္မခ်စ္တတ္ခဲ့ပါ
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္
ကၽြန္ေတာ္သည္လူမုန္းမ်ားေသာသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္
ထို႔ထက္ပို၍ေျပာရလွ်င္
ကၽြန္ေတာ္သည္ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္မုန္းေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။   ။

VILLAGGIO

လစာထုတ္ရက္၊အလုပ္နားရက္တိုက္ေတာ့ အျပင္ထြက္ျဖစ္တယ္။အျပင္မသြားတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာလွေပါ့ေလ။
ဘာမွလည္းမဟုတ္ ဘယ္မွလည္းမေရာက္ အရင္ေနရာေဟာင္းကိုပဲ ျပန္ေရာက္သြားတယ္။တကိုယ္ေတာ္ခရီး။
ပူခ်က္ကေတာ့ လန္ထြက္ေနတာပဲ။ေနာက္တခါထြက္ခ်င္စိတ္ကိုမရွိေတာ့ဘူး။ရိုက္မိတဲ့ဓါတ္ပံုေလးေတြတင္
လိုက္ပါတယ္ေလ။

ဒါကေတာ့ ကိုယ္လုပ္ေနတဲ့ဆိုင္ ဆိုပါေတာ့။

ဘာရယ္ညာရယ္ေတာ့မဟုတ္ဘူး။အျငီးေျပေလးေပါ့။ဒီလိုအခ်ိန္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုအရမ္းသတိရတယ္။

"သူရဲေကာင္း"

ေနာင္ဘ၀မွပဲ ေနာင္တရေတာ့မယ္
ယံုၾကည္ခ်က္ကိုမူ ငါမစြန္႕လႊတ္
တရားမွ်တမႈအတြက္ ငါ၏အသက္ကိုစြန္႔၏
စိတ္ဓါတ္ႏွင့္လုပ္ရပ္ကိုမူ
မည္သူမွ် ၾကက္ေျခခတ္၍မရႏိုင္
သံတိုင္ေတြကိုငါမမႈခဲ့
လြတ္လပ္မႈ၏ အသီးအပြင့္မ်ားအတြက္
ငါ၏ဘ၀ကိုစေတးပါ၏
ျပည္သူလူထုကိုကား ဘယ္ေတာ့မွသစၥာမေဖါက္ ။   ။

သားမိုက္တေယာက္၏ ေန႕ရက္မ်ား

အရင္လိုမမိုက္ေတာ့ေပမယ့္အေမ့ရဲ႕သားဟာအရင္လိုေခါင္းမာေနတတ္ဆဲပါအေမ။ကၽြန္ေတာ္ဟာ အေမေမွ်ာ္လင့္ထားသမွ်က်ိဳးေၾကပ်က္ေစခဲ့သူပါ။အေမမွာတဲ့စကားမွန္သမွ်ခဏခဏခ်ိဳးေဖာက္တတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာအေမ့ရဲ႕သားအလတ္ေကာင္။တမိေပါက္တေယာက္ ဆိုတဲ့အတိုင္းပါပဲ။
အေမ့သားသံုးေယာက္ထဲမွာ အလတ္ေကာင္ကၽြန္ေတာ္ဟာအျမဲလိုလို ျဂိဳဟ္ေမႊတတ္တဲ့ေကာင္ပါ။
ေရာက္ေလရာရာမွာျပႆနာရွာတတ္လြန္းလို႔ အေမ့ရဲ႕သားဟာ လူမုန္းမ်ားတယ္။
လိမၼာဖို႔၊ရင့္က်က္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနရင္းနဲ႔မွ စိတ္ကိုအလိုလိုက္ တခါတခါထထမိုက္တတ္တဲ့ အေမ့ရဲ႕သားပါ။
တအူတံုဆင္းခ်င္းတူေပမယ့္ ဘ၀အက်ိဳးေပးမတူပံုမ်ား ကၽြန္ေတာ္ဟာအေမနဲ႔အျမဲအေ၀းမွာ။
ဒါေပမယ့္အေမရယ္ အေ၀းေရာက္သားဆိုးတေယာက္ရဲ႕ရင္ထဲမွာလည္းအေမဆိုတာရွိတယ္။
ေတာင့္တတတ္တယ္အေမ။သတိမရေအာင္ေနတတ္ေနေပမယ့္ မငိုပဲစိုတဲ့မ်က္ရည္၊မေခၚပဲ
ၾကားေနမိတဲ့အသံ၊အလိုလိုထင္တဲ့ျမင္ကြင္း ဒီခ်စ္ျခင္းတရားေတြကဘယ္ေတာ့မွ
ေျခာက္ခမ္းမသြားဘူးအေမ။အေမ့ရဲ႕အိမ္ဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္နားပူေပမယ့္ အရာရာမွာ
လံုျခံဳေအးျမတယ္အေမ။ေက်ာတခင္းစာေနရာခ်င္းတူေပမယ့္ အေမ့ရဲ႕အရိပ္ေအာက္မွာေလာက္
ဘယ္ေနရာမွာမွ ကၽြန္ေတာ္အိပ္ေရးမ၀ခဲ့ဘူးအေမ။ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ဘ၀မွာ
တန္ဖိုးအၾကီးဆံုးေပးလိုက္ရတဲ့ သခၤန္းစာတခုပါအေမ။ကိုငွက္ရဲ႕သီခ်င္းလိုေပါ့။

"အားလံုးထက္ပိုျပီး ေႏြးေထြးလံုျခံဳတဲ့ေနရာက အေမ့အိမ္ေလးပဲဆိုတာ သိလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ

ကၽြန္ေတာ္က...ဟိုးအေ၀းၾကီးကို ေရာက္လို႔ေနခဲ့ပါျပီ"

အေမနဲ႔ေ၀းေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္ဟာအေမ့ရဲ႕ေမတၱာတရားကို နားလည္တတ္ခဲ့ျပီ။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရင္းနဲ႔ အခ်ိန္တန္တဲ့တေန႔ ကၽြန္ေတာ္အေမ့ရင္ခြင္မွာ
တခါခိုလံႈခြင့္ရခ်င္ေသးတယ္အေမ။ခ်စ္ေသာေမေမ သာယာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။ ။

ရင္ဘတ္ျပတိုက္

ငါဟာ ေမွာ္ဆရာ
ရင္နာစရာ ပံုျပင္ေတြကိုမွ
အသက္သြင္းေနမိသူပါ
လာပါ...ကၾကပါ
ေဟာ့ဒီမွာ ငါ့၀ိဥာဥ္နဲ႔အတူ
ေပ်ာ္ပါ...ပါးပါ
လိုရာကို အသံုးခ်ခဲ့ၾကပါ
ဆႏၵေတြ ျပည့္၀သြားေတာ့မွ
ငါ့ကို ထားခဲ့ၾကပါ
ရက္စက္ၾကပါ
ေနာက္ေက်ာကိုထိုးမယ့္ ဓါးအတြက္လည္း
ငါ့ဘက္က အရာရာျပင္ဆင္ေပးလ်က္ပါ
ငါဆိုတဲ့ သီခ်င္းဟာ
ငါ့ႏႈတ္္ခမ္းထက္က က်ိန္စာ
ငါဟာငါ့ကိုယ္ငါပဲ
ဒါဏ္ခတ္တတ္တဲ့ ေမွာ္ဆရာ
ေဟာ့ဒီရင္ဘတ္ၾကီးနဲ႔ပဲ ခင္းက်င္းလိုက္တယ္
သင့္ေတာ္သလို ခံစားၾကေလာ့။ ။

ကေလးတေယာက္ရဲ႕ ဆႏၵ

အေမ ဘယ္မွာလဲ
အေဖ ဘယ္မွာလဲ
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဘယ္သူလဲ။

ျပန္္စရာေနရာ မရွိပါ
ဘယ္သူလာေခၚမယ္ မသိပါ
ဒီအသိုက္အျမံဳေလးဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကမၻာ။

တခါတခါလည္း အိပ္မက္ေတြထဲမွာ
ေဖေဖေမေမက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ေဘးမွာ
ဒါေပမယ့္လည္း ပံုရိပ္ေတြက မျပတ္သားခဲ့ပါ။

ငိုခ်င္ေပမယ့္လည္း မ်က္ရည္ေတြက မရွိေတာ့ပါ
ေခၚခ်င္ေပမယ့္ အေဖအေမဘယ္သူဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္မသိပါ
ကၽြန္ေတာ္သိတာ ကၽြန္ေတာ္ဟာတေယာက္တည္းမဟုတ္ပါ
ကၽြန္ေတာ့္မွာ ဘ၀တူသူငယ္ခ်င္းေတြမ်ားစြာ။

အိပ္ရာ၀င္တဲ့ အခါေတြတိုင္းမွာ
ေန႔သစ္တခုရဲ႕ အစေတြတိုင္းမွာ
ကၽြန္ေတာ္အျမဲ ဆုေတာင္းေနလ်က္ပါ။

ေနာက္ထပ္တခါ ဒီလိုဘ၀မ်ိဳးကို မေရာက္ခ်င္ေတာ့ပါ
ေနာက္ထပ္တခါ ဒီလိုဘ၀မ်ိဳးေတြ မေမြးဖြားခ်င္ပါ
ဒီဘ၀မွာပဲ ဒီအေၾကြးေတြေၾကပါေစ ဘုရား...။ ။

ငွက္ငယ္သို႕

၀မ္းစာရွာတဲ့ ညည့္ငွက္ငယ္ရယ္
ဘယ္လိုအေမွာင္မ်ိဳးကိုမွ
ဘ၀မွာ မင္းေၾကာက္ရြံ႕ပါသလဲကြယ္
မင္းေပ်ာ္၀င္က်င္လည္ေနတဲ့
အေမွာင္ထုရဲ႕ ရက္စက္စြာ ၀ါးမ်ိဳျခင္းကို
မင္းကိုယ္တိုင္မွ သိပါရဲ႕လားကြယ္
ေပးလိုက္ရတာနဲ႔ ျပန္ရလိုက္တာႏိႈင္းရင္
ညမွာက်တဲ့ မ်က္ရည္စက္ေတြဟာ
အေမွာင္ထဲမွာပဲ တိုးတိတ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလရဲ႕
အိုငွက္ငယ္ရယ္
မင္းရင္ထဲမွာျဖင့္ အလင္းေတြရွိရင္ေလ
အခ်ိန္ေတြမေႏွာင္းေသးခင္
သာယာတဲ့ ဘ၀ေလးတခုကိုတည္ေဆာက္
ေႏြးေထြးတဲ့ေနေရာင္ေအာက္မွာေပါ့။ ။

အိမ္ေျပာင္းမယ္

အရင္အိမ္ကဖြင့္ရတာခက္လြန္းလို႔ အိမ္သစ္ေရြ႕ပါတယ္။


လာခဲ့ၾကပါလို႔ဖိတ္ေခၚပါတယ္။ ။
ႏွစ္သစ္မွာ blog အသစ္နဲ႔ေပါ့။ ။

မွတ္တမ္း

ယံုၾကည္ခ်က္တခုအတြက္
အစဥ္အလာဂုဏ္သိကၡာအတြက္
ထန္းတက္လက္မွတ္ေတြ မလိုခ်င္ပါ
လူကိုသာသတ္ပါေတာ့
စိတ္ဓါတ္ကမေသ
က်ိဳင္းအုပ္ကတစ္ရာႏွစ္ရာ
စပါးခိုင္ မာန္ကိုမလွဲ
သည္ေျမမွာ အျမစ္တြယ္ဆဲ။ ။

ညေန

ညေန
႐ြက္ေၾကြတို႔ လဲေလ်ာင္းလွ်က္
ေလေျပ
ညင္သာစြာ ထိတို႔ေဆာ့ကစား
ဆည္းဆာ
အေမွာင္ေတြက လက္တကမ္းမွာ
ဆိုညည္းၾကပါ
ႏႈတ္ဆက္တဲ့အခါ ေၾကကြဲသီခ်င္းေတြ
ငါက နားေတြခါးေနရတယ္
အလင္း
ငါ့ရင္ထဲက စူးရွေဖာက္ထြက္သြား
ႏႈတ္ခမ္း
အညင္သာဆံုး ႏူးညံ့မႈေတြနဲ႔
အနမ္း
ငါ့၀ိဥာဥ္တခုလံုး ပ်က္ေၾကြခဲဲ့တယ္
ဆႏၵေတြ မတူညီၾကေတာ့တဲ့အခါ
ၾကိဳးမွ်င္ေတြလို တစစီ(ငါတို႔ေတြေလ)
အနီးဆံုးေ၀းခဲ့ရတယ္
(ျပီးေတာ့)အေ၀းဆံုးေ၀းသြားခဲ့ရ
ငါ့ရဲ႕ရင္ဘတ္တျခမ္းက ေသသြားျပီ
ညေနခင္းကို ကဗ်ာနဲ႔ျမည္းတယ္
မပီမသ သီခ်င္းေတြဆိုတယ္
ညအိပ္ရာ၀င္တိုင္း အိပ္မက္မမက္ဖို႔
ငါဆုေတာင္းတယ္
ဖရိုဖရဲ ျဖစ္တည္မႈေတြနဲ႔ ငါ
ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ က်င့္သားရေနျပီ
ည
တိတ္ဆိတ္၊နက္႐ိႈင္း၊ေျခာက္ျခား
အေမွာင္မွာ ငါ့ကိုယ္ငါလင္းထားတယ္
ဘာကိုမွ မလိုေေတာ့ဘူး။ ။

သံသရာ

တူျဖစ္လာတဲ့ဘ၀မွာ
ေကာင္းေကာင္းႏွံတတ္ခဲ့မွေတာ့
ေပျဖစ္လာတဲ့ဘ၀မွာ
ဘယ္လိုငရဲမ်ိဳးကိုေတြးေၾကာက္မွာလဲ
ဘာကိုမွစဥ္းစားမေနနဲ႔။

အလွည့္က်ရင္ေတာ့ မႏြဲ႕ၾကစတမ္းေပါ့
မင္းရဲ႕ဆႏၵနဲ႔ မင္းရဲ႕ကိုယ္
ငါဘာကိုမွ မေျပာလိုဘူး။

ကန္ပါ
မင္းစိတ္ၾကိဳက္ကန္ႏိုင္ပါတယ္
ဒါေပမယ့္...
မင္းကန္တဲ့ေဘာလံုးဟာ
မင္းဂိုးေပါက္ထဲကိုေတာ့...မေရာက္ပါေစနဲ႔။ ။

"ေမေမသို႔..."(၃)

ေပါ့ေပါ့ေန ေပါ့ေပါ့စား ဘ၀ကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါးပဲ ျဖတ္သန္းခ်င္ေတာ့တယ္ ေမေမ
ဘုရားေရ...ကၽြန္ေတာ္ဟာ လူ႕တန္ဖိုးနဲ႔ စံလြဲေနျပီလား
အဲ့ဒီအေပါစား အေတြးအေခၚေတြ ဘာေၾကာင့္ေခါင္းထဲေရာက္ေနခဲ့ရတာလဲ
အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဘာ၀န္ကိုမွ မထမ္းခ်င္ေတာ့ဘူး ေမေမ
နိစၥဓူ၀ ကိစၥေတြေတာင္မွ ကၽြန္ေတာ္ျငီးေငြ႕ေနျပီ
ေႁကြေနတဲ့သစ္႐ြက္လို ေလႏွင္ရာကိုလြင့္ေမ်ာ
စိတ္ရဲ႕သယ္ေဆာင္မႈနဲ႔ပဲ ဘ၀ကို ကၽြန္ေတာ္ခရီးဆက္ခ်င္တယ္
ဘယ္လိုဘ၀မ်ိဳးပါလဲ ေမေမရယ္
ဘ၀ဟာေနလို႕မေကာင္းမွန္း သိလာေတာ့လည္း
ကၽြန္ေတာ္ေသြးေၾကာင္တတ္လာတယ္
ထြက္ေျပးရင္းနဲ႔ပဲ ဒီစက္၀ိုင္းထဲက်င္လည္
ေေမေမ့ရဲ႕သားဟာေလ...
ကိုယ္က်ိန္စာ ကိုယ္ဆိုရင္းနဲ႔မွ...႐ူးေနရတဲ့ တေစၦ။ ။

သားမိုက္တေယာက္၏ ေနရက္မ်ား

"ေမေမသို႔ ..."(၂)

ရက္စက္ရေတာ့မယ္
ခြင့္လႊတ္ပါေမေမ
တကယ္ဆိုရင္ဒီလိုမျဖစ္သင့္မွန္း
ကၽြန္ေတာ္ေသေသခ်ာခ်ာသိတယ္
ဒါေပမယ့္ေမေမ
ကၽြန္ေတာ္အရာရာကိုျငီးေငြ႕ေနျပီ
အမွန္နဲ႔အမွားကိုကၽြန္ေတာ္မေတြးခ်င္ဘူး
ကၽြန္ေတာ္လိုေနတာလြတ္လပ္မႈပါ
ဘ၀ကိုေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးပဲျဖတ္သန္းခ်င္ေတာ့တယ္။ ။

သားမိုက္တေယာက္၏ ေနရက္မ်ား

"ေမေမသို႔..."

