ခ်ိန္ခါမသင္႔ပဲရြာတဲ႔နုိ၀င္ဘာမိုးလို
ဘ၀ကခဏခဏေမးေငါ႔ခံရ
သူတို႔ေတြကေျပာၾကတယ္
ကြၽန္ေတာ္ကဆိုးရြားတဲ႔သိုးမည္း
ဘုန္းၾကီးတေစၦလိုနွာေခါင္းရွူံ႔ၾက
ကြၽန္ေတာ္ကေနာင္တေတြရျမဲရတယ္
ျငီးတြားဖို႕ရာစကားလံုးေတြ
မရွိေတာ႔တဲ႔ေလာကၾကီးကို
ကြၽန္ေတာ္မြန္းက်ပ္တယ္
ျပီးေတာ႔မုန္းတယ္
ျဖစ္နုိင္ရင္ကြၽန္ေတာ္က
ဟိုးအေ၀းၾကီးကိုသြားခ်င္တယ္
ဘာရယ္မသိဘဲလြ႔င္ေမ်ာခ်င္တယ္
အေျခအေနအခ်ိန္အခါသင္႔တဲ႕တေန႕
ကြၽန္ေတာ္အိမ္ျပန္မယ္
ကြၽန္ေတာ္႔ကိုယ္ကြၽန္ေတာ္သန္႔စင္ျပိး
က်န္တဲ႔ေလွကားေတြဆက္ေလွ်ာက္မယ္
တကယ္ေတာ႕ေကာင္းကင္ဆိုတာ
ကြၽန္ေတာ္နဲ႔မစိမ္းပါဘုုူး
ကံၾကမၼာကမစိမ္းရင္ေပါ့
No comments:
Post a Comment