Oct 25, 2010

၂၀.၁၁.၁၉၈၄/၂၀.၁၁.၂၀၁၀

   ၂၀.၁၁.၁၉၈၄
ေသဖို႔တရက္နီးလာျပီ
ဘ၀ကူးတံခါးအဖြင့္မွာ
၀ါးကနဲငိုသံၾကားလိုက္ရတယ္
ငါဟာလူဆိုတဲ့သတၱ၀ါျဖစ္ခဲ့
ငိုေႁကြးတတ္တယ္
ဆာေလာင္တတ္တယ္
ဒုကၡေတြကိုယူေဆာင္ခဲ့တယ္
တရက္ျပီးတရက္
တႏွစ္ျပီးတႏွစ္
ငါဖြံျဖိဳးႀကီးထြားလာခဲ့
ဆယ္စုႏွစ္၂စုနဲ႔တ၀က္က်ိဳးေတာ့မယ္
ငါငိုေႁကြးေနတုန္း
ငါဆာေလာင္ေနတုန္း
ငါဒုကၡေတြကို႐ွာေနတုန္းပဲ
တစတစညစ္ေထးစြန္းေပလာတာကလြဲရင္
ဘ၀ကဘာမွမထူးျခားခဲ့
လိုအပ္ခ်က္ေတြနဲ႔အသက္ဆက္
ရမၼက္ေတြကေန႕ညမျပတ္
ငါ့ကိုေတာက္ေလာင္ခဲ့တယ္
ေနာက္ထပ္တံခါးတခ်ပ္ကိုဖြင့္ဖို႔
ေနာက္ထပ္ငိုသံေတြဟာမိုနီက်ဖို႔
ျပကၡဒိန္စာ႐ြက္တ႐ြက္ကိုဆုတ္ျဖဲ
နားထဲမွာဥၾသသံေတြၾကားတယ္
ဂဏာန္းတခုၾကီးသြားျပန္ျပီ။   ။

လြန္ခဲ့တဲ့၂ႏွစ္ကေရးခဲ့တဲ့ကဗ်ာေလးပါ။

   ၂၄
ဒီေန႔႐ြာတဲ့မိုးဟာ
လြန္ေလျပီးေသာတခါကမိုးလို
ငါ့ကိုငါမ႐ြဲစိုေစႏိုင္ဘူး
သက္တမ္းရင့္လာတာနဲ႔အမွ်
တိုင္းတာမႈစံညႊန္းေတြကြဲျပား
တခ်ိဳ႕ေသာပိုးေတြမ်ိဳးသုဥ္းသြားတယ္။

ေဟာဒီရင္ဘတ္ထဲမွာ
ေတာင့္တမႈေတြမ်ားလြန္းလို႔
ဗလာက်င္းေနတဲ့အခန္းငယ္ထဲမွာ
ငါဟာေပ်ာက္႐ွေနတဲ့သတၱ၀ါတေကာင္
ဆာေလာင္ငတ္မြတ္ေနတဲ့အ႐ိုင္းတေကာင္။

ဦးတည္ရာမဲ့ငါ႐ြက္လြင့္ရင္း
နီးရာကမ္းကိုထိုးကပ္လိုက္ဖို႔
သတၱိ/ခြန္အားေတြငါ့မွာမေသခ်ာဘူး
ေမ်ာေနရတာကိုကခံစားတတ္ရင္ကဗ်ာတပုဒ္
တခါတေလက်ေတာ့ျငီးေငြ႔ျခင္း
ဒါေပမယ့္
ဘ၀ကေဟာင္းႏြမ္းမသြားေသးတာေတာ့ေသခ်ာတယ္။

ကၽြန္ေတာ္၁၀ႏွစ္ေလာက္ျပန္ငယ္လိုက္ခ်င္တယ္ေမေမ
အခုထက္ပိုျပီးနည္းနည္းအေရာင္ထြက္ဖို႔
အဲ့ဒီကတည္းကကိုယ့္ကိုကိုယ္တိုက္ခၽြတ္ေဆးေၾကာဖို႔လိုမွန္း
ကၽြန္ေတာ္အခုမွသိေနရျပီေမေမ။   ။

လြန္ခဲ့တဲ့၂ႏွစ္ကပါပဲ။
မႏွစ္က ဘာမွမေရးျဖစ္ပါဘူး။
လြန္ခဲ့တဲ့ july လတုန္းကေတာ့ ေဟာ့ဒီကဗ်ာေလးကို ေရးျဖစ္ခဲ့တယ္။

    ၂၆
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္တုန္းက
က်ေနာ္ဟာ ေပ်ာ္ရႊင္တက္ၾကြတဲ့ ခ်ာတိတ္ေလးတေယာက္
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္တုန္းက
က်ေနာ္ဟာ အိပ္မက္ေရာင္စံုနဲ႔ ခ်ာတိတ္ေလးတေယာက္
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္တုန္းက
က်ေနာ္ဟာ အေရာင္ေတြမေပစြန္းေသးတဲ့ ခ်ာတိတ္ေလးတေယာက္
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္တုန္းက
က်ေနာ္ဟာ ရင္ခုန္တတ္စ ခ်ာတိတ္ေလးတေယာက္
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္တုန္းက
က်ေနာ္ဟာ ပုန္ကန္ခ်င္တတ္တဲ့ ခ်ာတိတ္ေလးတေယာက္
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္တုန္းက
က်ေနာ္ဟာ ေလာကၾကီးအေၾကာင္းမသိေသးတဲ့ ခ်ာတိတ္ေလးတေယာက္
......
၁၀ႏွစ္တာကာလအတြင္းမွာ
က်ေနာ္ဟာ တစစ...နဲ႔
က်ေနာ့္ကိုယ္ က်ေနာ္
က်
ေပ်ာက္
ခဲ့...။   ။

ေမြးေန႔ဆိုတာကို ဘာမွန္းမသိခဲ့ရတဲ့ႏွစ္ေတြ မ်ားေနျပီ။
၆ႏွစ္လံုးလံုး အိမ္နဲ႔အေဝးမွာ။
ဒီႏွစ္လည္း မႏွစ္ကလို။
မႏွစ္ကလည္း တႏွစ္ကလို။
အဲ့သလိုပါပဲ က်န္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြ။
ေနာက္ႏွစ္လည္း ဒီႏွစ္လိုပဲလား။
ဒါဟာဘဝဆိုလည္း က်ေနာ္ေက်နပ္ပါတယ္။

အနေႏာၱ၊အနႏၱဂိုဏ္းဝင္မ်ားနဲ႔ ေက်းဇူးရွင္ပါပါနဲ႔ေမေမကို ဒီေနရာကေန ကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္။
ကာယကံ၊ဝစီကံ၊မေနာကံနဲ႔ ျပစ္မွားခဲ့မိသမွ်ေတြကို အခြင့္လႊတ္ဖို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
အကိုျဖစ္သူကိုလည္း ဒီေနရာကေန ကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္။
ကာယကံ၊ဝစီကံ၊မေနာကံနဲ႔ ျပစ္မွားခဲ့မိသမွ်ေတြကို အခြင့္လႊတ္ဖို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
ေက်းဇူးရွိခဲ့သူမ်ားကိုလည္း ဒီေနရာကေန ကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္။
ကာယကံ၊ဝစီကံ၊မေနာကံနဲ႔ ျပစ္မွားခဲ့မိသမွ်ေတြကို အခြင့္လႊတ္ဖို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
ေဆြမ်ိဳးအသိုင္းအဝိုင္းထဲက က်ေနာ့္ထက္ၾကီးေသာသူမ်ားကိုလည္း ဒီေနရာကေန ကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္။
ကာယကံ၊ဝစီကံ၊မေနာကံနဲ႔ ျပစ္မွားခဲ့မိသမွ်ေတြကို အခြင့္လႊတ္ဖို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
ညီျဖစ္သူကိုလည္း သူ႕အေပၚမေကာင္းခဲ့တာေတြ အႏိုင္က်င့္ခဲ့တာေတြ
တာဝန္မေက်ခဲ့တာေတြအတြက္ ဒီေနရာကေန ေတာင္းပန္လိုက္ပါတယ္။
မိတ္ေဆြ၊သူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုလည္း ျပဳခဲ့တဲ့အမွားေတြအတြက္ ဒီေနရာကေန ေတာင္းပန္လိုက္ပါတယ္။
ေရးခဲ့၊ျပဳခဲ့သည္မ်ားအတြက္ အျပစ္ေတြရွိခဲ့ရင္လည္း အားလံုးကို ဒီေနရာကေန ေတာင္းပန္လုိက္ပါတယ္။
ျဖစ္သည္ျဖစ္ေစ၊မျဖစ္သည္ျဖစ္ေစ က်ေနာ္ခ်စ္ေသာ အႏုပညာကိုလည္း အျမဲဖက္တြယ္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာလိုပါတယ္။

No comments: