အခ်စ္≠ဘဝ

ဘဝကိုတည္ေဆာက္ေနရင္း
အခ်စ္ကိုခဏေမ့ထားခဲ့တယ္
သတိရမိတဲ့အခ်ိန္မွာ
ညီမေလးက ကိုယ့္အနားမွာ။

မခ်စ္တတ္ခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူးကြယ္
ကိုယ္မခ်စ္ရက္ခဲ့တာပါ
ကိုယ့္ရဲ႕ဘဝၾကမ္းၾကမ္းထဲ
ညီမေလးရဲ႕ဘဝႏြမ္းမွာ စိုးတယ္။

အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္ရေအာင္လည္း
အသက္အစိတ္ဆိုတဲ့အရြယ္က
အသက္၂၀ေလာက္ေတာ့
ရင္ခုန္သံေတြ မႏူးည့ံႏိုင္ေတာ့ဘူးကြယ္။

သုခတဝက္ကို ေဝမွ်ခ်င္ေပမယ့္ကြယ္
ဒုကၡတဝက္ကိုေတာ့ မခြဲေဝခ်င္ဘူး
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္မွ မပိုင္တဲ့ဘဝမွာ
ေနာက္ထပ္ဘဝေတြကိုလည္း မခ်ည္ေႏွာင္ခ်င္ဘူး။

အခ်စ္မရွိတဲ့သူမဟုတ္ပါဘူးကြယ္
အခ်စ္မသိခ်င္တဲ့သူပါ
ရင္ထဲမွာ အခ်စ္ရွိေပမယ့္
အခ်စ္ေတြ အျပစ္ျဖစ္သြားမွာ ေၾကာက္တယ္။

နားလည္ေပးပါ ညီမေလးရယ္
ရက္စက္တာမဟုတ္ပါဘူး
ျပတ္သားရမယ့္ အေျခအေနမွာ
ဘယ္လိုၾကိဳးေတြကိုမွ မခ်ည္ေႏွာင္ခ်င္ဘူး
ကိုယ့္ရဲ႕ဘဝက ၾကမ္းတယ္ကြယ့္။

လာခဲ့ပါလို႔ မေခၚခဲ့မိေပမယ့္
ျပန္ပါေတာ့လို႔လည္း မႏွင္ရက္ဘူး
ဒါေပမယ့္ ညီမေလးရယ္
ႏွလံုးသားကိုေတာ့ ေသာ့ခတ္ထားပါရေစ။   ။

မိုး

မိုးမိုးဘာလို႔ရြာ..ဖားေအာ္လို႔ရြာ
ဖားဖားဘာလို႔ေအာ္..ေျမြလိုက္လို႔ေအာ္
ေျမြေျမြဘာလို႔လိုက္...ဖားေအာ္လို႔လိုက္
ဖားဖားဘာလို႔ေအာ္...မိုးရြာလို႔ေအာ္

မိုးရြာလို႔ မိုးေရခ်ိဳးခဲ့သူပါ
တဘဝလံုးစာ စိုခဲ့ျပီးျပီပဲမိုးရယ္
ဘဝေတြက နာခဲ့ပါတယ္

ဘုရားသခင္
တရားမဝင္ေပမယ့္ တရားဝင္ေနတဲ့
အဖဘုရားသခင္
ဒီဘဝမွာ ဒီခႏၶာနဲ႔ ပူေဇာ္ပသပါတယ္အရွင္
မနက္ဖန္မ်ားကို ေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူပါ

အသက္နဲ႔လူလုပ္လို႔မျဖစ္တဲ့ဘဝမွာ
အရွက္နဲ႔ရင္းျပီးလူလုပ္ရတယ္
ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္စားျပီး
သူမ်ားကိုလက္ညွိဳးမထိုးခ်င္ေတာ့ဘူး

ညိဳမွာေလလား...ျပိဳမွာေလလားမိုးရယ္
စိုေနတဲ့သူမွာေတာ့.....။   ။

၂၀.၁၁.၁၉၈၄/၂၀.၁၁.၂၀၁၀

   ၂၀.၁၁.၁၉၈၄
ေသဖို႔တရက္နီးလာျပီ
ဘ၀ကူးတံခါးအဖြင့္မွာ
၀ါးကနဲငိုသံၾကားလိုက္ရတယ္
ငါဟာလူဆိုတဲ့သတၱ၀ါျဖစ္ခဲ့
ငိုေႁကြးတတ္တယ္
ဆာေလာင္တတ္တယ္
ဒုကၡေတြကိုယူေဆာင္ခဲ့တယ္
တရက္ျပီးတရက္
တႏွစ္ျပီးတႏွစ္
ငါဖြံျဖိဳးႀကီးထြားလာခဲ့
ဆယ္စုႏွစ္၂စုနဲ႔တ၀က္က်ိဳးေတာ့မယ္
ငါငိုေႁကြးေနတုန္း
ငါဆာေလာင္ေနတုန္း
ငါဒုကၡေတြကို႐ွာေနတုန္းပဲ
တစတစညစ္ေထးစြန္းေပလာတာကလြဲရင္
ဘ၀ကဘာမွမထူးျခားခဲ့
လိုအပ္ခ်က္ေတြနဲ႔အသက္ဆက္
ရမၼက္ေတြကေန႕ညမျပတ္
ငါ့ကိုေတာက္ေလာင္ခဲ့တယ္
ေနာက္ထပ္တံခါးတခ်ပ္ကိုဖြင့္ဖို႔
ေနာက္ထပ္ငိုသံေတြဟာမိုနီက်ဖို႔
ျပကၡဒိန္စာ႐ြက္တ႐ြက္ကိုဆုတ္ျဖဲ
နားထဲမွာဥၾသသံေတြၾကားတယ္
ဂဏာန္းတခုၾကီးသြားျပန္ျပီ။   ။

