ခ်စ္ညီေလးသို႔

ညီေလးေရ...
တခ်ိန္တခါတုန္းက ငါဟာမင္းလိုပဲ လူငယ္ေလးတေယာက္ေပါ့
ပုန္ကန္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြနဲ႔ ေလာကကိုအျမင္ေတြေစာင္းခဲ့ဘူးတယ္
မျပည့္စံုတဲ့ဘ၀ေၾကာင့္ သိမ္ငယ္ခဲ့ရဘူးတယ္
ေကာင္းေစခ်င္လို႔ ေျပာတဲ့စကားေတြ ဆိုဆံုးမမႈေတြကို
ခ်ဳပ္ခ်ယ္တယ္လို႔ ထင္ျမင္ခဲ့ဘူးတယ္
အိမ္ကိုအရြဲ႕တိုက္ရင္း စိတ္ေတြေလခဲ့ဘူးတယ္
ဥာဏ္ေလးေကာင္းတယ္ဆိုျပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္အထင္ၾကီး
သင္ခန္းစာေတြကို မေလ့က်င့္ပဲ အပ်င္းထူခဲ့ဘူးတယ္
တႏွစ္တတန္း ပံုမွန္ေအာင္ရင္ တာ၀န္ေက်ျပီလို႔ ယူဆခဲ့ဘူးတယ္
ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာပဲသိျပီး မိဘအေပၚနားမလည္တတ္ခဲ့ဘူး
ႏွစ္ျခင္းေပါက္ ဆယ္တန္းေအာင္ခဲ့ေပမယ့္ ပညာဆက္သင္ရမွာကို ျငီးေငြ႕ခဲ့တယ္
ဘ၀မွာအတိုင္းအတာတခုထိ ေရာက္ခဲ့တယ္လို႔ပဲ ေက်နပ္ေနမိခဲ့တယ္
ငါ့အေပၚေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ လူေတြရဲ့အိပ္မက္ကို ငါ႐ိုက္ခ်ိဳးမိခဲ့တယ္
အဲ့ဒီတုန္းကေတာ့ မွားတယ္လို႔မထင္ပဲ ေက်နပ္ေပ်ာ္႐ႊင္ခဲ့တယ္ေလ
အသက္အ႐ြယ္ အေတြ႕အၾကံဳရလာတဲ့အခါမွာ
ငါ့ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြ မမွန္ပဲမွားခဲ့တယ္ဆိုတာ သိခဲ့ရတယ္
အဲ့ဒီအခ်ိန္ဟာ ေႏွာင္းသြားျပီညီေလး
ေပးခဲ့တုန္းက မယူမိခဲ့ေတာ့
ျပန္လိုခ်င္တဲ့အခါမွာ ရႏိုင္ဖို႔ကခဲယဥ္းသြားျပီေပါ့
တကယ္လို႔ ငါသာၾကိဳးစားခဲ့ရင္ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔
ေနာင္တေတြရျပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္အျပစ္ျမင္မိေနျပီေလ
ခါးသီးတဲ့အေတြ႕အၾကံဳတခုေပါ့ကြာ
အဲ့ဒီလိုမ်ိဳးေတြေပါ့ကြာ ငါ့ရင္ထဲမွာမင္းကို ေျပာခ်င္ေနတဲ့ စကားေတြ႐ွိတယ္
ငါျဖတ္သန္းလာခဲ့တဲ့ ဘ၀အေတြ႕အၾကံဳေတြကို ေ၀မွ်ရင္း
ငါ့လိုမ်ိဳး ဘ၀မွာ လမ္းေတြမမွားေစခ်င္ဘူး
ငါမင္းကို ေျပာဆိုဆံုးမတယ္ဆိုတာ
ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္တာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ မင္းနားလည္ေပးပါ
အရာရာမွာ မင္းကိုအျပစ္ျမင္ မေကာင္းထင္ေနတာမဟုတ္ဘူး
မင္းတန္ဖိုးထား နားလည္တတ္ေအာင္ သြန္သင္ေနတာပါ
သူမ်ားတကာေလာက္ မျပည့္စံုေပမယ့္
မင္းမ်က္ႏွာမငယ္ရေအာင္ ငါၾကိဳးစားေနပါတယ္
အကိုတိုင္းမွာ ညီေတြအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ႐ွိၾကတယ္
ငါဟာဘာေကာင္မွ မဟုတ္ေပမယ့္
ငါ့ညီမင္းကိုေတာ့ ထြန္းထြန္းေပါက္ေပါက္႐ွိေစခ်င္တယ္
ငါဟာဆိုးသြမ္းေကာင္း ဆိုးသြမ္းလိမ့္ေပမယ့္
ငါ့ညီမင္းကိုေတာ့ လူေတာ္လူေကာင္းပဲ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္
မင္းရဲ့ေ႐ွ႕မွာေစာက္သံုးမက်တဲ့အမွားေတြ ငါလုပ္ေနမိေပမယ့္
မေကာင္းဘူးမွန္း မင္းသိျပီး ေ႐ွာင္ၾကဥ္ေစခ်င္တယ္
ေျပာရရင္ေတာ့ ငါဟာမီးျပတိုက္ တခုလိုေပါ့ကြာ
အႏ ၱရယ္မ်ားတဲ့ေက်ာက္ေဆာင္ေတြၾကားမွာ
ဘ၀ပင္လယ္ရဲ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလႈိင္းေတြနဲ႔
အေမွာင္ထဲမွာ ငါရွိေနေပမယ့္
မင္းဘ၀ရဲ့ လမ္းေတြမမွားရေအာင္
အႏ ၱရယ္အေမွာင္ေတြၾကားထဲ မနစ္မြန္းရေအာင္
ငါကလမ္းျပ အလင္းေရာင္ေလးေပးခ်င္သူပါ
ကိုယ္တိုင္ပန္းမျဖစ္ႏိုင္ရင္လည္း
ပန္းေတြပြင့္ေအာင္ ျပဳစုေပးခ်င္သူပါ
ငါ့အေတြးခံစားခ်က္ေတြကို တေန႔
မင္းအ႐ြယ္ေရာက္လာတဲ့အခါ နားလည္လာမွာပါ
ခြင့္သာခိုက္မွမလိုက္ခ်င္ ကဗ်ာလိုေပါ့
ေပး/ရႏိုင္တုန္းမွာ ရေအာင္ယူထားတတ္ရတယ္
ဥာဏ္ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း ပ်င္းေနရင္ ဖ်င္းသြားတတ္တယ္
ဓါးဆိုတာေသြးေနမွ ထက္သလို
ပညာဆိုတာ ေလ့က်င့္ေနမွ ထက္ျမက္မယ္
ငါ့ဘက္ကေပးႏိုင္တာကေတာ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ အလင္းေရာင္ပါ
မင္းဘ၀တိုးတက္ေကာင္းစားဖို႔ မင္းကိုယ္တိုင္ပဲ ၾကိဳးစားရမွာ
ငါမင္းကို ဆူတယ္ဆံုးမတယ္ဆိုတာ
မင္းကိုမုန္းလို႔ ျပစ္တင္ျငဴစူေနတာမဟုတ္ဘူး
မင္းကိုခ်စ္လို႔ ေကာင္းစားေစခ်င္လို႔ေျပာေနတာပါ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္တန္ဖိုးထားျပီး နားလည္စမ္းပါကြာ။ ။