ဒုကၡမွန္းသိသိရက္နဲ႔ေပါ့
ဘာကိုမွျပင္ဆင္မထားပဲ
ကၽြန္ေတာ္ရင္ဆိုင္လိုက္ျပီ
ေမေမသိရင္ ခြင့္လႊတ္မွာလား
ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ပ်က္ေနမလား။ ။

သားမိုက္တေယာက္၏ ေနရက္မ်ား

"အရိုးရွင္းဆံုးျပဇာတ္"

ေျပာမျပတတ္ေလာက္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္သူ႕ကိုခ်စ္ခဲ့ေပမယ့္
သူသိေအာင္ ကၽြန္ေတာ္မေျပာျပတတ္ခဲ့ပါ
ကၽြန္ေတာ္နားလည္ထားေသာ အခ်စ္သည္ ေပးဆပ္ျခင္းသက္သက္ျဖစ္သည္
သူႏွင့္ကၽြန္ေတာ့္ၾကားတြင္ ပါးလွပ္ခိုင္မာေသာ အျဖဴေရာင္စည္းတခု ျခားထားသည္
ထိုစည္းကို ခ်နင္း၊ေက်ာ္ျဖတ္ရန္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အင္အားမရွိပါ
သူသည္ ကၽြန္ေတာ္၏ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သည္
ထင္မွတ္မထားပဲ သူျငိဳျငင္သြားမည္ကို ကၽြန္ေတာ္မလိုလားပါ
ထို႕ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္ မ်ိဳသိပ္၊ႏႈတ္ဆိတ္တတ္ခဲ့သည္
သူ၏ခံစားခ်က္မ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ ကူးစက္ခံစားေပးတတ္ခဲ့သည္
အရိပ္ပမာအျမဲ သူ၏နံေဘးတြင္ ကၽြန္ေတာ္ရွိေနေပးခဲ့သည္
သို႔ေသာ္...ေနာက္ဆံုးမတိုင္ခင္ တေန႔ထိသာျဖစ္သည္
ကၽြန္ေတာ္မေျပာျပတတ္ခဲ့ေသာ ဘာသာစကားမ်ားကို
တစံုတဦးထံမွ သူနားလည္၊တတ္ကၽြမ္းခဲ့ပါသည္
ထိုထိုခါက ကၽြန္ေတာ္၏အျမင္ကို သူေတာင္းခံခဲ့ပါသည္
သူေပ်ာ္မည္ဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ေက်နပ္ေၾကာင္း ေျပာျပျဖစ္ခဲ့သည္
ထိုစကားေၾကာင့္ သူ႕စိတ္တြင္အနာရသြားမွန္း
သူ႕မ်က္၀န္းမ်ားမွတဆင့္ ကၽြန္ေတာ္နားလည္လိုက္ခ်ိန္တြင္
အရာရာေနာက္က်ခဲ့ျပီး ျဖစ္ေတာ့သည္
ထိုေန႔မွ စ၍ သူႏွင့္ကၽြန္ေတာ္ တစစ...ေ၀းကြာခဲ့ရသည္
ကၽြန္ေတာ္၀မ္းမနည္းတတ္ခဲ့ပါ
ျဖဴစင္ေသာ ကၽြန္ေတာ္၏ခ်စ္ျခင္းသည္ ေပးဆပ္ျခင္းသာျဖစ္သည္
သူကၽြန္ေတာ့္ကို နားမလည္တတ္ခဲ့ေသာ္လည္း
ကၽြန္ေတာ္သူ႕အေပၚ နားလည္ေပးႏိုင္ခဲ့သည္
အဘယ္မွ်ေ၀းကြာေနေသာ္လည္း
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္တေနရာတြင္ သူရွိသည္
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ႏွလံုးသားသည္ သူ၏ျပတိုက္ျဖစ္သည္
ကၽြန္ေတာ့္အခန္းနံရံတြင္ သူ၏ဓါတ္ပံုမ်ားကို ခ်ိတ္ဆြဲမထားေသာ္လည္း
ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားျပတိုက္တြင္ သူ၏ပံုရိပ္မ်ားကို ခင္းက်င္းထားသည္
အတူရွိခဲ့ဘူးေသာ ေနရာမ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ့္ကို အမွတ္ရေစသည္
ထို႔ထက္ပို၍ေျပာရလွ်င္မူ
သူႏွင့္ပတ္သက္ခဲ့သမွ် အရာရာသည္
ကၽြန္ေတာ္၏ တသက္သာ အမွတ္တရမ်ားျဖစ္သည္
သို႕ေသာ္...သူမသိခဲ့ပါ
သူသိေအာင္လည္း ကၽြန္ေတာ္က မေျပာျပတတ္ခဲ့ပါ
အရာရာဟာ ျပီဆံုးခဲ့ျပီျဖစ္သည္။ ။