လြန္ခဲ့တဲ့၂ႏွစ္ကေရးခဲ့တဲ့ကဗ်ာေလးပါ။

   ၂၄
ဒီေန႔႐ြာတဲ့မိုးဟာ
လြန္ေလျပီးေသာတခါကမိုးလို
ငါ့ကိုငါမ႐ြဲစိုေစႏိုင္ဘူး
သက္တမ္းရင့္လာတာနဲ႔အမွ်
တိုင္းတာမႈစံညႊန္းေတြကြဲျပား
တခ်ိဳ႕ေသာပိုးေတြမ်ိဳးသုဥ္းသြားတယ္။

ေဟာဒီရင္ဘတ္ထဲမွာ
ေတာင့္တမႈေတြမ်ားလြန္းလို႔
ဗလာက်င္းေနတဲ့အခန္းငယ္ထဲမွာ
ငါဟာေပ်ာက္႐ွေနတဲ့သတၱ၀ါတေကာင္
ဆာေလာင္ငတ္မြတ္ေနတဲ့အ႐ိုင္းတေကာင္။

ဦးတည္ရာမဲ့ငါ႐ြက္လြင့္ရင္း
နီးရာကမ္းကိုထိုးကပ္လိုက္ဖို႔
သတၱိ/ခြန္အားေတြငါ့မွာမေသခ်ာဘူး
ေမ်ာေနရတာကိုကခံစားတတ္ရင္ကဗ်ာတပုဒ္
တခါတေလက်ေတာ့ျငီးေငြ႔ျခင္း
ဒါေပမယ့္
ဘ၀ကေဟာင္းႏြမ္းမသြားေသးတာေတာ့ေသခ်ာတယ္။

ကၽြန္ေတာ္၁၀ႏွစ္ေလာက္ျပန္ငယ္လိုက္ခ်င္တယ္ေမေမ
အခုထက္ပိုျပီးနည္းနည္းအေရာင္ထြက္ဖို႔
အဲ့ဒီကတည္းကကိုယ့္ကိုကိုယ္တိုက္ခၽြတ္ေဆးေၾကာဖို႔လိုမွန္း
ကၽြန္ေတာ္အခုမွသိေနရျပီေမေမ။   ။

လြန္ခဲ့တဲ့၂ႏွစ္ကပါပဲ။
မႏွစ္က ဘာမွမေရးျဖစ္ပါဘူး။
လြန္ခဲ့တဲ့ july လတုန္းကေတာ့ ေဟာ့ဒီကဗ်ာေလးကို ေရးျဖစ္ခဲ့တယ္။

    ၂၆
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္တုန္းက
က်ေနာ္ဟာ ေပ်ာ္ရႊင္တက္ၾကြတဲ့ ခ်ာတိတ္ေလးတေယာက္
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္တုန္းက
က်ေနာ္ဟာ အိပ္မက္ေရာင္စံုနဲ႔ ခ်ာတိတ္ေလးတေယာက္
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္တုန္းက
က်ေနာ္ဟာ အေရာင္ေတြမေပစြန္းေသးတဲ့ ခ်ာတိတ္ေလးတေယာက္
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္တုန္းက
က်ေနာ္ဟာ ရင္ခုန္တတ္စ ခ်ာတိတ္ေလးတေယာက္
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္တုန္းက
က်ေနာ္ဟာ ပုန္ကန္ခ်င္တတ္တဲ့ ခ်ာတိတ္ေလးတေယာက္
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္တုန္းက
က်ေနာ္ဟာ ေလာကၾကီးအေၾကာင္းမသိေသးတဲ့ ခ်ာတိတ္ေလးတေယာက္
......
၁၀ႏွစ္တာကာလအတြင္းမွာ
က်ေနာ္ဟာ တစစ...နဲ႔
က်ေနာ့္ကိုယ္ က်ေနာ္
က်
ေပ်ာက္
ခဲ့...။   ။

ေမြးေန႔ဆိုတာကို ဘာမွန္းမသိခဲ့ရတဲ့ႏွစ္ေတြ မ်ားေနျပီ။
၆ႏွစ္လံုးလံုး အိမ္နဲ႔အေဝးမွာ။
ဒီႏွစ္လည္း မႏွစ္ကလို။
မႏွစ္ကလည္း တႏွစ္ကလို။
အဲ့သလိုပါပဲ က်န္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြ။
ေနာက္ႏွစ္လည္း ဒီႏွစ္လိုပဲလား။
ဒါဟာဘဝဆိုလည္း က်ေနာ္ေက်နပ္ပါတယ္။

အနေႏာၱ၊အနႏၱဂိုဏ္းဝင္မ်ားနဲ႔ ေက်းဇူးရွင္ပါပါနဲ႔ေမေမကို ဒီေနရာကေန ကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္။
ကာယကံ၊ဝစီကံ၊မေနာကံနဲ႔ ျပစ္မွားခဲ့မိသမွ်ေတြကို အခြင့္လႊတ္ဖို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
အကိုျဖစ္သူကိုလည္း ဒီေနရာကေန ကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္။
ကာယကံ၊ဝစီကံ၊မေနာကံနဲ႔ ျပစ္မွားခဲ့မိသမွ်ေတြကို အခြင့္လႊတ္ဖို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
ေက်းဇူးရွိခဲ့သူမ်ားကိုလည္း ဒီေနရာကေန ကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္။
ကာယကံ၊ဝစီကံ၊မေနာကံနဲ႔ ျပစ္မွားခဲ့မိသမွ်ေတြကို အခြင့္လႊတ္ဖို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
ေဆြမ်ိဳးအသိုင္းအဝိုင္းထဲက က်ေနာ့္ထက္ၾကီးေသာသူမ်ားကိုလည္း ဒီေနရာကေန ကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္။
ကာယကံ၊ဝစီကံ၊မေနာကံနဲ႔ ျပစ္မွားခဲ့မိသမွ်ေတြကို အခြင့္လႊတ္ဖို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
ညီျဖစ္သူကိုလည္း သူ႕အေပၚမေကာင္းခဲ့တာေတြ အႏိုင္က်င့္ခဲ့တာေတြ
တာဝန္မေက်ခဲ့တာေတြအတြက္ ဒီေနရာကေန ေတာင္းပန္လိုက္ပါတယ္။
မိတ္ေဆြ၊သူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုလည္း ျပဳခဲ့တဲ့အမွားေတြအတြက္ ဒီေနရာကေန ေတာင္းပန္လိုက္ပါတယ္။
ေရးခဲ့၊ျပဳခဲ့သည္မ်ားအတြက္ အျပစ္ေတြရွိခဲ့ရင္လည္း အားလံုးကို ဒီေနရာကေန ေတာင္းပန္လုိက္ပါတယ္။
ျဖစ္သည္ျဖစ္ေစ၊မျဖစ္သည္ျဖစ္ေစ က်ေနာ္ခ်စ္ေသာ အႏုပညာကိုလည္း အျမဲဖက္တြယ္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာလိုပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ျဖစ္ခဲ့၊ပ်က္ခဲ့ ဒီလိုနဲ႔ ျဖစ္ေန၊ပ်က္ေန

ငယ္ငယ္ကအေၾကာင္းေတြျပန္ေတြးမိေတာ့ စိတ္ထဲၾကည္ႏူးမိတယ္။ၾကာခဲ့ျပီဆိုေပမယ့္ရင္ထဲမွာရွိေနတုန္းပဲ။
ခုတေလာအိပ္မက္ေတြခဏခဏမက္တယ္။မက္တဲ့အိပ္မက္တိုင္းမွာသူမပါေပမယ့္သူပါတဲ့အိပ္မက္ေတြကမ်ား
မ်ားလာတယ္။ဘာေၾကာင့္လဲလို႔ေတာ့ ကိုယ္အေျဖမရွာေတာ့ဘူး။

          အဲ့ဒီတုန္းက ေတာ္ေတာ္ငယ္ေသးတာေပါ့။ဆယ္ေက်ာ္တဲ့အသက္ ရင္ခုန္တတ္စအရြယ္ ဆိုရမွာေပါ့။
ကိုယ္မညာပါဘူး။ကိုယ္သူ႕ကိုအဲ့ကတည္းကရင္ခုန္မိခဲ့တယ္။မသိတဲ့သူရွိသလို၊သိတဲ့လူလည္းသိၾကလိမ့္မယ္။
သူသိမသိေတာ့ ကိုယ္မသိဘူး။သူသိေအာင္လည္း ကိုယ္မၾကိဳးစားခဲ့ဘူး။

     ဒီလိုနဲ႔...အခ်ိန္ေတြကုန္ခဲ့တယ္။ဒီလိုနဲ႔...အသက္ေတြၾကီးခဲ့တယ္။ဒီလိုနဲ႔...အခ်စ္ကိုကိုယ္ထိေတြ႕ခဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔...အသည္းကြဲတယ္ဆိုတာ ကိုယ္ခံစားခဲ့ဘူးတယ္။ဒီလိုနဲ႔...ျဖစ္ခဲ့တယ္၊ပ်က္ခဲ့တယ္။ဒီလိုနဲ႔...ျဖစ္ေန၊ပ်က္
ေနတယ္။ဒီလိုနဲ႔...သူနဲ႔ကိုယ္မေတြ႕တာ ဆယ္စုႏွစ္တခုနဲ႔တဝက္မက။အျမဲလိုလိုမဟုတ္ေပမယ့္လည္း ကိုယ္သူ႕ကိုသတိရ ရေနမိတယ္။သူကိုယ့္ကို သတိရတယ္၊မရဘူးဆိုတာေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ပဲ သိလိမ့္မယ္။

   သူဘယ္မွာရွိမယ္ ကိုယ္မသိဘူး။သူဘာေတြလုပ္ျပီး ဘာေတြျဖစ္ေနတယ္ ကိုယ္မသိဘူး။သူ႕အေၾကာင္း ကိုယ္ဘာမွေကာင္းေကာင္းမသိဘူး။ကိုယ္သိတာတခုပဲရွိတယ္။သူကိုယ့္ရဲ႕အိပ္မက္ေတြကို လာလာသိမ္းပိုက္
တယ္။ျပန္ဆံုျဖစ္ဖို႔ ကိုယ္မေမွ်ာ္ခ်င္လင့္ေပမယ့္၊သူနဲ႔ေတြ႕ခဲ့ရင္ဆိုျပီး ကိုယ္စိတ္ကူးယဥ္မိ ေနတတ္ျပီ။

   ဟုတ္တယ္။ကုိယ္ရူးေနျပီ။ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ရဲ႕ရူးသြပ္ျခင္းေတြဟာ ျဖဴစင္ပါတယ္။ရိုးသားပါတယ္။ကိုယ္ဟာ
လွ်ိဳ႕ဝွက္တတ္သူတေယာက္ မဟုတ္ေပမယ့္၊မ်ိဳသိပ္ႏိုင္တဲ့သူတေယာက္ပါ။မေျပာျဖစ္ခဲ့တဲ့စကားကိုလည္း ဒီအတိုင္းရွိေနေစလိုက္ပါမယ္။

သူဟာ ကိုယ့္အနားရွိသည္ျဖစ္ေစ၊မရွိသည္ျဖစ္ေစ ကိုယ့္ရင္ထဲမွာသူရွိေနျပီ။အရာရာဟာ ၾကာခဲ့ပါျပီ။ၾကာခဲ့ျပီ
ဆိုေပမယ့္လည္း...ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ားလိုေပါ့.....။   ။

မုန္တိုင္းပမာ ေစာင့္ၾကည့္စရာ

တေယာက္အျမင္တေယာက္မေပါက္တဲ့အခါ
တေယာက္ကိုတေယာက္ေလ့လာ
တေယာက္စိတ္တေယာက္ဖတ္ရင္း
တေယာက္ကိုတေယာက္ခ်ဥ္းကပ္
တေယာက္ေပ်ာ့ကြက္တေယာက္နင္း
တေယာက္ကိုတေယာက္လက္ညွိဳးထိုး
တေယာက္ဂုဏ္တေယာက္ေဖာ္
တေယာက္ကရိတေယာက္ကေထ့
တေယာက္စကားတေယာက္ခါး
တေယာက္အကြက္တေယာက္ေခ်ာင္း
တေယာက္အမွားကိုတေယာက္ေထာက္
ဒီလိုနဲ႔ပဲ
တေယာက္တဘက္လူေတြကြဲ(ခြဲ)
ကဲကဲကဲ...
ၾကိဳက္တဲ့ဘက္ကိုမဲေပးၾကေနာ္
ျပီးသြားေတာ့လည္း...ဟဲဟဲဟဲ
ျပီးသြားတာပါပဲ။   ။

ကိုယ္ေျပာခ်င္တာက ကိုယ္ဟာစံလြဲေနတယ္ ဆိုတာပါပဲ

             ညေနက ဟိုတေယာက္နဲ႔ေတြ႕တယ္။''ဘယ္လိုလဲ တေယာက္တည္းပဲလား။ဘာမွလည္း မေျပာင္းလဲဘူးေနာ္။ဒီအတိုင္းပဲ ေနသြားေတာ့မွာလား''တဲ့။သူေမးခ်င္ရာေတြေမး၊သူေျပာခ်င္ရာေတြေျပာျပီး သူႏႈတ္ဆက္သြားေတာ့ ကိုယ္ျပံဳးမိတယ္။အေၾကာင္းမသိတာလည္းမဟုတ္၊ကိုယ့္အေၾကာင္းကို သူေကာင္းေကာင္းသိတာေပါ့။သိလို႔လည္း သူနဲ႔ကိုယ္ လမ္းခြဲခဲ့တာပဲ။ျပီးခဲ့တာေတြက ျပီးခဲ့ျပီေလ။ခုမွျပန္ျပီး လြမ္းေဆြးေနရေလာက္ေအာင္ ကိုယ္က၁၆ႏွစ္သား မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ေျပာမယ့္သာေျပာတာ သူလည္းအခုဆို ေနာက္တေယာက္နဲ႔ပါပဲ။ၾကည့္ရတာေတာ့ အဆင္ေျပတဲ့ပံုေပါက္သား။ဒီတေယာက္နဲ႔ပဲ သူအိမ္ေထာင္ျပဳသင့္ပါတယ္။ အနည္းဆံုးေတာ့ ကိုယ့္လိုေကာင္မ်ိဳး မဟုတ္တဲ့အတြက္ သူစိတ္ခ်မ္းသာရမွာပါ။ထင္တာပဲေလ။လက္ေတြ႕ကေတာ့ သူ႕ကိစၥပဲ။
            ဟိုတေယာက္နဲ႔ေတြ႕ျပီးေတာ့ဟိုေကာင္နဲ႔ထပ္ေတြ႕တယ္။''ဘယ္လိုလဲေဟ့ေကာင္၊မင္းသတင္းေတြ ငါၾကားတယ္၊ ဘယ္လိုေတြ ျဖစ္ေနတာလဲ၊မင္းကြာ ငါတို႔ထက္ပိုျပီး ေလ့လာခဲ့၊သင္ယူခဲ့ျပီးေတာ့မွ''တဲ့။ ေျပာတဲ့ပံုက စိတ္ထဲမသတီခ်င္စရာေကာင္းလို႔ ဘာမွမေျပာပဲေနဦးမလို႔။ ေတာ္ၾကာ ဒီေကာင္ၾကိတ္ေပ်ာ္ေနမွာစိုးလို႔'' ဒီလိုပါပဲ၊ဘဝက ဒီလိုပါပဲ''လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။''ေအးကြာ မင္းကိုငါနားလည္ပါတယ္''တဲ့။ဘာကိုနားလည္တာလဲ လ႔ိုေတာ့ ကိုယ္မေမးလိုက္ေတာ့ဘူး။ေမးစရာလည္း မလိုပါဘူးေလ။ကိုယ့္ကိုနားလည္ၾကပါတယ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုနားမလည္ၾကဘူးမွန္း ကိုယ္ေကာင္းေကာင္းသိခဲ့တာ ၾကာျပီ။ငါ့ကိုနားလည္မယ့္အစားကိုယ့္ကိုကိုယ္ပဲ နားလည္ေအာင္ အရင္ၾကိဳးစားပါကြာလို႔ စိတ္ထဲကေနပဲေျပာလိုက္တယ္။အေၾကာင္းသိေတြပဲ။သူဘာေကာင္လဲ ကိုယ္ဘာေကာင္လဲဆိုတာ သူေရာကိုယ္ပါ သိေနၾကတာပဲ။ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္လံုေနရင္ ျပီးတာပဲေလ။
             ညက အိပ္မေပ်ာ္ဘူး။ေတြးတယ္၊မေရရာဘူး။ကုိယ္ဘာျဖစ္ေနလဲ ကိုယ္ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ ကိုယ္မသိဘူး။သိလည္း မသိခ်င္ဘူး။ေလာေလာဆယ္ ကိုယ္ဟာလြတ္လပ္တယ္။အိမ္...အိမ္ကိုသတိရေတာ့  အိမ္ျပန္ရင္ေကာင္းမလား ေတြးမိတယ္။ ကိုယ္အိမ္မျပန္တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာျပီလဲ။အိမ္မွာမေနခ်င္ေအာင္ ကိုယ့္စိတ္ကိုဘာက ခိုင္းေစခဲ့တာလဲ။ကိုယ္ဘာေၾကာင့္ အိမ္ကေန ခြဲထြက္ခဲ့တာလဲ။ေသခ်ာတယ္၊ဒီညေတာ့ ကိုယ္အိပ္ေပ်ာ္မွာမဟုတ္ဘူး။ကိုယ္ညမအိပ္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနျပီ။ကိုယ္သတိရတာက အိမ္က ကိုယ့္ကိုဆရာဝန္နဲ႔ေဆြးေႏြးေစခ်င္တယ္။ကိုယ္က medical check up လုပ္ျပီး အိမ္ကေန ထြက္လာခဲ့တယ္ဆိုတာပဲ။
            မနက္က လင္းခဲ့ျပန္ျပီ။ကမာၻ႕အေရွ႕ျခမ္းမွာ ေန႔ ကမာၻ႕အေနာက္ျခမ္းမွာည။ကိုယ့္အတြက္ကေတာ့
တခုခုပဲ။ ဘာတခုခုလဲဆိုတာေတာ့ ကိုယ္ရွာေဖြေနဆဲပဲ။ေသခ်ာတာကေတာ့ ခုတေလာ ကိုယ္သိပ္ေနမေပ်ာ္ေတာ့ဘူးဆိုတာပဲ။လူေတြ အဓၶိပၸါယ္အမ်ိဳးမ်ိဳးဖြင့္ၾကတဲ့ ဘဝဆိုတာ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ျငီးေငြ႕ဖြယ္ရာ။ဒီဘဝ ဒီခႏၶာေၾကာင့္ ဒီအေၾကာင္းအျခင္းအရာေတြ ခံစား၊ ဒါေတြကေနလြတ္ေျမာက္ေအာင္ ကိုယ္ရပ္လိုက္မွရမယ္။ကိုယ္သိတယ္ ေနာက္ဘဝ၊ေနာက္ခႏၶာနဲ႔ ေနာက္ထပ္ခံစားရဦးမယ့္ ေနာက္ထပ္ အေၾကာင္းအျခင္းအရာေတြ။ဆိုလိုတာက ကိုယ့္ကိုအေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ လာလာမေပးဖို႔ပါပဲ။ ကိုယ္လိုခ်င္တာက လက္ရွိဘဝရဲ႕ ဧရိယာျပင္ပ။ကိုယ္ေတြးေနမိတာက ဟိုတဘက္ကမ္း၊ ဟိုတဘက္ကမ္းမွာ ဘာေတြရွိမလဲဆိုတာကိုယ္သိခ်င္ေနတယ္။
            ကိုယ္ဟာ မျငိမ္သက္ဘူး။ပူေလာင္တယ္။ေက်းဇူးျပဳျပီး ကိုယ့္ကိုမေႏွာင္ဖြဲ႕ၾကပါနဲ႔။   ။

