ဘဝကိုတည္ေဆာက္ေနရင္း
အခ်စ္ကိုခဏေမ့ထားခဲ့တယ္
သတိရမိတဲ့အခ်ိန္မွာ
ညီမေလးက ကိုယ့္အနားမွာ။
မခ်စ္တတ္ခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူးကြယ္
ကိုယ္မခ်စ္ရက္ခဲ့တာပါ
ကိုယ့္ရဲ႕ဘဝၾကမ္းၾကမ္းထဲ
ညီမေလးရဲ႕ဘဝႏြမ္းမွာ စိုးတယ္။
အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္ရေအာင္လည္း
အသက္အစိတ္ဆိုတဲ့အရြယ္က
အသက္၂၀ေလာက္ေတာ့
ရင္ခုန္သံေတြ မႏူးည့ံႏိုင္ေတာ့ဘူးကြယ္။
သုခတဝက္ကို ေဝမွ်ခ်င္ေပမယ့္ကြယ္
ဒုကၡတဝက္ကိုေတာ့ မခြဲေဝခ်င္ဘူး
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္မွ မပိုင္တဲ့ဘဝမွာ
ေနာက္ထပ္ဘဝေတြကိုလည္း မခ်ည္ေႏွာင္ခ်င္ဘူး။
အခ်စ္မရွိတဲ့သူမဟုတ္ပါဘူးကြယ္
အခ်စ္မသိခ်င္တဲ့သူပါ
ရင္ထဲမွာ အခ်စ္ရွိေပမယ့္
အခ်စ္ေတြ အျပစ္ျဖစ္သြားမွာ ေၾကာက္တယ္။
နားလည္ေပးပါ ညီမေလးရယ္
ရက္စက္တာမဟုတ္ပါဘူး
ျပတ္သားရမယ့္ အေျခအေနမွာ
ဘယ္လိုၾကိဳးေတြကိုမွ မခ်ည္ေႏွာင္ခ်င္ဘူး
ကိုယ့္ရဲ႕ဘဝက ၾကမ္းတယ္ကြယ့္။
လာခဲ့ပါလို႔ မေခၚခဲ့မိေပမယ့္
ျပန္ပါေတာ့လို႔လည္း မႏွင္ရက္ဘူး
ဒါေပမယ့္ ညီမေလးရယ္
ႏွလံုးသားကိုေတာ့ ေသာ့ခတ္ထားပါရေစ။ ။
Oct 31, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment