ေယာက္ဖေရ
ၾကယ္နီေလးခဲျပီး
ဆဲဗင္းဆီးေလးေသာက္
ဂစ္တာတီးျပီး သီခ်င္းဆိုခ်င္ေသးတယ္။
ေယာက္ဖေရ
အခ်ိန္ေတြလည္း ကုန္ခဲ့ျပီ
ေနရာေတြလည္း စံုၾကျပီ
ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္ၾကရင္းနဲ႔ပဲ
ျပန္ဆံုၾကဖို႔ မလြယ္ေတာ့ဘူး။
ေယာက္ဖေရ
သတိရတာေတာ့ သတိရတာေပါ့ကြာ
ဒါေပမယ့္
ေရာက္တဲ့အရပ္ ျဖစ္တဲ့ဘဝမွာ
ေပ်ာ္ေအာင္သာေနၾကတာေပါ့
အသက္ေတြက မငယ္ေတာ့ဘူး။
ေယာက္ဖေရ
ဆိုးခဲ့ျပီးျပီ မိုက္ခဲ့ျပီးျပီ
ဘဝကို ေက်နပ္သလို ျဖတ္သန္းခဲ့ျပီးျပီပဲ
ေျပာင္းလဲသင့္တာေလးေတြ ေျပာင္းလဲၾကတာေပါ့။
ေယာက္ဖေရ
ဘဝရဲ႕ ေႏွာင္ၾကိဳးေတြနဲ႔
မနက္ဖန္မ်ားစြာကို ငါတို႔ရုန္းရဦးမယ္။
ေယာက္ဖေရ
နည္းပညာေခတ္ၾကီးထဲမွာ
ဆက္သြယ္ေရးေတြက လြယ္ကူလာေပမယ့္
တခ်ိန္ခ်ိန္တေန႔ေန႔ေတာ့ ျပန္ဆံုခ်င္ေသးတယ္ကြာ။
ေယာက္ဖေရ
ဘယ္သူဟာဘာေကာင္ဆိုတာထက္
အသက္ၾကီးလာတဲ့အခါမွာ
သူငယ္ခ်င္းေတြကိုျပန္ေတြ႕ရတာ
စိတ္ပ်ိဳကိုယ္ႏုေပါ့။
ေယာက္ဖေရ
ဘာေတြဘယ္လိုပဲေျပာင္းလဲလဲေပါ့
မင္းတို႔ငါတို႔ရဲ႕ တခ်ိန္ကပံုရိပ္ေတြကိုေတာ့
ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာင္းလဲလိုက္နဲ႔။
ေယာက္ဖေရ
သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ
ေဝးရင္ေမ့ျပီး ေတြ႕ရင္ေသေအာင္လြမ္းေပမယ့္
ရင္ထဲမွာအျမဲရွိတယ္ဆိုတာေတာ့
ကိုယ့္ကိုကိုယ္အသိဆံုးပါ။
ေယာက္ဖေရ
ေယာက္ဖေရ
ေယာက္ဖေရ
ငါမရွိေတာ့ရင္လည္း
မင္းရင္ထဲမွာ ငါကိုရွိေနေပးပါ။ ။
ငယ္သူငယ္ခ်င္းမ်ား
ေက်ာင္းေနဘက္မ်ား
လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္မ်ား
ဘဝတေကြ႕မွာ ထိေတြ႕ခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို သတိတရႏွင့္...
Nov 25, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment