၀မ္းစာရွာတဲ့ ညည့္ငွက္ငယ္ရယ္
ဘယ္လိုအေမွာင္မ်ိဳးကိုမွ
ဘ၀မွာ မင္းေၾကာက္ရြံ႕ပါသလဲကြယ္
မင္းေပ်ာ္၀င္က်င္လည္ေနတဲ့
အေမွာင္ထုရဲ႕ ရက္စက္စြာ ၀ါးမ်ိဳျခင္းကို
မင္းကိုယ္တိုင္မွ သိပါရဲ႕လားကြယ္
ေပးလိုက္ရတာနဲ႔ ျပန္ရလိုက္တာႏိႈင္းရင္
ညမွာက်တဲ့ မ်က္ရည္စက္ေတြဟာ
အေမွာင္ထဲမွာပဲ တိုးတိတ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလရဲ႕
အိုငွက္ငယ္ရယ္
မင္းရင္ထဲမွာျဖင့္ အလင္းေတြရွိရင္ေလ
အခ်ိန္ေတြမေႏွာင္းေသးခင္
သာယာတဲ့ ဘ၀ေလးတခုကိုတည္ေဆာက္
ေႏြးေထြးတဲ့ေနေရာင္ေအာက္မွာေပါ့။ ။
No comments:
Post a Comment