စက္ဆန္ေနတဲ့ဘဝမွာ ဆက္ဆံေနရေသာ အျခားေသာဆက္စပ္မႈမ်ား

စိတ္ကိုခဏခဏထိန္းတယ္၊ခဏခဏလြတ္တယ္၊ေျပာရရင္ေတာ့က်ေနာ္ဟာတရက္ကိုအနည္းဆံုး ၂ခါေလာက္ေတာ့စိတ္ေဖာက္ျပန္တယ္၊မေျပလည္တတ္တာငါတေယာက္တည္းလားေဝေဝဝါးဝါး၊ တခါတေလကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ျပန္ေတြးမိတဲ့အခါအားမလိုအားမရ၊တခါတေလဘဝေရွ႕ေရးဆိုတာ ေတြးမိတဲ့အခါဂေယာင္ေခ်ာက္ျခား၊တခါတေလကိုယ့္အသိုင္းအဝိုင္းအေၾကာင္းေတြးမိတဲ့အခါ ျပံဳးတမဲ့မဲ့၊တခါတေလကိုယ္နဲ႔မဆိုင္တာေတြေတြးမိတဲ့အခါလြင့္လြင့္ပါးပါး၊အေတြးေတြမ်ားလာတဲ့အခါ စိတ္ကူးယဥ္တတ္၊အေတြးေတြမ်ားလာတဲ့အခါညတာတို၊အေတြးေတြမ်ားလာတဲ့အခါအကဲဆတ္၊
အလိုလိုေနရင္းပြားေနမိတဲ့မစိၦရစိတ္မ်ား၊ခ်ိဳ႕ယြင္းလာေသာလူမႈဆက္ဆံေရး၊ခ်ိဳ႕ယြင္းလာေသာ အက်င့္သိကၡာ၊ခ်ိဳ႕ယြင္းလာေသာစိတ္/လူက်န္းမာေရး၊ေခါင္းပါးလာေသာနားလည္မႈမ်ား၊
မတည္ေဆာက္ခ်င္ေတာ့ေသာယံုၾကည္မႈ/ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၊မယံုၾကည္ခ်င္ေတာ့ေသာဘာသာတရား၊
ဘာကိုမွမေႏွာင္ဖြဲ႕ခ်င္ေလာက္ေအာင္ဘဝကိုျငီးေငြ႕မႈ၊အၾကည္ဓါတ္ခန္းေနေသာခံစားမႈမ်ား၊သိစိတ္ မသိစိတ္အမုန္းျပိဳင္ပြဲမ်ား၊ကြဲလြဲေနေသာအယူအဆ/အျမင္မ်ား၊မေရးခ်င္/မဖတ္ခ်င္ေတာ့ေသာ ကဗ်ာမ်ား၊မျမင္/မၾကား/မေတြး/မသိ/မထိေတြ႕ခ်င္ေသာ စက္ဆန္ေနတဲ့ဘဝမွာ ဆက္ဆံေနရတဲ့ အျခားေသာ ဆက္စပ္မႈမ်ား၊အိပ္၊စား၊ကာမ မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေသးေသာ စက္ဆန္ေနတဲ့ဘဝမွာ ဆက္ဆံေနရေသာ အျခားေသာဆက္စပ္မႈမ်ား၊စက္ဆန္ေနတဲ့ဘဝမွာ ဆက္ဆံေနရေသာ အျခားေသာဆက္စပ္မႈမ်ား၊စက္ဆန္ေနတဲ့ဘဝမွာ ဆက္ဆံေနရေသာ အျခားေသာဆက္စပ္မႈမ်ား၊
စက္ဆန္ေနတဲ့ဘဝမွာ ဆက္ဆံေနရေသာ အျခားေသာဆက္စပ္မႈမ်ား.......................................၊
စက္ဆန္ေနတဲ့ဘဝမွာ ဆက္စပ္ေနရေသာ အျခားေသာဆက္ဆံမႈမ်ား.......................................၊
ဆက္စပ္ေနတဲ့ဘဝမွာ စက္ဆန္ေနရေသာ အျခားေသာဆက္ဆံမႈမ်ား.......................................၊
ဆက္စပ္ေနတဲ့ဘဝမွာ ဆက္ဆံေနရေသာ အျခားေသာစက္ဆန္မႈမ်ား.......................................၊
ဆက္ဆံေနတဲ့ဘဝမွာ စက္ဆန္ေနရေသာ အျခားေသာဆက္စပ္မႈမ်ား.......................................၊
ဆက္ဆံေနတဲ့ဘဝမွာ ဆက္စပ္ေနရေသာ အျခားေသာစက္ဆန္မႈမ်ား........................................။   ။

ေၾကးစား

လူျခင္းတူေပမယ့္ အသက္ရႈကြဲတယ္အကို
က်မတို႔ဘဝေတြက ငတ္လို႔ ပ်က္ခဲ့ရတာပါ
နာမည္ရခ်င္လို႔ ပ်က္ေနတာမဟုတ္ဘူး
တူတာေလးေတြေတာ့ ရွိမွာေပါ့အကို
အထက္တန္းစားေၾကးစားနဲ႔ ညဉ့္ငွက္
ကၾကတဲ့ဇာတ္ျခင္းကေတာ့ အတူတူပါပဲ
လူေတြရဲ႕အျမင္ကသာ ခြဲျခားၾကတာ
ညဉ့္ငွက္ဆို အထင္ေသးခ်င္ၾကတယ္အကို
ဆႏၵရွိမွသာ အာသာေျဖတတ္ၾကတာ
မဟုတ္ရင္ေတာ့ သိတဲ့အတိုင္းပဲေလ
အထက္တန္းစားေၾကးစားေတြကေတာ့
လူခ်စ္ၾကတယ္အကို
သူတို႔ရဲ႕ ေက်ာ္ၾကားမႈကို ကိုးကြယ္ၾကတယ္
မ်က္စိ/နား/ပါးစပ္သာ အရသာခံတတ္ၾကတာ
အကိုသိပါတယ္ေလ
 တကယ္တမ္းေတာ့ အကိုရယ္
ဘဝေပးမေကာင္းလို႔သာ လုပ္စားေနရတာပါ
အထက္တန္းစားေၾကးစားေတြလိုေတာ့ စိတ္ပါ(သာယာ)လို႔မဟုတ္ဘူး။   ။

ကိုယ္ဟာ...

ကိုယ္ဟာ ၾကိဳးတေခ်ာင္းပါ
ရစ္ပတ္ ႏြယ္တတ္တယ္။

ကိုယ္ဟာ အလင္းတစပါ
ဆင့္ကဲ ေဝမွ်ခ်င္ခဲ့တယ္။

ကိုယ္ဟာ ၾကယ္တပြင့္ပါ
မထင္ရွားေပမယ့္ လင္းတယ္။

ကိုယ္ဟာ.....
..... .....။

.....   .....
.....   .....။

.....   .....
.....   .....။

ကိုယ္ဟာ လူတေယာက္ပါ
နည္းနည္းေတာ့ အကဲဆတ္တယ္။   ။

အတိတ္အက်ဥ္းသား

တိုက္ဆိုင္တတ္တဲ့ အေၾကာင္းေတြက မ်ားလြန္းေတာ့
အလိုလိုမွ လြမ္းခ်င္သူရဲ႕စိတ္မွာ သူ႕အရိပ္ေတြ
အရိပ္ေတြ...အရိပ္ေတြ...
အတိတ္ရဲ႕  အရိပ္ေတြေလ...
ကိုယ့္စိတ္ေတြက အမွ်င္တန္းေနေလရဲ႕
ဘဝကိုရင္းျပီး ခ်စ္ခဲ့မိေတာ့လည္း
လြယ္လြယ္နဲ႔ ကိုယ္မေမ့ရက္ဘူး
တည္ျငိမ္ဖို႔ ကိုယ္ၾကိဳးစားေနရင္း
ရင္မွာေဝဒနာေတြ ပိုမ်ားလာတယ္
ျပန္မလာေတာ့ဘူးဆိုတာ ကိုယ္သိေနေပမယ့္
ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ (သူ႕ကို)ရွိေနေစခ်င္ေသးတယ္
နာက်င္ေနလ်က္နဲ႔ ကိုယ္သာယာေနမိတယ္
အိပ္မက္ဆိုးျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္မွ ကိုယ္မႏိုးပါရေစနဲ႔
ဒီစိတ္ဟာ ဒီအရိပ္နဲ႔ ဒီအတိတ္ကို ျငိတြယ္
(ကိုယ္ေလ)ဒီခံစားခ်က္နဲ႔ပဲ ရွင္သန္ ကို္ယ့္ကိုကိုယ္ ႁမွဳပ္ႏွံထားခ်င္တယ္
ေက်းဇူးျပဳျပီး ကိုယ့္ကိုမ်က္ကြယ္ျပဳထားၾကကြယ္။   ။

sudah makan,ta faham

ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း ရူးသလိုေပါသလိုနဲ႔ ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း အေျပာကေတာ့
က်ေလာက္တယ္ ကိုယ့္လူ ျပီးေတာ့မွသာ ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း ငိုျပတတ္တယ္၊
ရယ္ျပတတ္တယ္ ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း ေျပာဖူးခဲ့တဲ့ ကတိေတြ ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း
တိုင္တည္ဖူးခဲ့တဲ့ သစၥာေတြ ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း ေပးထားခဲ့တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔
ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း လုပ္ပါ၊ထင္သလိုသာလုပ္ပါ ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း ဖမ္းေနတုန္းလား၊
ဖမ္းေနဆဲလား ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း မိေနျပီလား၊မိေနဆဲလား ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း 
စားျမံဳမ်ားျပန္ေနလား ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္းသားေကာင္ေတြမ်ားေနျပီလား 
ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း ေနာက္ပစ္မွတ္က ဘယ္သူလဲ ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း လုပ္ပါ၊ေအးေဆးလုပ္ပါ၊စိတ္ၾကိဳက္လုပ္ပါ ဆူဒါမာကန္း၊သာပါဟန္း
ဘီးတပါတ္ျပည့္ေတာ့မွသာ... ။   ။
 

အမည္မေပးရေသးပါ

သူနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အမွတ္တရေတြမ်ားစြာထဲမွာ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ခ်ဳပ္ေႏွာင္ေနမိေတာ့လည္း
ဒီရင္ထဲအလြမ္းေတြက သည္းလြန္းတယ္

အနားမွာသူမရွိေပမယ့္
ရင္ထဲမွာ သူအျမဲရွိတယ္
ဒါကို သူမသိႏိုင္ေတာ့

အရင္လိုပါပဲ
အရာရာဟာ အရင္ကလို
သူမရွိတာကလြဲလို႔

ခ်စ္တတ္ေအာင္ သင္ယူခဲ့ရင္းနဲ႔
ကိုယ္လြမ္းတတ္ခဲ့တယ္
ေနသားက်ဖို႔ ၾကိဳးစားေနရင္းနဲ႔မွ
ဒီရင္က ထိလြယ္ရွလြယ္

ကိုယ္ဟာေၾကကြဲလြယ္ပါတယ္
ထားခဲ့တဲ့အတိုင္းလည္း ေနခဲ့ပါတယ္
ျပန္ခဲ့မယ္ဆိုလည္း ၾကိဳေနမယ့္သူပါ

