အလြမ္းပင္

ပန္မည္ဆို၍
ပြင့္ခဲ့ဖူးသည္
သို႔ေသာ္ပန္းဦး
ႏြမ္းခဲ့ဖူးသည္။

ေႂကြပါဆို၍
ေႁခြခဲ့ေသာ္လည္း
ေတြတတ္သူမွာ
ေဝခဲ့ပါသည္။

ေရမွ်မေလာင္း
ေပါင္းမသင္လည္း
သစ္အိုပင္သည္
သက္ငင္ရွာသည္။

သို႔ေသာ္ျငားလည္း
ပန္းကားမပြင့္
ပြင့္ေလသည္မွာ
အလြမ္းမ်ားသာ။

ေၾသာ္...
ႏြမ္းပါးသူမွာ
အလြမ္းမ်ားစြာနဲ႔
အလြမ္းမ်ားသာ...။   ။

မီးခဲ

အလင္းမျဖစ္မယ့္အတူတူ
ျပာဖံုးျပီး တေငြ႕ေငြ႕ေလာင္ေနရမွာထက္စာရင္
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျငွိမ္းလိုက္တာကမွ
အားလံုးေအးသြားဦးမယ္
ေက်းဇူးျပဳျပီး
လာလာမဆြၾကပါနဲ႔။   ။

အတၱ

ေပ်ာ္သလိုေနထိုင္ခဲ့ေပမယ့္
ဘဝက   ထင္စလိုမေပ်ာ္ခဲ့ရဘူး
လူမႈဒုကၡေတြက   သိပ္ၾကီးလြန္းတယ္။

ကံကိုက   ဆိုးလြန္းတာလား
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကပဲ   ညံဖ်င္းလြန္းတာလား
ဘဝက   ပူေလာင္လွလြန္းတယ္။

ဣသာ။
မုဒိတာ။
ဥေပကၡာ။

သူရဲေဘာနည္းလိုက္တာပဲ ေကာင္းတယ္။   ။