မင္းသေဘာပါပဲကြယ္။   ။

ေရးေတာ့ေရးလိုက္မိတယ္။ေခါင္းစဥ္ကို စဥ္းစားမရျပန္ဘူး။
အကယ္၍ ဖတ္မိခဲ့တဲ့သူေတြထဲက နာမည္ေလး စဥ္းစားေပးမယ္ဆိုရင္
ေက်းဇူးတင္ေနမွာပါ။   ။

ပန္းေႂကြပံုျပင္

ခူးခဲ့မွေတာ့ ေျခြရင္လည္းေႂကြ
နမ္းရင္လည္းႏြမ္း မနမ္းလည္းႏြမ္း
ပန္းဆိုသည္မွာ ဘယ္မွာအစဥ္လန္းႏိုင္ပါ့မည္လဲ

ခ်စ္ခဲ့ျပီးမွေတာ့ကြယ္ ယံုမွတ္လို႔ ဘဝကိုပံုအပ္ခဲ့တယ္
မင္းအနမ္းနဲ႔ ဘဝကိုႏြမ္း မင္းေျခြလို႔ေႂကြတဲ့ပန္းပါ
မင္းတန္ဖိုးထားသင့္တယ္

မပန္ခ်င္ရင္ မခူးပါနဲ႔
ခူးခဲ့မွေတာ့ ပန္ဆင္သင့္တယ္
ပန္းေႂကြမ်က္ရည္ သံသရာသက္ေသ

အေသြးယူယူ အသားယူယူ
အသက္ကိုပင္ ၾကည္ျဖဴခဲ့သူပါ
ဆန္ဆံုလို႔စား ကံကုန္ေတာ့မွသြားရမွာလား

ထားခဲ့ရင္လည္း ေနခဲ့ပါမယ္
ျပဳဖူးတဲ့ကံ ျဖစ္တဲ့ဘဝ
ခ်စ္မိတဲ့သူမွာေတာ့...
ေၾသာ္...ႏြမ္းလ်သည္းေၾက။   ။

ႏွလံုးသားအယူခံ

မခိုင္လံုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္တခုနဲ႔မင္းကိုယ့္ကိုရက္စက္တယ္
တကယ္ဆို မခ်စ္ခဲ့မိရင္အေကာင္းသား
ယံုမွတ္လို႔ ပံုအပ္ခဲ့မိကာမွကြယ္

အျပစ္ေတြရွိခဲ့လို႔လား
ခ်စ္ခဲ့ၾကတာေလးကို ငဲ့ညွာပါ
လိုခ်င္တာကုိယူခဲ့ျပီးမွကြယ္
လြယ္လြယ္နဲ႔မစိမ္းကားလိုက္ပါနဲ႔

ဘာေတြကို ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ေနရမွာလဲ
မင္းနားလည္တတ္ဖို႔ေကာင္းတယ္
ခ်စ္လို႔မရေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ စကားတခြန္းက
ခံစားတတ္တဲ့သူအတြက္ ေသလို႔ရတယ္

ကိုယ္ဘာလုပ္ရမွာလဲကြယ္
ခ်စ္ခဲ့ျပီးမွေတာ့ မုန္းေမ့ဖို႔ဆိုတာ
ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ မၾကံစည္ေကာင္းတဲ့အရာတခုလို
ကိုယ္က တသက္မွာတေယာက္ပဲ ခ်စ္ခဲ့ခ်င္သူပါ

ကိုယ့္ခံစားခ်က္ကို မင္းျမင္တတ္မယ္ဆိုရင္
မင္းကိုယ့္ဆီျပန္ခဲ့ပါ
သိသိရက္နဲ႔မွ မင္းရက္စက္မယ္ဆိုရင္လည္း
အေၾကာင္းဆက္ ေပါင္းဖက္ဖို႔အတြက္
ကိုယ္တို႔ဘဝေတြ ကံမစပ္ခဲ့ဘူးလို႔ပဲ
ကိုယ္ဘက္ကမွတ္ယူလိုက္ပါမယ္

ဒါေပမယ့္ကြယ္...ဒါေပမယ့္
ရင္ထဲမွာေတာ့ တိတ္တခိုးေမွ်ာ္လင့္ေနမိတယ္။   ။

အစအနမ်ား

ငါရူးေနျပီေဘဘီ။ငါ့ကိုထားခဲ့ပါ။ငါတေယာက္တည္း ေၾကကြဲေနပါရေစ။မင္းလာလာမရႈပ္ပါနဲ႔။
ဒီရင္မွာ မီးေတာက္ေနလို႔ ငါအရက္ကိုေသာက္တယ္။ဝယ္ေသာက္တယ္။ထိုင္ေဂါက္တယ္။
နည္းနည္းရစ္မယ္။မ်ားမ်ားေျပာမယ္။မေက်နပ္ရင္လည္း ခဏေလာက္ ပါးစပ္ပိတ္ထားေပး။
ဒီမွာ...ငါေျပာခ်င္တာက မင္းျငိမ္ျငိမ္ေနေပးဖို႔ပါပဲ။ဒီအခ်ိန္မွာ မင္းအနမ္းေတြ ငါမလိုေသးဘူး။
လိုအပ္လာတဲ့အခါ တညတာရင္းႏွီးၾကတာေပါ့။ခုေတာ့ ငါ့ကိုငါနဲ႔ထားခဲ့ပါ။  ။